از 22 اکتبر 2019
175 سال پس از ورود عیسی به مقدسات

ما اعتراف می کنیم

ما اعتراف می کنیم که مأموریت تبلیغی جهانی فقط چند سال پس از 1844 انجام می‌شد و اگر ادونتیست‌ها پس از ناامیدی بزرگ خود به ایمان خود پایبند بودند و اگر مشیت خدا را با هم دنبال می‌کردند، مسیح باز می‌گشت.¹

ما اعتراف می کنیم که همان گناهانی که قوم اسرائیل را به مدت 40 سال از سرزمین کنعان طرد کرد، ورود ما را به کنعان بهشتی به تأخیر انداخت. مشکل از خدا نیست. بی ایمانی، عصیان، دنیاپرستی و نزاع دلایلی است که کلیسای ادونتیست هنوز در بیابان این دنیای گناه آلود سرگردان است.²

ما اعتراف می کنیم با نیاکانمان که علت اصلی این امر این است که ما در ایمان فرزندی با شنیدن شهادتهای عیسی از طریق رسول آخرالزمانش، الن جی وایت، که به نام خدا با رؤسای کنفرانس عمومی ما، وزرای ما صحبت کرد، نیستیم. خادمان، و به تمام کلیساهای سراسر جهان دریافت کرده اند. ما به اعترافات اجدادمان در 16 نوامبر 1855 میپیوندیم³ کاملاً با پشیمانی عمیق اعتراف می کنم و با اندوه فراوان متوجه می شوم که امروز بسیار مهم تر از آن زمان است.

ما اعتراف می کنیم که ما به عنوان یک مردم، عیسی را از دست داده ایم، تنها کسی که می تواند راه را برای ورود به مقدسات مقدس بهشتی به ما نشان دهد. ما فراموش کرده‌ایم که چگونه زیباترین آهنگی را که لب‌های انسان می‌خواند بخوانیم: «توجیه به ایمان»، «مسیح عدالت ما».

ما اعتراف می کنیم ما طلای زندگی گران‌قیمت عیسی را با ایمان واقعی و عشق واقعی با طلای احمق، عدالت او با ایمان را با ردای شرم و رسوایی و هدیه کلام و روح او را با هدایت ارواح و نورهای دیگر عوض کرده‌ایم. نتیجه اعلام و تجربه یک انجیل دروغین است. "طلا"، "لباس" خود و "مرهم چشم" خود جایگزین هدیه الهی شده است (مکاشفه 3,17: XNUMXf).

ما اعتراف می کنیم که شیطان تا حد زیادی موفق شده است ما را متقاعد کند که اطاعت شرط رستگاری نیست و ما به عنوان یک کلیسا به استخوان های خشک مردگان تبدیل شده ایم.⁴

ما اعتراف می کنیم که ما، مانند باکره های احمق، «زمان و داوری» را نمی دانیم (جامعه 8,5: XNUMX). ما در روز بزرگ کفاره زندگی می کنیم بدون اینکه واقعاً معنای آن را درک کنیم. خدمت عیسی در مقدسات اقدس هیچ ارتباط عملی با زندگی روزمره ما ندارد. خود عید در تقویم الهی نجات، که بدون آن کفاره نهایی وجود ندارد، هیچ ارتباط واقعی با تجربه مسیحی ما ندارد.

ما اعتراف می کنیم که ما دیگر کار روح القدس را در محکومیت گناه، عدالت و قضاوت به درستی درک نمی کنیم و تجربه نمی کنیم. تعاریف رایج از گناه، عدالت، و قضاوت جایگزین درک کتاب مقدس شده است. آنها مانند یک سونامی منبرها و کلیساهای ما را گرفته اند.

