បើអ្នកបួសមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ… ដោយ Risë Rafferty
វេជ្ជបណ្ឌិតបាននិយាយថា វាខុសប្រក្រតី ហើយត្រូវការការធ្វើតេស្តបន្ថែមទៀតជាបន្ទាន់។ យើងបាននិយាយអំពីកង្វល់របស់ពួកគេ។ ខ្ញុំបានប្រាប់នាងថា ខ្ញុំទើបតែបានអានអ្វីដែលគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍អំពីការប្រើប្រាស់អាហារូបត្ថម្ភដើម្បីប្រឆាំងនឹង what-ifs ។ តើអ្នកចង់បានព័ត៌មាននេះទេ? ធម្មជាតិ! ពីរបីថ្ងៃក្រោយមកនាងបានប្រាប់ខ្ញុំថា៖
ប៉ុន្មានឆ្នាំទៀត - ហេតុអ្វី?
'ទាំងអស់ល្អនិងល្អ។ ប៉ុន្តែអ្នកដឹងទេថាការសិក្សារបស់អាមេរិកតែងតែត្រូវបានចាត់តាំងដោយអ្នកផលិតឬអ្នកមានមនោគមវិជ្ជា។ វាពិតជាអាចជួយបាន ប្រសិនបើខ្ញុំផ្លាស់ប្តូររបបអាហាររបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែអ្វីទៅជាចំណុច? ប្រហែលជាខ្ញុំអាចបន្ថែមពីរបីឆ្នាំទៀតដល់ជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែតើវាសំខាន់ដែរថាតើអ្នករស់នៅបានយូរប៉ុណ្ណា ហើយមិនច្រើនទៀតថាតើអ្នករីករាយនឹងជីវិតរបស់អ្នកប៉ុន្មានដែរ? និយាយឱ្យត្រង់ទៅ ខ្ញុំមិនចង់នឹកអ្វីដែលខ្ញុំពេញចិត្តខ្លាំងនោះទេ។ ការបរិភោគគឺដើម្បីរីករាយ។ ជីវិតដ៏សែនវេទនានោះគឺត្រូវលះបង់នូវអ្វីដែលផ្តល់ឱ្យអ្នកនូវសេចក្តីរីករាយនៅកណ្តាលនៃសេចក្តីវេទនាទាំងឡាយរបស់អ្នក ។ ក្រៅពីនេះ គ្មាននរណាចង់ប្រាប់ពីអ្វីដែលគួរធ្វើ និងអ្វីដែលមិនគួរធ្វើនោះទេ»។
នាងនិយាយត្រូវ មែនទេ? គ្មាននរណាម្នាក់ចង់ឱ្យគេប្រាប់ពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ និងអ្វីដែលមិនគួរធ្វើនោះទេ។ ការបរិភោគគឺដើម្បីរីករាយ។ ការបរិភោគមិនគួរជាការសោយទិវង្គត និងការបួសឡើយ។ ហេតុអីក៏រវល់ខ្លាំងម្ល៉េះ? អ្នកណាខ្លះចង់ដឹង? មិនអីទេ! គំនិតទាំងនេះត្រូវបានពង្រីកនៅពេលដែលសាវ័កសុខភាពម្នាក់កើតជំងឺមហារីក ឬគាំងបេះដូង ហើយត្រូវបានគេយកទៅសម្លាប់នៅកណ្តាល។ តើការរស់នៅដែលមានសុខភាពល្អប៉ុន្មានឆ្នាំនេះបាននាំអ្វីមកគាត់? គាត់អាចស៊ីពួកគេបានពេញលេញ ហើយប្រហែលជាស្លាប់ដោយសារជំងឺដូចគ្នា និងនៅអាយុដូចគ្នា។ ពេលនោះមានអ្នកមីង សូ និង សូ ដែលតែងតែញ៉ាំ និងផឹកអ្វីក៏ដោយដែលនាងមានអារម្មណ៍ ហើយនាងនៅមានជីវិតនៅអាយុ 94 ឆ្នាំ! ភាពជាប់បានយូរហាក់ដូចជាមិនគ្រប់គ្រាន់ជាការលើកទឹកចិត្តប្រចាំថ្ងៃសម្រាប់របៀបរស់នៅដែលមានសុខភាពល្អនោះទេ។
ចង់បានសេរីភាព!
