خشونت و رادیکال‌سازی سیاسی پرسش‌هایی را درباره نقش کتاب مقدس و صلح واقعی ایجاد می‌کند. این مقاله ما را تشویق می کند تا نگاهی تازه به داستان کتاب مقدس بیندازیم و پیام آور صلح در این جهان باشیم. توسط گابریلا پروفتا فیلیپس، مدیر روابط مسلمانان ادونتیست، بخش آمریکای شمالی.

زمان مطالعه: 3 دقیقه

جنگ در خاورمیانه یک عقبگرد مهم برای هر چشم انداز صلح در منطقه است. با سخت شدن سیاست اسرائیل در انتخابات اخیر و رادیکالیزه شدن حماس با حمایت ایران و قطر، خشونت به عنوان تنها گزینه صلح معرفی شده است. اما بین این گزینه ها افراد رنج دیده ای وجود دارند که در شرف از دست دادن امید هستند. علاوه بر آن، این اخبار با نادیده گرفتن پیامدهای معنوی ناشی از جنگ و تظاهر به اینکه مهمترین چیز یافتن "مقصر" است، ما را بیشتر گیج می کند.

مسیحیان سعی کرده اند عناصر کتاب مقدس را به این نسخه تحریف شده تاریخ اضافه کنند که به نظر می رسد یک طرف یا طرف دیگر را توجیه می کند. این بیشتر شبیه قطبی شدن کنونی بشریت است تا مطالعه دقیق تاریخ کتاب مقدس. بنابراین کتاب مقدس نیز قربانی جنگ شده است. برگردیم به منبع! بیایید کسی را بشناسیم که به تنهایی می تواند بخشش، رحمت و عدالت را به ارمغان بیاورد. بله، عدالت، زیرا بدون عدالت صلح پایدار وجود ندارد.

فقط با گوش دادن دوباره به کتاب مقدس می توانیم ایده های گناه آلود در مورد صلح و شمشیر را از بین ببریم. صلحی که این دنیا نمی تواند بدهد (این چیزی است که ما می بینیم!)، تنها یک منبع دارد: مسیح خدا - مسیحی که اکثر یهودیان آن را رد کرده اند و اکثر مسلمانان فقط با لب های خود اعتراف می کنند. منظور من مسیحای مسیحیت نهادینه شده نیست که به دلایل مختلف شرکتی انتخاب شده است. منظورم مسیح خداست، کسی که آنقدر دنیا را دوست داشت که آمد تا برای فلسطینیان و یهودیان زندگی بیاورد، بله حیات فراوان. اکنون اورشلیم، که به معنای پایه یا معلم صلح است، در واقع می تواند صلح را از مکان آسمانی خود به همه ملل آموزش دهد (میکاه 4,2: 3-XNUMX). ما می توانیم در این زمینه ابزار باشیم. روزی در جایی خواهد ایستاد که جنگ همچنان ادامه دارد.

آیا ما هنوز مرد و زن با ایمان هستیم؟ اگر چنین است، چرا ما با تمرکز بر جنگ و شایعات جنگ به طور انتخابی از متی 24 نقل می کنیم و فراموش می کنیم که "نشانه" ای که ایمانداران به دنبال آن هستند خشونت نیست، بلکه پادشاهی صلح آیه 14 است؟

آیا ما هنوز اهل امید هستیم؟ امید را نمی توان بر روی توهماتی مانند بازسازی معبد از طریق تلاش های صهیونیست ها یا از طریق اعتقاد نادرست ساخت و این بیشتر ما را نگران می کند که منشاء این بحران را می توان با رقابت بین سارا و هاجر توضیح داد. مشکل چنین تفاسیر تحریف شده ای از تاریخ این است که خداوند اسماعیل را برکت داد و حتی پیش بینی کرد که خانواده اسماعیل برای عبادت با فرزندان اسحاق متحد شوند (اشعیا 60,6: 7-XNUMX). حقیقت ما را آزاد می کند!

ما همه جواب ها را نداریم، خدا دارد. پس بیایید با هم برای صلح دعا کنیم. خوشا به حال صلح جویان در دنیای آشوب، زیرا آنها فرزندان خدا خوانده خواهند شد (متی 5,9: XNUMX).

پایان: خبرنامه بین المللی nPraxis، 12 اکتبر 2023