ធ្វើជាពន្លឺនៅកណ្តាលភាពងងឹត! ដោយ Kai Mester
សុខសប្បាយជាទេអ្នកក្រ រាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នក។ អ្នកស្រេកឃ្លានសុខសប្បាយជាទេ! អ្នកគួរតែត្រូវបានចុក។ អ្នករាល់គ្នាយំសោកសប្បាយហើយ! អ្នកនឹងសើច
ហេតុអ្វីសប្បាយចិត្ត? អ្នកក្រ អ្នកស្រេកឃ្លាន និងយំដឹងថាពួកគេកំពុងបាត់អ្វីមួយ។ ពួកគេចង់បានអាហារ និងការលួងលោម។ ពួកគេបើកចំហចំពោះអ្វីដែលព្រះចង់ផ្តល់ឱ្យពួកគេ ពួកគេចង់រៀន ពួកគេចង់បានធម្មជាតិរបស់ទ្រង់។ វាលខ្សាច់ស្រេកឃ្លានទឹក យប់ចង់បានព្រឹក។
សប្បាយចិត្តពេលអ្នកត្រូវគេស្អប់ មិនរាប់បញ្ចូល ចំអក និងដាក់បណ្តាសាដោយមនុស្សដោយសារអ្នកជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះមេស្ស៊ី។ ពេលនោះកើតឡើង ចូរអរសប្បាយ លោតដោយសេចក្តីរីករាយ អ្នកនឹងបានរង្វាន់យ៉ាងបរិបូណ៌នៅស្ថានសួគ៌។ បុព្វបុរសរបស់ប្រជាជនទាំងនេះបានធ្វើដូចគ្នានឹងព្យាការីដែលព្រះបានចាត់មក។
អស់អ្នកដែលរងទុក្ខជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូយល់កាន់តែច្បាស់ យល់ព្រមជាមួយនឹងទ្រង់កាន់តែច្រើន ស្រឡាញ់ទ្រង់ថែមទៀត។ ដែលរងទុក្ខដោយស្លូតបូត និងរីករាយ ទម្លាយរង្វង់ដ៏កាចសាហាវនៃអំពើហឹង្សា ការភ្ញាក់ផ្អើល គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ ដូចផ្កាលីលីក្នុងស្រះដែលមានក្លិនស្អុយ។
ប៉ុន្តែវេទនាដល់អ្នកមាន - អ្នកបានទទួលការលួងលោមរបស់អ្នករួចហើយ។ វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នាដែលពេញហើយ; អ្នកនឹងអត់ឃ្លាន។ វេទនាដល់អ្នកដែលសើច; អ្នកនឹងយំសោក។
ហេតុអ្វីត្រូវវេទនា? សម្បូរអាហារល្អ សើចគឺពេញចិត្តខ្លួនឯង បិទក៏ដោយ។ គ្មានអ្វីចូលទៀតទេ។ អ្នកមិនអាចផ្លាស់ប្តូរដោយព្រះបានទេ។ ដូចជាទីក្រុងដ៏អ៊ូអរ ស្លាប់ទៅនឹងទុក្ខវេទនា និងទុក្ខលំបាកនៅតាមដងផ្លូវ។
វេទនាដល់អ្នករាល់គ្នា នៅពេលដែលមនុស្សទាំងអស់ទះដៃអបអរអ្នក ព្រោះនោះជាអ្វីដែលបុព្វបុរសរបស់គេបានធ្វើជាមួយនឹងហោរាក្លែងក្លាយ។
អ្នកណាដែលទទួលបានការសរសើរក៏ក្លាយជាមោទនភាព និងតឹងតែងដូចជាផ្លូវមហាវិថីទំនើបពហុផ្លូវ។ វាត្រូវបានកោតសរសើរ មិនអាចផ្លាស់ប្តូរបាន មានអរិភាពចំពោះរុក្ខជាតិ និងសត្វ ហើយថែមទាំងនាំមកនូវការស្លាប់ដល់មនុស្សជាច្រើនទៀតផង។
ប៉ុន្តែចំពោះអ្នករាល់គ្នាដែលឮខ្ញុំនិយាយថា៖
ការស្តាប់ប្រសើរជាងនិយាយ ការបើកចំហរប្រសើរជាងការបិទ ការចង់បានប្រសើរជាងការត្រេកអរ។ បើមានត្រចៀកស្តាប់ទៅ!