បន្ទាប់មកមានហេតុផលដែលខ្ញុំហៅថាអ្នក-ត្រូវតែ/ត្រូវការ/មិនត្រូវ/គួរ។ យូរ ៗ ទៅពួកគេក៏ក្លាយទៅជាមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការជម្រុញមួយ ហើយភាគច្រើននៃពួកយើងមិនឃើញថាពួកគេមានភាពទាក់ទាញខ្លាំងនោះទេ។ ភាពស្មោះត្រង់ដែលមិនអាចកាត់ថ្លៃបានរបស់កូនស្រីរបស់យើង សង្ខេបពីអារម្មណ៍របស់មនុស្សចំពោះ "ត្រូវតែមាន"។ នាងបានសួរឪពុកម្តាយដែលស្រឡាញ់សុខភាពបួសថា៖
"ចុះបើខ្ញុំចង់ញ៉ាំសាច់?"
ប៉ាប៉ាឆ្លើយថា "នោះជាការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នក។
"ការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំ?"
"បាទ។"
“ល្អណាស់។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ដឹងថាតើខ្ញុំត្រូវតែបួសឬអត់? ព្រោះពេលនោះខ្ញុំចង់ញ៉ាំសាច់»។
តម្លៃខ្លួនឯងក៏មិនគ្រប់គ្រាន់ដែរ។
ការគោរពខ្លួនឯងក៏អាចរួមចំណែកដល់អាកប្បកិរិយាដែលមានសុខភាពល្អផងដែរ។ ការថែរក្សាខ្លួនឯងឱ្យបានល្អលើកទឹកចិត្តឱ្យមានទម្លាប់មានសុខភាពល្អ ហើយទម្លាប់ដែលមានសុខភាពល្អជំរុញឱ្យមានការជឿជាក់លើខ្លួនឯងដែលមានសុខភាពល្អ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់មនុស្សជាច្រើន របៀបរស់នៅដែលមានសុខភាពល្អនឹងថយចុះភ្លាមៗ ឬប្រសិនបើការគោរពខ្លួនឯងគួរតែថយចុះ។
ការការពារធ្វើឱ្យយល់
ការការពារជំងឺក៏អាចជាកត្តាជំរុញដ៏មានឥទ្ធិពលផងដែរ។ លើសពីនេះ មនុស្សជាច្រើនធ្លាប់បានឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍រួចហើយថាតើពួកគេមានអារម្មណ៍ល្អប៉ុណ្ណា រាងកាយដំណើរការ និងរូបរាងកាន់តែល្អប្រសើរ។ អ្នកមានសុខភាពល្អ មានកម្លាំង និងកម្លាំងជាង។ ការដឹងពីសុខភាព ការយល់ដឹងអំពីហេតុ និងផល និងលទ្ធផលវិជ្ជមាននៃទម្លាប់សុខភាពជាក់លាក់ គឺជាការលើកទឹកចិត្តគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់មនុស្សជាច្រើន។ សម្រាប់ពួកគេ របៀបរស់នៅដែលមានសុខភាពល្អគ្រាន់តែមានន័យ។ តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ នេះប្រហែលជាមូលដ្ឋានដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់របៀបរស់នៅដែលមានសុខភាពល្អ ដែលមនុស្សម្នាក់ក៏អាចសម្រេចបានដោយគ្មានទស្សនៈរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ។
ការជម្រុញក្នុងព្រះគម្ពីរគឺខ្លាំងជាង
យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះផ្តល់នូវការជំរុញចិត្តដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុត។ ប្រសិនបើយើងបង្កើតវាពីខាងក្នុង យើងនឹងដឹកនាំរបៀបរស់នៅរបស់យើងដោយស្ម័គ្រចិត្ដ ស្ម័គ្រចិត្ដ និងការសម្រេចចិត្ត ព្រោះការជំរុញ និងហេតុផលរបស់យើងសម្រាប់វាមិនមែនជារឿងបណ្ដោះអាសន្ននោះទេ។