ما اعتراف می کنیم که ما درک توبه واقعی و رهایی بخش را از دست داده ایم. این سرآغاز همه موعظه ها، محوری از روز بزرگ کفاره، و سکوی پرشی برای یک زندگی شاد و پیروز مسیحی است. با این وجود، ما از درک اهمیت و قدرت شفابخش آنها برای زندگی خود ناتوان هستیم. ما نیاز فوری به درک عمیق معنای تز اول لوتر را درک می کنیم: «از آنجایی که خداوند و استاد ما عیسی مسیح می گوید «توبه کنید» و غیره (متی 4,17:XNUMX)، او اراده کرد که تمام زندگی مؤمنان توبه باشد. ما در هیچ کجا به اندازه بیانات روح نبوت نمی بینیم که ماهیت توبه واقعی روشن شده است و میراث اصلاحات قابل احترام است.⁵

ما اعتراف می کنیم که ما از زمان پدرانمان تا به امروز بدهکار بوده ایم و زمان، انرژی و استعدادهای ما در درجه اول صرف سودجویی در کسب و کارهای دنیوی می شود، اگرچه خداوند از مدت ها پیش می خواست این سیاره را با همه ثمرات و کالاهایش به عنوان عطا کند. دارایی ابدی ما

ما اعتراف می کنیم سرخ شدن از این که ما با موعظه بازگشت قریب الوقوع به مدت 175 سال، در حالی که آن را با گناهان خود به تأخیر انداخته ایم، باعث شده ایم که جهان به نام مقدس و با شکوه خدا کفر گوید.

ما اعتراف می کنیم که در سال 1888 در مینیاپولیس ما در برابر خود خدا و هدف او برای به پایان رساندن کار انجیل در این زمین مقاومت کردیم. نام او به شدت مورد بی احترامی قرار گرفته است. پیام او رد شد، فرستادگانش دشنام دادند، کنیزش نشنیدند.

ما اعتراف می کنیم رد پیام عدالت از طریق ایمان به مینیاپولیس به عنوان "سقوط" بزرگ تاریخ ما، که ما آن را تا به امروز به رسمیت نشناخته ایم و دلیل اصلی عدم بازگشت عیسی را می توان در آن یافت.

ما اعتراف می کنیم که انجیل ابدی به تنهایی، همانطور که در پیام های مینیاپولیس E. J. Wagoner و A. T. Jones منعکس شده است، می تواند دریچه باران آخر را برای ما باز کند.

ما اعتراف می کنیم که قوم خدا برای باران آخر آماده نیستند، نه از آن اطلاع دارند، نه شرایط و نه راه دریافت آن.⁶

ما اعتراف می کنیم آگاه از گناهان و ضعف های خود، که چیزی برای لاف زدن نداریم و به بخشش و بخشش خدا نیاز داریم، نه کمتر از اسرائیل باستان و پدرانمان که اندکی پس از سال 1844 و پیام عدالت مسیح در سال 1888 در حالت ولرم روحانی قرار گرفتند. امتناع کرد، که خداوند می خواست با آن این حالت را شفا دهد.

ما اعتراف می کنیم که ما می توانیم سپاسگزار باشیم که استاد آمدنش را تا کنون به تعویق انداخته است که بسیاری از ما آماده نبودیم. دلیل تأخیر طولانی این است که خدا مایل نیست اجازه دهد قوم آخرالزمان هلاک شوند (دوم پطرس 2:3,9).

ما اعتراف می کنیم چقدر کم به خود زحمت می دهیم که بفهمیم تاخیر در آمدن ثانوی چه معنایی برای بهشت ​​دارد. اگر می‌توانستیم بدبختی غیرقابل تصور دنیای خود را درک کنیم، زیر سنگینی فرو می‌ریختیم. با این حال خداوند آن را با تمام جزئیات می بیند و احساس می کند. برای محو کردن گناه و عواقب آن، عزیزترین خود را داد. او منتظر ما است، زیرا او این را در اختیار ما قرار داده است که با او برای پایان دادن به بدبختی همکاری کنیم.⁷

ما اعتراف می کنیم که دانیال و مکاشفه ما را اهل کلام و نبوت ساختند، و تنها از طریق درک درست دانیال و مکاشفه، که بسیار از دست داده‌ایم، می‌توانیم روح یک حرکت نبوی را به دست آوریم.⁸

ما اعتراف می کنیم که هیچ افتخاری بالاتر از نگهبان وفادار نیست، که رسولان خدا تنها با انجام وظیفه نگهبانی می توانند ایستادگی کنند، و اینکه در گذشته تاریخ ما، چه به عنوان وزیر و چه به عنوان مردم، به ندرت آن را انجام داده ایم.⁹

ما اعتراف می کنیم ناتوانی ما در دیدن وضعیت واقعی خود در برابر خود خدا. در ایمان "برهنه" به تحلیل عیسی در سخنانش به لائودیسه، باید تشخیص پزشک بزرگ روح خود را دقیق و درست بپذیریم.

