Στα ίχνη της ιστορίας της σωτηρίας. Του Sylvain Romain
Χρόνος ανάγνωσης: 4½ λεπτό
Ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους πολλοί Χριστιανοί απορρίπτουν τους Μουσουλμάνους ως συνομιλητές είναι ότι το Κοράνι λέγεται ότι δεν έχει έννοια σωτηρίας:
»Επειδή (...) η ιδέα της αναπαράστασης δεν έλαμψε στην εμπειρία του Μωάμεθ για τον Θεό, το μήνυμά του για την πράξη σωτηρίας του Θεού στον Ιησού Χριστό παρέμεινε κλειστό. Στο σημείο αυτό τελειώνει η συγκρισιμότητα της κορανικής διακήρυξης με τη βιβλική μαρτυρία.» (S. Riedel, Αμαρτία και Συμφιλίωση στο Κοράνι και τη Βίβλο, σελ. 78)
Προσοχή όμως: αν δεν μπορούμε να βρούμε κάτι, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν υπάρχει! Το γεγονός ότι δεν είδα ελέφαντες στο αεροδρόμιο του Καΐρου ή του Ναϊρόμπι δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ελέφαντες στην Αφρική!
Στην πραγματικότητα, η λέξη fidā فدى (λύτρα) εμφανίζεται σε πολλά σημεία στο Κοράνι και σε διαφορετικά συμφραζόμενα:
• για την απελευθέρωση των αιχμαλώτων (Al-Baqara 2:85b, Muhammad 47:4b)
• ως υποκατάστατο των θρησκευτικών καθηκόντων (Al-Baqara 2:184,196b)
• σε περίπτωση διαζυγίου (Αλ-Μπακάρα 2:229)
• και ιδιαίτερα στην κρίση των εσχάτων (την ημέρα της ανάστασης):
• Την Ημέρα της Κρίσης, οι άνθρωποι που έχουν κάνει λάθος θα έπαιρναν ευχαρίστως ό,τι έχουν («ό,τι υπάρχει στη γη») ως λύτρα θέλει να δώσει (Yūnus 10:54, Ar-Ra'd 13:18).
• Εύχονταν αυτό να μπορούσε να τους σώσει (Al-Ma'ārij 70:11-14).
• Ωστόσο «κανένα λύτρο δεν γίνεται δεκτό» από αυτούς (Αλ-Χαντίντ 57:15).
• Ωστόσο, κάτι θα τους έρθει από τον Αλλάχ που δεν περίμεναν (Αζ-Ζουμάρ 39:47).
Η αραβική γλώσσα χρησιμοποιεί τη λέξη fidja فدية (σωτηρία), για λύτρωση από ένα οικονομικό χρέος, κακή δύναμη ή ντροπιαστική κατάσταση. Ο Fidja αναφέρεται επίσης στη λήψη του απαραίτητου ποσού για υπεράσπιση στο δικαστήριο ή στην πληρωμή εγγύησης με στόχο την απόκτηση ελευθερίας. Ενώ αυτή η πρακτική διαφέρει από πολιτισμό σε πολιτισμό, η ανάγκη για απελευθέρωση είναι προφανώς καθολική.
Το μεταβατικό ρήμα fadā فدى ("εξαγοράζω"), εκφράζει την ετοιμότητα να επανορθώσει μια απώλεια. Η καλή πράξη ή η πληρωμή που συνεπάγεται είναι κάτι περισσότερο από μια συναλλαγή όσον αφορά την ανταλλαγή. Δείχνουν πνεύμα αυτοθυσίας από αγάπη ή συμπόνια. Συχνά η fadā συνδέεται με την προθυμία να θυσιάσει κανείς οικειοθελώς τη ζωή του για ένα άτομο ή έναν καλό σκοπό.
Παρεμπιπτόντως, η λέξη είναι ίδια με την εβραϊκή pādāh פדה, την οποία βρίσκουμε 70 φορές στην εβραϊκή Βίβλο για τη «σωτηρία».
Και τότε το ρήμα fadā فدى εμφανίζεται στο Κοράνι σε σχέση με τη μεγαλύτερη γιορτή του Ισλάμ (Eid-ul-Adha, ή απλά Eid). Είναι επίσης το επίκεντρο του προσκυνήματος στη Μέκκα που ξεκινά με αυτό το φεστιβάλ. γιατί αν δεν είχε παρέμβει ο Θεός, ο γιος του Αβραάμ θα είχε θυσιαστεί. Στο τέλος της αφήγησης (Șāfāt 37:101-107), που μοιάζει πολύ με τη Βίβλο (Έξοδος 2), διαβάζουμε:
«Και τον λυτρώσαμε με γιγάντια θυσία».
Μια μελέτη του κορανικού πλαισίου αποφέρει τις ακόλουθες ανακαλύψεις:
1. Η θυσία έπρεπε να έχει τεράστια αξία, δηλαδή να αξίζει περισσότερο από ένα συνηθισμένο ζώο. Ήταν υψηλότερης ποιότητας από οτιδήποτε έχει δει ο κόσμος πριν.