អំបិលនិងពន្លឺ
ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់យើងអំពីមូលហេតុចម្បងនៃភាពជាសិស្ស។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាអំបិលនៃផែនដី។ អ្នកគឺជាអ្នកកាន់ពន្លឺ ដែលនាំមកនូវសេចក្ដីពិត ហើយផ្ដល់ឲ្យពិភពលោកនូវរូបភាពច្បាស់លាស់អំពីព្រះ។ ខ្ញុំដាក់អ្នកនៅលើជើងចង្កៀង ដើម្បីបំភ្លឺពន្លឺរបស់អ្នក ហើយលើកតម្កើងព្រះបិតារបស់អ្នកដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌។ ពាក្យលើកតម្កើងមានន័យថា រុងរឿង, រុងរឿង, រុងរឿង, ចែងចាំង, ឬរាប់អាន; បង្ហាញកិត្តិយសដល់នរណាម្នាក់ នេះរួមបញ្ចូលទាំងការស្វែងរកព្រះដ៏រុងរឿងជាជាងខ្លួនឯង និងការវិនិច្ឆ័យតម្លៃខ្លួនដោយអំណោយទានដែលទ្រង់បានប្រទានមកខ្ញុំ។ ជីវិតរបស់យើង និងរបៀបដែលយើងរស់នៅ អាចត្រូវបានប្រគល់ឱ្យគាត់វិញតាមរបៀបដែលពន្លឺព្រះអាទិត្យនៅក្នុងពិភពលោកនេះ។
ប្រាសាទនៃព្រះវិញ្ញាណ
វិមាត្ររូបវន្តនៃជីវិតមិនអាចបំបែកចេញពីជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់យើងបានទេ។ «ឬក៏អ្នកមិនដឹងថារូបកាយរបស់អ្នកជាព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលគង់នៅក្នុងអ្នកដែលអ្នកបានទទួលពីព្រះ ហើយអ្នកមិនមែនជារបស់អ្នកឬ? សម្រាប់អ្នកត្រូវបានទិញជាមួយនឹងតម្លៃមួយ; ដូច្នេះ ចូរលើកតម្កើងព្រះក្នុងរូបកាយនិងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ដែលជារបស់ព្រះ!» (កូរិនថូសទី១ ៦:១៩-២០) បរិបទនៃខគម្ពីរនេះមិនមែនអំពីរបៀបរស់នៅដែលមានសុខភាពល្អទេ។ ប៉ុន្តែ គាត់បានដាក់គ្រឹះខាងវិញ្ញាណសម្រាប់វា។ រូបកាយត្រូវបានប្រោសលោះជាមួយវិញ្ញាណ។ ពួកគេត្រូវបានទិញរួមគ្នាដោយសារតែពួកគេមានទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមក។ នៅក្នុងការកាន់កាប់ដែលបានទទួលនេះ នៅក្នុងរូបកាយរបស់យើង ព្រះចង់គង់នៅតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ យើងត្រូវបានប្រោសលោះដោយតម្លៃ ហើយដឹងពីតម្លៃរបស់យើងក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ ដូច្នេះ យើងជ្រើសរើសលើកតម្កើងព្រះដោយរូបកាយរបស់យើង។
ការបន្សាំនៃរាងកាយ