ما اعتراف می کنیم ما "چیزی برای ترسیدن برای آینده نداریم، مگر اینکه راهی را که خداوند ما را رهبری کرده و آموزه های او در تاریخ گذشته خود را فراموش کنیم" (طرح های زندگی، صفحه 196).

ما معتقدیم

ما معتقدیم، که تنها به لطف خدا، رحمت او و وفاداری عظیم او است که کلیسای ادونتیست تا به امروز وجود دارد و حتی بر تعداد آن افزوده می شود.

ما معتقدیم، که علیرغم همه چیز، تاریخ کلیسای ادونتیست با موفقیت همراه بوده است و این مرهون از خودگذشتگی و فداکاری همه کسانی است که به خدا و پیام او وفادار بوده و به خیر و رحمت او و بزرگواری او اعتماد کرده اند. وفاداری¹⁰

ما معتقدیم، که اگر ما قاطعانه با روزه و گریه و زاری به سوی او بازگردیم و نه لباس خود بلکه دلهایمان را پاره کنیم، خداوند ما را تف نمی دهد، بلکه برای کشورش تلاش خواهد کرد و بر قوم خود رحم خواهد کرد.¹¹

ما معتقدیم، که نشانه‌های روزگار طوفانی است، که روز خداوند نزدیک است، و بسیاری را بی‌آماده مانند ویرانی از خدای قادر متعال خواهد گرفت، اما دست نجات‌دهنده ما همچنان دراز است، زیرا او بخشنده و مهربان است، و دیر عصبانی می‌شویم، و قضاوت نهایی را بیش از آنچه که تا به حال به آن امید داشته‌ایم به تأخیر می‌اندازیم.

ما معتقدیم، که نامه عیسی به لائودیسه تا به امروز توسط ما به عنوان یک جماعت جدی گرفته نشده و اجرا نشده است، اما این نامه به طور خاص نشان دهنده تنها امید ما برای احیای گذشته و ریزش باران اخیر است.¹²

ما معتقدیم، که سالها ولرم روحانی ما، کلیسای ادونتیست را در موقعیتی از سردرگمی بزرگ الهیاتی قرار داده است که تنها برای افراد ممکن است که با نهایت تلاش و اعتماد راسخ به فیض مسیح و رهبری روح القدس از آن رهایی یابند.

ما معتقدیم، که غربال نهایی نزدیک است و اکنون زمان بیدار شدن است، قاطعانه از همه گناهان رویگردان شده و کاملاً با ایمان به عشق و قدرت نجات بخش رهایی بخش مهربان می چسبیم.

ما معتقدیم، که انجیل خدا پیام پیروزی بر سلطه شیطان در زندگی ما است، و اینکه خدا هم اراده و هم قدرت دارد که ما را کاملاً از گناه رهایی بخشد و لذت زندگی پیروزمندانه را تا بلوغ کامل به ما بدهد. میزان پری مسیح» (افسسیان 4,13:XNUMX).¹³

ما معتقدیم، این که شیطان در تمام تلاش های خود بر کلیسا چیره نخواهد شد (متی 16,18:2,13)؛ و اینکه بقایای کلیسای ادونتیست که در بحران آینده وفادار می مانند، پرچم پیروزی را تا انتها حمل خواهند کرد، تا زمانی که "جلال و جلال خدا ظاهر شود". خدای بزرگ و نجات دهنده ما عیسی مسیح» (تیطوس XNUMX:XNUMX).¹⁴

ما معتقدیم، که کار وحدت در کلیسای خدا «نه با ارتش یا قدرت»، بلکه توسط خود روح خدا انجام خواهد شد؛ و این که کلیسای او که از طریق آزمایشات غربال شده و پالایش شده است، در نهایت «زیبا مانند ماه، شفاف مانند خورشید خواهد بود، قدرتمند مانند یک ارتش." فوران خواهد کرد.