2. Η θυσία ήταν αγνή και τέλεια - περισσότερο από, για παράδειγμα, την αγελάδα που θυσίασε ο Μωυσής (Αλ-Μπακάρα 2:67-71).
3. Η θυσία ήρθε από τον Θεό, γιατί λέει: «Εμείς (ο Θεός) τον λυτρώσαμε».
4. Το θύμα εμφανίστηκε με θαυματουργό τρόπο, γιατί εμφανίστηκε στην κορυφή του βουνού και μακριά από ένα κοπάδι.
6. Η θυσία πέθανε γιατί την έσφαξε ο Αβραάμ.
7. Το αίμα της θυσίας χύθηκε με τον ίδιο τρόπο όπως και στη γιορτή της Θυσίας.
8. Η θυσία προσφέρθηκε στο όρος Marvah (Μοριά), αργότερα μέρος της Ιερουσαλήμ.
9. Η λύτρωση μέσω της θυσίας ήταν το αποκορύφωμα μιας πράξης σωτηρίας.
10. Μέσω του θανάτου της θυσίας, σώθηκε η ζωή του γιου του Αβραάμ.
Το Κοράνι προειδοποιεί ρητά για να μην προσπαθήσει κανείς να λυτρώσει τον εαυτό του. Την ίδια στιγμή διαβάζουμε (Az-Zumar 39:47):
«Θα έρθει κάτι από τον Αλλάχ που δεν περίμεναν».
Τι μπορεί να είναι; Το μεγαλύτερο φεστιβάλ του Ισλάμ δείχνει έναν δρόμο προς τη σωτηρία; Το Κοράνι δεν απαντά άμεσα τι (ή ποιον) αντιπροσωπεύει αυτή η θυσία. Αλλά λέει ότι η μόνη διέξοδος από την καταδίκη είναι το «έλεος του Θεού» (η συγχώρεση του):
"Τότε σώσαμε αυτόν και όσους ήταν μαζί του με έλεος από εμάς." (Αλ-Αραφ 7:72)
«Το έλεος ημών» παρουσιάζεται σε άλλο κείμενο (Μαρυάμ 19:21): Αυτός είναι ο Μεσσίας Ιησούς ο γιος της Μαρίας. Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς είναι ο μόνος που πληροί όλα τα κριτήρια που συμβολίζει η θυσία στο όρος Μοριά:
- Είναι «σεβαστός σε αυτόν τον κόσμο και στον άλλο» (Αλ-ι-Ιμράν 3:45).
- Είναι ο μόνος που είναι «καθαρός» (Μαριάμ 19:19).
- Προήλθε από τον Θεό ως Λόγος, Πνεύμα και Έλεος "από Αυτόν" (Αλ-ι-Ιμράν 3:45, Αν-Νισά' 4:171, Μαριάμ 19:21).
- Εμφανίστηκε αναπνέοντας το Πνεύμα του Θεού στη Μαρία, δηλαδή θαυματουργικά (Al-Anbiyā' 21:9).
- Πέθανε (αν και ένα κείμενο στο Κοράνι φαίνεται να το αρνείται, υπάρχουν άλλα τρία κείμενα που μιλούν για τον θάνατό του).
- Το αίμα του χύθηκε.
- Θυσιάστηκε στην Ιερουσαλήμ.
- Η λύτρωση μέσω της θυσίας ήταν το αποκορύφωμα της πράξης σωτηρίας του Θεού.
- Με τον θάνατό του γλιτώνουμε από τον αιώνιο θάνατο και πηγαίνουμε στον παράδεισο.
Ως εκ τούτου, ο Ιησούς Χριστός είναι η συγκεκριμενοποίηση των Καλών Νέων (Al-i-'Imrān 3:45), το οποίο μπορεί να αποτελέσει θέμα συζήτησης ειδικά αυτές τις μέρες της μεγαλύτερης ισλαμικής γιορτής. Αυτό το μήνυμα δίνει ειρήνη, ελπίδα και χαρά.
Αυτή η ανάρτηση είναι μια σύντομη περίληψη από το βιβλίο The Feast of Sacrifice του Suleyman Romain.
Η Γιορτή της Θυσίας
Η μεγαλύτερη γιορτή του Ισλάμ Eid al-Kebir, είναι μια ανάμνηση της θυσίας του γιου του Ιμπραχίμ. Τι σημαίνει αυτό το φεστιβάλ; Και γιατί είναι το μεγαλύτερο γεγονός του μουσουλμανικού ημερολογίου;
Με περισσότερα από 600 αποσπάσματα από το υπέροχο Κοράνι, ο συγγραφέας δείχνει ένα βαθύτερο νόημα από μια απλή οικογενειακή γιορτή.
Αυτό το βιβλίο έχει μεταφραστεί στις ακόλουθες γλώσσες: Αραβικά, Αζερικά, Μπενγκάλι, Αγγλικά, Γαλλικά, Χάουσα, Ινδονησιακά, Καζακικά, Κιργιζικά, Ρωσικά και Ουζμπεκικά.
Γερμανική έκδοση (253 σελίδες).
Για παραγγελία στο:
https://www.adventistbookcenter.de/das-opferfest-die-entdeckung.html
Schreibe einen Kommentar