ចូរស្រឡាញ់សត្រូវរបស់អ្នក ចូរធ្វើល្អចំពោះអ្នកដែលស្អប់អ្នក; ប្រទានពរដល់អ្នកដែលជេរអ្នក! អធិស្ឋានសម្រាប់អ្នកដែលបំពាន! យកថ្ពាល់ម្ខាងទៅអ្នកដែលទះកំផ្លៀងអ្នក។ ហើយអ្នកណាយកអាវរបស់អ្នក កុំបដិសេធអាវរបស់អ្នកដែរ។ ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នាដែលសុំ ហើយកុំយករបស់ដែលអ្នកយកមកវិញ។ ប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃតាមរបៀបដែលអ្នកចង់ឱ្យពួកគេប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នក។
នេះជាធម្មជាតិរបស់ព្រះ ហើយមានតែមនុស្សដែលបានរួចពីសេចក្ដីស្លាប់តាមវិធីនេះប៉ុណ្ណោះ។ វង់ចុះក្រោមគឺបញ្ច្រាស។ ទឹកនៃជីវិតហូរយ៉ាងបរិបូរណ៍នៅវាលរហោស្ថាន ហើយហូរមកលើដីក្រៀមក្រំនៃបេះដូង។
បើស្រលាញ់អ្នកដែលស្រលាញ់អ្នក តើអ្នករំពឹងអ្វីតបស្នង? ដ្បិតសូម្បីតែមនុស្សមានបាប ក៏ស្រឡាញ់អ្នកដែលស្រឡាញ់គេដែរ។ ហើយបើអ្នកធ្វើល្អចំពោះអ្នកមានគុណ តើអ្នកមានគុណអ្វី? មនុស្សមានបាបក៏ដូច្នោះដែរ។ ហើយប្រសិនបើអ្នកខ្ចីលុយអ្នកដែលអ្នកសង្ឃឹមថានឹងបានវាមកវិញ តើអ្នករំពឹងអ្វីតបមកវិញ? សូម្បីតែមនុស្សមានបាបក៏ឲ្យគេខ្ចីមនុស្សមានបាបវិញដែរ។
មនុស្សវិលជុំវិញខ្លួនឯង។ ស្នេហាមានតែជារង្វង់រវាងគេ និងមិត្តភ័ក្ដិ និងមនុស្សដែលមានចិត្តដូចគ្នា។ ប៉ុន្តែនោះគឺជាច្បាប់នៃការស្លាប់។
ទេ ស្រឡាញ់សត្រូវរបស់អ្នក ធ្វើល្អ ហើយខ្ចីដោយមិនរំពឹងអ្វីមកវិញ! ពេលនោះ រង្វាន់របស់អ្នកនឹងមានយ៉ាងធំ ហើយអ្នកនឹងក្លាយជាកូនរបស់ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត។ ដ្បិតគាត់មានចិត្តសប្បុរសចំពោះមនុស្សទុច្ចរិត និងមនុស្សទុច្ចរិត។
ទិសដៅនៃលំហូរត្រូវតែផ្លាស់ប្តូរ មានតែពេលនោះទេ ដែលជីវិតអស់កល្បនឹងកើតឡើង។ មានតែកន្លែងដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអាចហូរចូលទៅក្នុងធុងចំហរ និងច្រកនានា ហើយបន្តហូរកាត់វា មានតែកន្លែងដែលទឹកហូរដោយមិនគិតតែពីខ្លួនឯងក្នុងទិសដៅមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលព្រះបានបើកសម្តែង ទុកចិត្តលើទ្រង់ ហើយមនុស្សអនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនគេបានសង្រ្គោះ។