ما معتقدیم، که خداوند و ناجی ما، نویسنده و تمام کننده، به زودی کار بزرگ نجات و بازآفرینی خود را به پایان خواهد رساند و به لطف او شاهد جلالی باشیم که سراسر زمین را با دانش بی نظیر از آنچه واقعاً هست، روشن خواهد کرد. .

دعا می کنیم

دعا می کنیم، که خدای متعال کار خود را در حق قطع خواهد کرد.

دعا می کنیم، که روح الاهی استخوانهای پژمرده قوم خود را به لشکر نیرومندی از نور تبدیل می کند و آنها را در آخرین صفوف عظیم پیروزمندانه به دور زمین هدایت می کند.

دعا می کنیم، که به فضل او به زودی در دریای شیشه ای محشور خواهیم شد و او را برای همیشه با لب های جاودانه ستایش خواهیم کرد.

کسی که به این چیزها شهادت می دهد می گوید:
"بله، من به زودی آنجا خواهم بود!"
آمین؛ بله بیا، خداوند عیسی!

---

¹ اگر ادونتیست ها پس از ناامیدی بزرگ سال 1844، بر ایمان خود وفادار می ماندند و در پیروی گام به گام مشیت الهی، با دریافت پیام سومین فرشته و اعلام آن به جهان به قدرت روح القدس، متحد می شدند. نجات خدا دیده می شود. او تلاش های آنها را با قدرت زیاد همراهی می کرد، کار به پایان می رسید و مسیح قبلاً باز می گشت تا پاداش را بین قوم خود تقسیم کند ...بشارت، صفحه 695

² به مدت 40 سال، بی ایمانی، زمزمه و شورش، اسرائیل باستان را از سرزمین کنعان خارج کرد. همین گناهان ورود اسرائیل امروزی به کنعان بهشتی را به تاخیر انداخت. در هر دو صورت، مشکل از وعده های خدا نبود. این بی ایمانی، دنیاپرستی، عدم ارادت و مجادله در میان مدعیان خداست که ما را سال ها از گناه و رنج در این دنیا باز داشته است.
بشارت، صفحه 696

³ برادران عزیز، مایلیم ضمن اعتقاد به منشأ این آیات از روح الهی، به ناهماهنگی (که معتقدیم باعث نارضایتی خدا شده) اعتراف کنیم که آنها را پیامی از جانب خداوند فرض کنیم، اما در واقع آنها را با اختراعات بشری مرتبط بدانیم تا قدمی برداشته شود. . ما می ترسیم که این ناشی از عدم تمایل به تحمل سرزنش مسیح (که در واقع ثروتی بزرگتر از گنجینه های زمین است) و تمایل به آرام کردن احساسات مخالفان ما باشد. اما کلام و تجربه خود ما به ما آموخته است که چنین مسیری به خدا احترام نمی گذارد یا هدف او را پیش نمی برد. از آنجایی که معتقدیم آنها از خدا هستند و کاملاً با کلام مکتوب او موافق هستند، باید اذعان کنیم که موظفیم از تعالیم آنها پیروی کنیم و با توصیه های آنها اصلاح شویم. اینکه می گوییم آنها از خدا هستند و با این حال ما توسط آنها آزمایش نمی شویم، به این معناست که می گوییم اراده خدا برای مسیحیان آزمایش یا حکمی نیست، که متناقض و پوچ است.
بررسی و هرالد، 4.12.1855/XNUMX/XNUMX

⁴ دیگر اطاعت مطلقاً ضروری تلقی نمی شود.
تفسیر کتاب مقدس، جلد 1، ص 1083f

این استخوان هااستخوان های مرده حزقیال 37] نشان دهنده خاندان اسرائیل، کلیسای خدا است. امید کلیسا، نیروی حیات بخش روح القدس است. خداوند باید در استخوان‌های خشک زندگی ببخشد تا زنده شوند.
تفسیر کتاب مقدس، جلد 4، صفحه 1165