ព្រះមិនចាំបាច់ដោះស្រាយជាមួយ custard និង mozzarella អស់ជាច្រើនសតវត្សមកហើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់បង្ហាញពីគោលការណ៍ និងការលើកទឹកចិត្តដែលយើងត្រូវការដើម្បីជោគជ័យក្នុងជីវិតសព្វថ្ងៃនេះ។ ទ្រង់បានប្រាប់កូនចៅទ្រង់ពីអ័ដាម និងអេវ៉ាដល់កូនចៅអ៊ីស្រាអែលនៅទីរហោស្ថាន និងពួកជំនុំដំបូងក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ដើម្បីព្យាបាលរូបកាយរបស់ពួកគេ ។ នៅក្នុងវគ្គដែលពាក់ព័ន្ធ ជីវិតនៃសេចក្តីជំនឿត្រូវបានមើលពីទស្សនៈរបស់អត្តពលិក។ អត្តពលិកគ្រប់រូបហ្វឹកហាត់ការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងក្នុងគ្រប់រឿង។ ប្រសិនបើខ្ញុំជាគ្រិស្តបរិស័ទ ខ្ញុំមិនរស់នៅដោយគ្មានគោលដៅ ឬចូលរួមក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដែលគ្មានប្រយោជន៍ទាំងស្រុងនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំបានទប់រូបកាយរបស់ខ្ញុំ ហើយរក្សាវាឲ្យស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រង ដើម្បីកុំឲ្យខ្ញុំបាត់បង់ការជឿទុកចិត្តក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ (បង្កើតឡើងដោយសេរីយោងតាម កូរិនថូសទី១ ៩:២៤-២៧)។ តើខ្ញុំយល់យ៉ាងណាដែរ? តើការធ្វើជាគ្រីស្ទានមិនមែនជាបញ្ហាខាងវិញ្ញាណទេឬ? ត្រូវហើយ ប៉ុន្តែវិញ្ញាណនិងសាច់ឈាមមានទំនាក់ទំនងគ្នា(យ៉ាកុប ២:២៦)។ នេះជាវិធីតែមួយគត់ដែលយើងអាចយល់អំពីសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដូចតទៅនេះ៖
» អ្វីដែលកាត់បន្ថយកម្លាំងកាយក៏ធ្វើឲ្យស្មារតីយើងចុះខ្សោយ ហើយធ្វើឲ្យយើងមិនចេះបែងចែករវាងត្រូវនិងខុស។» (ចិត្ត ចរិត និងបុគ្គលិកលក្ខណៈ ២, 441)
« អស់អ្នកដែលដឹងគុណចំពោះចំណេះដឹងដែលព្រះបានប្រទានដល់ពួកគេអំពីកំណែទម្រង់សុខភាព នឹងស្វែងរកជំនួយដ៏សំខាន់ក្នុងកិច្ចការនៃការញែកជាបរិសុទ្ធ តាមរយៈសេចក្ដីពិត និងការរៀបចំសម្រាប់ភាពអមតៈ ។ អស់អ្នកដែលមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះចំណេះដឹងនេះ ហើយរស់នៅផ្ទុយនឹងច្បាប់នៃធម្មជាតិ ... នឹងធ្វើឲ្យចិត្តវិញ្ញាណរបស់ពួកគេបង្កក»។
បទគម្ពីរបានបញ្ចុះបញ្ចូលខ្ញុំថា ការថ្វាយរូបកាយរបស់ខ្ញុំជាយញ្ញបូជារស់ រួមទាំងតាមរយៈអ្វីដែលខ្ញុំបរិភោគ និងផឹក អាចនាំសិរីរុងរឿងដល់ព្រះ។ ខ្ញុំមានគំនិតជាក់លាក់មួយអំពីអ្វីដែលវាអាចមើលទៅដូច។ ជាការពិតណាស់ការស្រមើលស្រមៃរបស់មនុស្សគ្រប់រូបនឹងខុសគ្នាបន្តិចបន្តួច។ ខ្ញុំកំពុងរៀនយកវាដោយងាយ ហើយចាំថា នគរនៃព្រះមិនមែនស៊ីផឹកទេ (រ៉ូម ១៤:១៧)។ នៅពេលដែលខ្ញុំលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃឱ្យរីកចម្រើនលើផ្នែកនៃការរស់នៅប្រកបដោយសុខភាពល្អ ខ្ញុំព្យាយាមបង្ហាញដល់ពួកគេនូវអ្វីដែល Winston Churchill បាននិយាយយ៉ាងត្រឹមត្រូវថា "ជោគជ័យមិនមែនជាចុងក្រោយ ហើយការបរាជ័យក៏មិនស្លាប់ដែរ"។ បញ្ហា!#
The Health Nugget, មេសា 2011, ក្រសួងការពារពន្លឺ, www.lbm.org
ទុកឱ្យសេចក្តីអធិប្បាយ