ចូរមានចិត្តមេត្តាករុណា ដូចជាបិតារបស់អ្នកមានមេត្តា។ កុំថ្កោលទោស អ្នកនឹងមិនត្រូវបានវិនិច្ឆ័យឡើយ។ កុំថ្កោលទោស អ្នកនឹងមិនត្រូវបានវិនិច្ឆ័យឡើយ។ ដោះលែងហើយអ្នកនឹងត្រូវបានដោះលែង! អត់ទោសឱ្យហើយអ្នកនឹងត្រូវបានលើកលែងទោស។
ការវិនិច្ឆ័យ និងការវិនិច្ឆ័យមិនធ្វើឱ្យពិភពលោកក្លាយជាកន្លែងប្រសើរជាងមុននោះទេ។ វាមិនបើកហើយឈ្នះអ្នកណាម្នាក់ទេ។ ទឹកនៃជីវិតមិនអាចហូរបានទេ។ មានតែអ្នកដែលយល់និងបញ្ចូលស្នូលនៃជីវិតខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះដែលបានដោះលែងនិងអត់ទោសដោយមេត្តាករុណា ទទួលបទពិសោធន៍ជីវិតពិត ហើយក្លាយជាប្រភពជីវិតសម្រាប់អ្នកដទៃ។
ផ្តល់ឱ្យ នោះវានឹងត្រូវបានផ្តល់ឱ្យ - ជាវិធានការដ៏ល្អមួយ ដូចជាស្រូវសាលីដែលត្រូវបានរង្គោះរង្គើ និងកំទេច ហើយបន្ទាប់មកសូម្បីតែហៀរចេញពីធុងនោះ របស់ល្អនឹងត្រូវចាក់ចូលទៅក្នុងភ្លៅរបស់អ្នក។
ភាពក្រអឺតក្រទមមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ទឹកតិចតួចហួតនៅវាលខ្សាច់ សូម្បីតែទឹកច្រើនក៏ហូរចេញដែរ។ វាត្រូវការគ្រាប់យ៉ាងច្រើនដើម្បីពន្លក និងដើមឈើដើម្បីដុះលូតលាស់ និងបង្កើតផល។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកផ្តល់ឱ្យ នោះនឹងមានកន្លែងម្តងទៀតដើម្បីឱ្យព្រះអាចបំពេញពីការផ្គត់ផ្គង់ដែលមិនអាចខ្វះបានរបស់ទ្រង់។
តើមនុស្សខ្វាក់អាចដឹកនាំមនុស្សខ្វាក់បានទេ? ពួកគេទាំងពីរនឹងមិនធ្លាក់ចូលទៅក្នុងរណ្តៅទេឬ?
តើមនុស្សខ្វាក់រៀនអ្វីខ្លះពីមនុស្សខ្វាក់ អ្នកមានពីអ្នកមាន អណ្តូងចិញ្ចឹមពីអណ្តូង ការសើចពីអ្នកសើច អ្នកស្រលាញ់អាត្មានិយម ពីអ្នកស្រលាញ់អាត្មានិយម អ្នកឱ្យពីអ្នកឱ្យ?