⁵ توبه واقعی در پیشگاه خداوند ما را اسیر نمی کند، مثل اینکه دائماً احساس می کنیم در مراسم تشییع جنازه هستیم. ما باید شاد باشیم نه غمگین. با این حال، ما همیشه متأسف خواهیم بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را به قدرت‌های تاریکی اختصاص داده‌ایم، زمانی که مسیح جان گرانبهای خود را برای ما فدا کرد. بگذارید دل ما متاسف شود که فکر کنیم بخشی از زمان و توانایی هایی که خداوند به ما سپرده است در خدمت دشمن به جای جلال نام او صرف شده است، حتی اگر مسیح تمام آنچه را که داشت برای نجات ما داد. ما باید توبه کنیم که تمام تلاشمان را انجام نداده ایم تا با حقیقت گرانبهایی آشنا شویم که به ما امکان می دهد ایمان داشته باشیم، ایمانی که از طریق عشق عمل می کند و روح را پاک می کند.

وقتی مردم را بدون مسیح می‌بینیم، باید از نظر ذهنی جای آنها را بگیریم، به خاطر آنها نزد خدا توبه کنیم و تا زمانی که آنها را به توبه نیاوریم آرام نگیریم. اگر هر کاری از دستمان بر می آید برایشان انجام دهیم و باز هم توبه نکنیم، خودشان مسئول گناهشان هستند. با این وجود، ما باید همچنان نسبت به آنها دلسوزی داشته باشیم و به آنها نشان دهیم که چگونه توبه کنند و سعی کنیم قدم به قدم آنها را به سوی عیسی مسیح هدایت کنیم.
نسخه خطی 92، صفحه 1901

⁶ به من نشان داده شده که کار بسیار جدی در پیش است. شما متوجه نیستید که چقدر مهم و بزرگ است. وقتی بی تفاوتی را دیدم که همه جا مشهود بود، به خاطر وزرا و مردم شوکه شدم. کار حقیقت فعلی فلج به نظر می رسید. به نظر می رسید که کار خدا متوقف شده بود. وزیران و مردم برای روزگاری که در آن زندگی می کنند آماده نیستند، در واقع تقریباً همه کسانی که ادعا می کنند حقیقت فعلی را باور دارند، برای درک کار آماده سازی برای این زمان آمادگی ندارند. آنها با جاه طلبی های دنیوی خود، عدم دلبستگی به خدا و سرسپردگی به خود، کاملاً از دریافت باران آخر ناتوان هستند و با انجام هر کاری در برابر خشم شیطان مقاومت می کنند. ایمان او با ترفندهای او کشتی غرق می شد و او را در دام یک توهم خوشایند گرفتار می کرد. آنها فکر می کنند حالشان خوب است در حالی که هیچ چیز با آنها درست نیست.
شهادتین کلیسا، جلد 1، ص 466

هر کس در هر نقطه ای استوار بایستد و از هر امتحانی بگذرد، هر کس به هر قیمتی که باشد غلبه کند، به نصیحت شاهد مؤمن توجه کرده و باران آخر را دریافت کرده است که او را برای رستاخیز آماده می کند.
شهادتین برای کلیسا، جلد 1، ص 186f

ما نباید نگران باران آخر باشیم. ما فقط باید رگ خود را تمیز و در بالای آن باز نگه داریم تا باران آسمانی را دریافت کنیم... زمان مصلوب شدن اکنون است! هر روز، هر ساعت، نفس باید بمیرد. من باید مصلوب شوم! آنگاه که زمان فرا رسد و سرانجام امتحان قوم خدا فرا رسد، در آغوش ابدی در آغوش خواهی گرفت. فرشتگان خدا تو را با دیواری از آتش احاطه کرده و آزادت می کنند.
نگاه رو به بالا، صفحه 283

⁷ اکثر افرادی که به عواقب احتمالی تعجیل یا ممانعت از موعظه انجیل می اندیشند، این کار را با توجه به جهان و خودشان انجام می دهند. کمتر کسی به خدا فکر می کند...

