هر ساله در 31 اکتبر، میلیون ها نفر با پوشیدن لباس جادوگران، شیاطین و شیاطین هالووین را جشن می گیرند.

این روز نه تنها یک جشن برای بزرگسالان است، بلکه دلیلی برای کودکان است که از خانه ای به خانه دیگر می روند، اغلب در لباس مبدل برای فریاد زدن حقه بازی.

نام هالووین از تعطیلات کاتولیک رومی روز همه مقدسین، جشنواره، گرفته شده است همه پرستاران یا همه Hallows («تقدس» به معنای «مقدس دانستن» یا «مقدس دانستن» است). در 1 نوامبر جشن گرفته می شود. روز تمام قدیسان گرامیداشت آن قدیسان است که در سال کلیسای کاتولیک رومی روز نام خاصی ندارند. روز قبل از روز همه مقدسین بود همه یادگاران شب نامیده می شود، به معنی شب روز همه مقدسین - و Hallows بالاخره حوا است هالووین تبدیل شده است.

بعد از دایره المعارف بریتانیکا به عنوان مثال، منشأ هالووین به جشن درویدها برمی‌گردد، دستوری از کاهنان بت پرست در گول باستان و بریتانیای پیش از مسیحیت: «در بریتانیا و ایرلند باستان، جشن سلتیک Samhain در 31 اکتبر، زمانی که تابستان بود، جشن گرفته می‌شد. به پایان خود نزدیک می شد

این تاریخ همچنین شب سال نو در زمان سلتیک و آنگلوساکسون و مناسبت یکی از جشن های آتش در دوران باستان بود که در آن چراغ های بزرگ بر فراز تپه ها روشن می شد تا ارواح شیطانی را از خود دور کنند. تاریخ مربوط به راندن احشام از مراتع بود. قوانین و قراردادهای اجاره نیز تمدید شد. ارواح متوفی در این روز از خانه‌های قدیمی خود دیدن می‌کردند (معتقد بود) و جشن پاییز معنایی شوم به خود گرفت زیرا گفته می‌شد ارواح، جادوگران، اجنه، گربه‌های سیاه، پری‌ها و شیاطین در آن تسخیر می‌شوند. زمان آرام کردن قدرت های ماوراء طبیعی بود که فرآیندهای طبیعت را کنترل می کردند.

فستیوال سلتیک Samhain آغاز زمستان و شامل شب و خود روز (31 اکتبر و 1 نوامبر) بود. حتی پس از مسیحی شدن بریتانیا در قرن پنجم نیز در میان سلت ها محبوبیت داشت. کلیسای مسیحی در بریتانیا جشنواره سامهین را با قرار دادن روز همه مقدسین در آن تاریخ پذیرفت. تا پایان قرن هشتم، روز همه مقدسین در 13 می جشن گرفته می شد.

از آنجایی که رسم بریتانیا در جشن گرفتن روز تمام قدیسان در اول نوامبر به کشورهای دیگر گسترش یافت، پاپ گریگوری چهارم (1-827) رسما جشنواره را از 844 می به 13 نوامبر منتقل کرد.

دایره المعارف کاتولیک جدید ادعا می کند که دلیل آن "غذای کافی برای زائران متعددی بود که در ماه مه به رم آمدند"، اما پذیرفت که برخی معتقد بودند "جشن نوامبر در گول سرچشمه گرفت و بلافاصله توسط رم پذیرفته شد."

آداب و رسوم سامهین در مناطق سلتیک بریتانیا: ایرلند، اسکاتلند و ولز باقی ماند. با گذشت زمان، بسیاری اهمیت مذهبی خود را از دست دادند و شب همه مقدسین به یک جشن سکولار تبدیل شد، «اگرچه هنوز می توان بسیاری از باورهای سنتی سلتی را به آن شب نسبت داد. هر چیزی که مربوط به فال بود در آن شب محبوب باقی ماند. لئونارد ان. پریمیانو در مدخل «هالووین» در کتاب «هالووین» می‌نویسد، بزرگسالان لباس‌های مبدل و ماسک‌های تخیلی می‌پوشیدند، از موجودات ماوراء طبیعی تقلید می‌کردند و از خانه‌هایی بازدید می‌کردند که در آن اغلب غذا و نوشیدنی به آنها پیشنهاد می‌شد. دایره المعارف دین.

مهاجران ایرلندی و اسکاتلندی آداب و رسوم روز همه مقدسین را به ایالات متحده آوردند. پس از مهاجرت گسترده مردم ایرلند در طول شکست محصول سیب زمینی و متعاقب آن قحطی بزرگ در ایرلند (1845-1852)، جشن هالووین در سراسر کشور برگزار شد.