កូនជាងមិនល្អជាងម្ចាស់របស់ខ្លួនទេ។ លុះត្រាតែគាត់រៀនគ្រប់យ៉ាងពីគាត់ ទើបគាត់នៅឆ្ងាយដូចគាត់។
យើងមិនអាចនាំអ្នកដទៃឱ្យឆ្ងាយជាងខ្លួនយើងឡើយ។ ដរាបណាយើងជាអ្នកមានឥស្សរជន យើងនឹងបង្ហាត់បង្រៀនតែអ្នកប្រាជ្ញ។
ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមើលឃើញស្នាមតូចៗនៅក្នុងភ្នែកមិត្តភក្តិរបស់អ្នក ប៉ុន្តែមិនបានកត់សម្គាល់ឃើញធ្នឹមក្នុងភ្នែករបស់អ្នក? តើអ្នកអាចនិយាយទៅកាន់គាត់ដោយរបៀបណា៖ មិត្តរបស់ខ្ញុំមកទីនេះ! ខ្ញុំចង់ដកស្នាមប្រេះចេញពីភ្នែកអ្នក! ហើយអ្នកមិនដឹងថាអ្នកមានឈើក្នុងភ្នែករបស់អ្នកទេ! អ្នកលាក់ពុត! ដំបូងត្រូវដកឈើចេញពីភ្នែករបស់អ្នក នោះអ្នកអាចមើលឃើញច្បាស់ ដូច្នេះហើយអ្នកក៏អាចដកស្នាមឆ្កូតចេញពីភ្នែកបងប្អូនបានដែរ។
អ្នកមិនរៀនមើលឃើញច្បាស់ដោយការកែអ្នកដទៃទេ។ ប៉ុន្តែបើមើលមិនឃើញច្បាស់ទេ ធ្វើឲ្យខូចចិត្តតែម្ខាងទៅវិញ។ ដូច្នេះ ចូរអ្នកក្រ ស្រេកឃ្លាន ហើយយំ ចូរឲ្យ ហើយអត់ទោស ដោះលែង ហើយលះចោល ចូរស្តាប់ ហើយមានចិត្តមេត្តា ស្រឡាញ់ និងរងទុក្ខ។ សម្រាប់នោះគឺជាមធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរជាអចិន្ត្រៃយ៍រវាងមិត្តនិងសត្រូវដែលជាផ្លូវតែមួយគត់ទៅកាន់វាលខ្សាច់ដែលរីកដុះដាល។
ដើមឈើល្អមិនមានផ្លែអាក្រក់ ហើយដើមឈើអាក្រក់ក៏មិនមានផលល្អដែរ។ អ្នកអាចប្រាប់ដើមឈើដោយផ្លែរបស់វា។ ផ្លែល្វាមិនដុះលើគុម្ពបន្លាទេ ហើយទំពាំងបាយជូមិនដុះនៅលើរបងទេ។ មនុស្សល្អ បង្កើតផលល្អ ព្រោះចិត្តពោរពេញដោយសេចក្តីល្អ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត បុគ្គលអាក្រក់បង្កើតអំពើអាក្រក់ ព្រោះចិត្តពោរពេញដោយអំពើអាក្រក់។ ព្រោះមនុស្សគិតក្នុងចិត្តក៏និយាយ។
មិនថាអាត្មានិយម ឬអាត្មានិយមទេ ទាំងគំនិត អារម្មណ៍ និងការជម្រុញរបស់យើង ទៅក្នុងការសម្រេចចិត្ត ពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាពរបស់យើង។ ស្ទ្រីមដែលនាំមកនូវជីវិតឬសេចក្តីស្លាប់។
អ្វីដែលអ្នកហៅខ្ញុំថាព្រះអម្ចាស់! ហើយមិនធ្វើតាមអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយ? អ្នកណាមករកខ្ញុំ ហើយឮពាក្យខ្ញុំ ហើយធ្វើតាម នោះខ្ញុំនឹងបង្ហាញឲ្យអ្នកឃើញថា គាត់ដូចជាអ្នកដែលសង់ផ្ទះ ហើយជីកជ្រៅ ហើយចាក់គ្រឹះលើថ្ម។ ប៉ុន្តែពេលមានទឹកជំនន់ ទឹកបានបាក់ផ្ទះមិនអាចកក្រើកបានឡើយ។ ដោយសារតែវាត្រូវបានសាងសង់យ៉ាងល្អ។ អ្នកណាស្ដាប់ហើយមិនធ្វើ នោះប្រៀបដូចជាអ្នកសង់ផ្ទះនៅលើផែនដីដោយមិនចាក់គ្រឹះ។ ទឹកទន្លេបានបាក់ ហើយវាក៏រលំភ្លាមៗ ហើយការដួលរលំនៃផ្ទះនោះយ៉ាងខ្លាំង។
ទុកឱ្យសេចក្តីអធិប្បាយ