همانطور که "همه آفرینش هنوز در همه جا ناله می کند و در غم و اندوه منتظر تولدی جدید است" (رومیان 8,26.22:XNUMX،XNUMX، انبوه)، قلب پدر ابدی نیز از درد دلسوزانه رنج می برد. دنیای ما یک بستر بیماری بزرگ است، تصویری از بدبختی ارائه می دهد که ما جرات نداریم آن را در ذهن خود بیاوریم. اگر او را همانطور که واقعا هست ببینیم، بار بسیار وحشتناکی خواهد بود. اما خدا با همه چیز همدردی می کند. برای از بین بردن گناه و آثار آن عزیزترین خود را بخشید. او به ما قدرت داد تا با او همکاری کنیم تا این فاجعه به پایان برسد.
آموزش، صفحه 241f

«اما اگر میوه اجازه دهد، فوراً داس را می‌فرستد. زیرا که درو نزدیک است.» (مرقس 4,29:2) مسیح مشتاقانه منتظر مکاشفه خود در کلیسای خود است. هنگامی که شخصیت مسیح به طور کامل در قوم او منعکس شد، او آنها را از آن خود خواهد کرد. هر مسیحی این امتیاز را دارد که نه تنها منتظر بماند، بلکه بازگشت خداوند ما عیسی مسیح را تسریع کند (دوم پطرس 3,12:XNUMX). اگر همه کسانی که به نام او اعتراف کردند برای جلال او نیز میوه می آوردند، بذر انجیل چقدر سریع در سراسر جهان کاشته می شد! برداشت بزرگ به زودی می رسد و مسیح برای جمع آوری غلات گرانبها می آید.
درسهای شیء مسیح، ص 68f

⁸ وقتی کتاب های دانیال و مکاشفه بهتر درک شوند، ایمانداران زندگی ایمانی بسیار متفاوتی خواهند داشت. آن‌ها چنان نگاه‌هایی از دروازه‌های باز بهشت ​​خواهند داشت که قلب‌ها و ذهن‌ها با شخصیت همه کسانی که باید رشد کنند که به سعادتی دست می‌یابند که روزی به پاکدلان پاداش داده می‌شود، ضربه می‌زند.
شهادت وزیران، صفحه 114

⁹ نگهبانان: صدایتان را بلند کنید! پیام را برسانید - حقیقت فعلی برای این زمان! به مردم نشان دهید که در تاریخ نبوی کجا هستیم! برای بیدار کردن روح پروتستانیسم واقعی تلاش کنید!
شهادتین کلیسا، جلد 5، ص 716

در این زمان رسمی درست قبل از بازگشت مسیح، خادمان وفادار خدا باید حتی واضح تر از یحیی تعمید دهنده موعظه کنند. شما شغل مهم و مسئولیت پذیری دارید و خداوند کسانی را که آهسته صحبت می کنند به عنوان شبان خود نمی پذیرد. مصیبت وحشتناکی بر آنهاست
شهادتین کلیسا، جلد 1، ص 321

دیده بانان روی دیوارهای صهیون این امتیاز را دارند که چنان نزدیک با خدا زندگی کنند و آنقدر پذیرای تأثیرات روح او باشند که از طریق آنها او می تواند مردان و زنان را از خطر آنها آگاه کند و آنها را به پناهگاه راهنمایی کند. آنها باید صادقانه مردم را از عواقب مطمئن تخطی آگاه کنند و از منافع جامعه محافظت کنند. هوشیاری شما هرگز نباید تسلیم شود. وظیفه او تمام توانایی های او را می طلبد. آنها باید صدای خود را مانند شیپور بلند کنند و حتی یک نت نباید متزلزل یا نامطمئن به نظر برسد. آنها نباید برای پاداش تلاش کنند، بلکه چون نمی توانند کمک کنند، چون می دانند که وای بر آنهاست، نباید انجیل را موعظه کنند. به عنوان برگزیدگان خدا، که با خون تقدیس مهر شده اند، باید مردان و زنان را از نابودی قریب الوقوع نجات دهند.
اعمال رسولان، صفحه 361