رسم کودکانی که از در به در می‌رفتند و فریاد می‌زدند «حیله یا درمان» نیز به زمان کاهنان دروید باستانی برمی‌گردد که از خانه به خانه می‌رفتند و هم برای نیازهای خود غذا می‌خواستند و هم برای خدایانشان قربانی می‌کردند. اگر در خانه ای به آنها غذا نمی دادند، طلسم اهریمنی در خانه می گذاشتند. منابع تاریخی ادعا می کنند که یکی از ساکنان این خانه باید ظرف یک سال بمیرد.

درویدها شلغم‌های بزرگی را حمل می‌کردند که داخل آن را گود می‌کردند و روی جلوی آن را حک می‌کردند. این نشان دهنده روح شیطانی بود که آنها به قدرت و دانشش وابسته بودند. شلغم را از داخل با شمع روشن می کردند و درویدها هنگام غروب خانه به خانه می رفتند به عنوان فانوس از آن استفاده می کردند. هنگامی که این رسم در قرن 18 و 19 وارد آمریکا شد، شلغم چندان رایج نبود. بنابراین کدو حلوایی جای شلغم را گرفت.

اگرچه کلیسای ادونتیست روز هفتم موضع رسمی خاصی برای هالووین صادر نکرده است، اما رد آن از چیزهای غیبی و شیطانی مانع از تأیید این نوع جشنواره می شود.

هالووین و آداب و رسوم آن هیچ ریشه ای در کتاب مقدس یا جامعه مسیحی ندارد. آنها ریشه محکمی در اعمال غیبی و بت پرستی دارند. اما امروزه این ریشه ها فراموش شده و یا کم رنگ شده اند. با این حال، هر عملی که از غیبت نشأت می گیرد با آموزه های کتاب مقدس ناسازگار است (لاویان 3:20,6).

از آنجایی که امروزه بسیاری دیگر به وجود شیطان و شیاطین او اعتقاد ندارند، هیچ خطری در تمسخر این «آثار مذهبی گذشته» نمی بینند. به بچه ها آموزش داده می شود که چیزی به نام جادوگر و ارواح شیطانی وجود ندارد و پوشیدن لباس روح یا اجنه سرگرم کننده است. انکار مدرن شیطان و قدرت های اهریمنی آشکارا بر خلاف کتاب مقدس است. از پیدایش تا مکاشفه، کتاب مقدس وجود شیطان و ارواح اهریمنی را تأیید می کند (پیدایش 1:1؛ ایوب 3,1:1,6؛ متی 8,31:12,9؛ مکاشفه XNUMX:XNUMX).

در آموزش و پرورش مهم است که افکار نادرست را در ذهن کودکان کاشتیم. کتاب مقدس می گوید: «کودک را در راهی که باید برود تربیت کن تا وقتی پیر شد از آن روی گردان نگردد.» (امثال 22,6:XNUMX) اگر به شما بگوییم تقلید از ارواح شیطانی بی خطر است، خلاف راه خداست. منظور.

خداوند در عهد عتیق به اسرائیل هشدار داد که با غیبت درگیر نشوند. «هیچ کس در میان شما یافت نمی شود که پسر یا دختر خود را از آتش بگذراند، یا پیشگویی کند، یا جادوگر، یا افسونگر، یا جادوگر، یا تبعید کننده ارواح، یا تحقیق کننده روح، یا روشن بین یا کسی که مرده را خطاب می کند. زیرا هر که چنین کاری را انجام دهد نزد خداوند مکروه است، و به سبب چنین زشتی‌ها، یهوه، خدای شما، آنها را در حضور شما از ملک خود بیرون خواهد کرد.» (تثنیه 5:18,10-12) زیرا غیبت امروز بیش از همیشه فعال است. ، این توصیه هنوز هم اعمال می شود.

شرکت در هالووین ممکن است برای کودکان و بزرگسالان سرگرمی بی‌گناهی به نظر برسد، اما یکی از راه‌های شیطان برای فریب دادن مردم به این باور است که بازی با دنیای ارواح و شیاطین بی‌خطر است.

اگرچه الن جی وایت، یکی از بنیانگذاران کلیسای ادونتیست، هرگز به هالووین اشاره نکرده است، با این وجود بارها نسبت به بازی با روحیه گرایی هشدار می دهد. «بسیاری از این فکر که یک رسانه روح‌گرا را زیر سوال ببرند، از وحشت می‌لرزند. اما آنها توسط اشکال جذاب‌تر روح‌گرایی وسوسه می‌شوند." انجیل در صفحه 606.

ادونتیست های روز هفتم می دانند که روح گرایی چهره های زیادی دارد. برخی از آنها بی ضررتر و خنده دار تر به نظر می رسند. با این وجود، آنها کودکان و بزرگسالان را از حقیقت خدا دور می کنند و می توانند پله ای برای درهم تنیدگی بیشتر با غیبت باشند.

این نظر اولین بار در ظاهر شد پرسپکتیو دایجست، مجله انجمن الهیات ادونتیست.

با حسن نیت از نویسنده و ویراستاران نقد از:
گرهارد فاندل، آنچه هر مسیحی باید درباره هالووین بداند, بررسی Adventist، 23 اکتبر 2015