سرپرست، آیا شب به زودی تمام می شود؟ این سوالی است که مطرح شده و خواهد شد و پاسخ داده خواهد شد. چه جوابی می دهی برادر من؟ مدتی است که پیام لائودیسه به صدا درآمده است. بگذارید این پیام با تمام جنبه هایش به گوش مردم برسد هر کجا که مشیت راه را هموار می کند. عادل شمرده شدن با ایمان و عدالت مسیح مسائلی است که باید به جهانی در حال مرگ ارائه شود. آه که درِ قلبت را به روی عیسی باز کنی! صدای عیسی، فروشنده بزرگ ثروت های بهشتی، تو را صدا می کند: "به تو توصیه می کنم از من طلا بخر تا ثروتمند شوی، و لباس سفید بخری تا خودت را بپوشی." من آن را به این کلمات می گذارم. دلم عاشقانه به سوی تو می رود و آرزوی من این است که با پیام فرشته سوم پیروز شوی.
نامه 24، 1892; نسخه های خطی، جلد 15، صفحه 94

هر کس نور حقیقت را دریافت کرده است، به اندازه توانایی خود، مسئولیتی مشابه پیامبر اسرائیل دارد که به او گفته شد: «پس ای پسر انسان، تو را نگهبان خاندان اسرائیل قرار دادم. شما کلام را از دهان من خواهید شنید و آنها را از من برحذر خواهید داشت. اگر به شریر بگویم: «ای شریر، باید بمیری!»، اما تو سخن نمی‌گویی تا شریر را از راهش آگاه کنی. او شریر در گناه خود خواهد مرد. اما من خون او را در دست شما می خواهم. اما اگر ستمکار را از راه خود برحذر دهی که از راه خود برگردد، اما او از راه خود برنگردد، در گناه خود خواهد مرد. اما تو جان خود را نجات دادی.» (حزقیال 33,7:9-XNUMX).

آیا باید منتظر باشیم تا پیشگویی های آخرالزمان برآورده شوند قبل از بحث در مورد آنها؟ آن وقت حرف ما چه ارزشی خواهد داشت؟ آیا باید منتظر قضاوت خداوند باشیم که متخلف را مورد اصابت قرار دهد و به او بگوییم که چگونه از آنها فرار کند؟ ایمان ما به کلام خدا کجاست؟ آیا قبل از اینکه به او ایمان بیاوریم باید آنچه را که پیش بینی شده بود با چشمان خود ببینیم؟ نور در پرتوهای واضح و مشخص به ما رسیده است و نشان می دهد که روز بزرگ خداوند نزدیک و «در در» است. تا دیر نشده بخوانیم و بفهمیم.
شهادتین کلیسا، جلد 9، ص 19

¹⁰ در حالی که به تاریخ خود نگاه می کنم و شاهد هر قدمی از پیشرفت به جایی هستم که امروز هستیم، می توانم بگویم: الحمدلله! وقتی می بینم خدا چگونه کار کرده است، فقط می توانم شگفت زده شوم. من به مسیح به عنوان راهنمای خود ایمان کامل دارم.
طرح های زندگی، صفحه 196

راز موفقیت ما چیست؟ ما از دستورات نویسنده نجات خود پیروی کرده ایم. خداوند تلاش های مشترک ما را برکت داده است. حقیقت گسترش یافته و شکوفا شده است. نهادها چند برابر شده اند. دانه خردل به درخت بزرگی تبدیل شده است.
شهادت وزیران، صفحه 27

موفقیت های تبلیغی گذشته ما با تلاش های فداکارانه و انکار ما نسبت مستقیم دارد.
کارگران انجیل، صفحه 385

«اگر خداوند صبایوت بقایای بسیار کوچکی را برای ما باقی نمی گذاشت، مانند سدوم و مانند غموره می شدیم.» (اشعیا 1,9:28,10) به خاطر کسانی که وفادار ماندند و همچنین به دلیل عشق بی پایان او به خدای خطاکار همیشه در برابر شورشیان شکیبایی می‌کرد و از آنها می‌خواست که راه‌های بد خود را رها کرده و به سوی او بازگردند. «حکومت بر حکومت، قانون بر قانون، اینجا اندک، کمی آنجا» (اشعیا XNUMX:XNUMX) او ستمکاران را به وسیله افرادی که از طرف خود منصوب شده است، راه عدالت را نشان داده است.
پیامبران و پادشاهان، صفحه 324

¹¹ شاگردان اولیه با اعتراف و کنار گذاشتن گناه، دعای جدی و تقدیم خود به خدا، برای ریزش روح القدس در پنطیکاست آماده شدند [اعمال رسولان 1,13:XNUMXf]. همین کار، فقط در مقیاس بزرگتر، اکنون باید انجام شود. آنگاه انسان فقط باید برکت بخواهد و منتظر باشد تا خداوند کاری را که به او مربوط می شود به پایان برساند.
شهادت وزیران، صفحه 507

¹² دیدم به شهادت آن شاهد وفادار نصف هم توجهی نشده است. شهادت رسمی که سرنوشت کلیسا به آن بستگی دارد تحقیر شده یا حتی کاملاً نادیده گرفته شده است. این شهادت باید توبه عمیق را به همراه داشته باشد. همه کسانی که واقعاً آن را می پذیرند، از آن اطاعت می کنند و پاک می شوند.
نوشته های اولیه، صفحه 270

هدف از این پیام بیدار کردن قوم خدا، نشان دادن عقب نشینی آنها و سوق دادن آنها به توبه سخت است تا عطای حضور عیسی به آنها داده شود و برای فریاد بلند فرشته سوم آماده شوند.
شهادتین کلیسا، جلد 1، ص 186

¹³ ایمان عیسی بیش از آمرزش گناهان است. یعنی گناه برداشته می شود و فضایل روح القدس خلاء را پر می کند. دلالت بر نورانیت الهی و شادی در خداوند دارد. این به معنای قلبی رها از خود، شادی از طریق حضور دائمی عیسی است. وقتی عیسی بر روح حکومت می کند، پاکی و رهایی از گناه وجود دارد. در زندگی، انجیل روشن، رضایت بخش و کامل وارد عمل می شود. پذیرش منجی هاله ای از صلح، عشق و اطمینان کامل را به ارمغان می آورد. زیبایی و شیرینی شخصیت عیسی در زندگی آشکار می شود و گواهی می دهد که خدا واقعاً پسر خود را به عنوان نجات دهنده به جهان فرستاد.
درسهای عینی مسیح، ص 419; ر.ک: تصاویر ملکوت خدا، 342

¹⁴ اعضای کلیسای مبارز که وفاداری خود را ثابت کرده اند به کلیسای پیروز تبدیل می شوند.بشارت، صفحه 707

شیطان برای فریب دادن معجزه خواهد کرد. او خود را به عنوان قدرت برتر معرفی خواهد کرد. ممکن است به نظر برسد که کلیسا در شرف سقوط است، اما اینطور نیست. او می ماند. از سوی دیگر، گناهکاران در صهیون غربال می شوند و کاه از گندم گرانبها جدا می شود. این یک بوته وحشتناک اما ضروری است. تنها کسی که با خون بره و کلام شهادت او پیروز شده باشد، در میان مؤمنان و راستین، بدون لکه یا لکه گناه، بدون مکر در دهانش، یافت می شود.
ماراناتا، صفحه 32

هنگامی که ایمان به مسیح بیش از همه مورد تحقیر و شریعت او منفورتر است، در آن زمان است که غیرت ما باید گرمترین باشد و شجاعت و استواری ما تزلزل ناپذیرترین. دفاع از حقیقت و درستی زمانی که اکثریت ما را رها می کنند، و جنگیدن در نبردهای خداوند زمانی که مبارزان کمی باقی مانده اند، این آزمون ما خواهد بود. در این مدت باید از سرمای دیگران گرما، از بزدلی آنها شهامت و از خیانت هایشان وفاداری بگیریم.
شهادتین کلیسا، جلد 5، ص 136

فقط کسانی که ترجیح می دهند بمیرند تا کار نادرستی انجام دهند، از مؤمنان خواهند بود.
شهادتین کلیسا، جلد 5، ص 53

 

منبع: 175after1844.com