អ្នកណាជ្រើសរើសការរំដោះពិតមានសុភមង្គល។ ដោយ Ty Gibson
រយៈពេលអាន៖ ៥ នាទី។
(អ្នកណាមានបញ្ហាជាមួយពាក្យ ដែលត្រូវបានបន្ទុកដោយប្រវត្តិសាស្ត្រអាល្លឺម៉ង់ ការស្តាប់បង្គាប់ សូមស្វាគមន៍នៅពេលអានពាក្យនេះ។ ភាពស្មោះត្រង់ ការជឿទុកចិត្ត និងការលះបង់ចំពោះព្រះ ការសន្យា និងច្បាប់របស់ទ្រង់ គិត។ Prussian, យោធា, ការស្តាប់បង្គាប់ cadaveric ពិការភ្នែកមិនគាប់ព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់, ដោយសារតែគាត់ចង់បានទំនាក់ទំនងស្នេហាឆ្លាតវៃ, ស្ម័គ្រចិត្តនិងមិនហឹង្សារវាងខ្លួនគាត់និងមនុស្ស។ សូមរីករាយអានអត្ថបទដ៏មានតម្លៃនេះ។ ការិយាល័យវិចារណកថា)
អ្នកណាដែលស្តាប់បង្គាប់មិនមានច្បាប់។ ច្បាប់គឺជាទម្រង់នៃការមិនស្តាប់បង្គាប់។ ពេលនោះ វាមើលទៅហាក់ដូចជាអ្នកស្តាប់បង្គាប់ ប៉ុន្តែតាមពិត អ្នកគ្រាន់តែលាក់បាំងអំពើបាបដោយការស្តាប់បង្គាប់ដោយក្លែងក្លាយ។ យើងមិនអាចទទួលបានសេចក្ដីសង្គ្រោះដោយការគោរពតាមទេ ប៉ុន្តែអ្នកណាដែលបានសង្គ្រោះពិតប្រាកដក៏ជាអ្នកស្តាប់បង្គាប់ដែរ។
ព្រះគម្ពីរនិយាយយ៉ាងវិជ្ជមានទាំងស្រុងអំពីច្បាប់របស់ព្រះ និងធ្វើតាមបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ (ទំនុកដំកើង ១៩:៨-១២; ១១៩:៣២, ៩៧; រ៉ូម ៣:៣១; ៧:១២; វិវរណៈ ១៤:១២)។ ច្បាប់មានពាក់ព័ន្ធនឹងការជំរុញចិត្ត និងចិត្តគំនិតរបស់ខ្ញុំច្រើនជាងការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្ញុំ។ នៅលើផ្ទៃខាងក្រៅ អ្នកច្បាប់អាចមើលទៅដូចជាមនុស្សដែលស្តាប់បង្គាប់ ដូចជាគាត់កំពុងកាន់តាមច្បាប់របស់ព្រះ (ម៉ាថាយ ២៣:១-៣០)។ ប៉ុន្តែមានពិភពនៃភាពខុសគ្នានៅក្នុងចិត្ត និងអាកប្បកិរិយាចំពោះអ្នកដទៃរវាងអ្នកទាំងពីរ។ ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញពីភាពខុសគ្នារវាងអ្នកទាំងពីរ៖
«ពួកផារីស៊ីឈរអធិស្ឋាននៅក្នុងខ្លួនគាត់ថាៈ ឱព្រះជាម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណទ្រង់ ដែលទូលបង្គំមិនដូចមនុស្សឯទៀតៗ... ហើយអ្នកទារពន្ធក៏ឈរពីចម្ងាយ ទាំងមិនហ៊ានងើបមុខឡើងទៅកាន់ស្ថានសួគ៌ឡើយ ថែមទាំងគក់ភ្នែក។ ទ្រូងហើយនិយាយថា: ឱព្រះអើយសូមអាណិតមេត្តាដល់ខ្ញុំជាមនុស្សមានបាប! ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកនេះចុះទៅផ្ទះគាត់ដោយសុចរិត មិនដូចអ្នកនោះទេ។ អស់អ្នកណាដែលលើកតម្កើងខ្លួនឯង នឹងត្រូវបន្ទាបខ្លួន។ រីឯអ្នកណាដែលបន្ទាបខ្លួន អ្នកនោះនឹងត្រូវបានលើកតម្កើង។» (លូកា ១៨:១១-១៤)។
អ្នកច្បាប់និងអ្នកស្តាប់បង្គាប់ខុសគ្នាពីរបៀបដែលពួកគេគិតអំពីលក្ខណៈរបស់ព្រះ។ ពួកគេឃើញវានៅក្នុងពន្លឺខុសគ្នាទាំងស្រុង ដូច្នេះហើយបានប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេខុសគ្នា។ អ្នកច្បាប់ជឿថាព្រះជាម្ចាស់សង្គ្រោះបានតែនៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់គោរពប្រតិបត្តិប៉ុណ្ណោះ។ បុគ្គលដែលស្តាប់បង្គាប់ដឹងថា ព្រះផ្តល់សេចក្តីសង្រ្គោះរបស់គាត់ជាអំណោយដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ ប៉ុន្តែការស្តាប់បង្គាប់នោះគឺជាលទ្ធផលដែលធានានៃសេចក្តីសង្រ្គោះដោយឥតគិតថ្លៃនេះ។ នៅក្នុងទិដ្ឋភាពដំបូង អ្នកនៅតែជាចំណុចកណ្តាលនៃការចាប់អារម្មណ៍។ វាត្រូវបានសន្មត់ថានៅក្នុងអំណាចរបស់យើងដើម្បីទទួលបានការពេញចិត្តពីព្រះនិងដើម្បីចងគាត់ជាមួយយើង។ នៅក្នុងទស្សនៈទីពីរ ព្រះគឺស្ថិតនៅចំកណ្តាល ហើយបេះដូងត្រូវបានបន្តឡើងវិញក្រោមឥទ្ធិពលនៃការផ្លាស់ប្តូរនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។ ទស្សនៈទីមួយគឺផ្អែកលើរូបភាពនៃព្រះដែលគុណសម្បត្ដិ និងកាតព្វកិច្ច។ ទស្សនៈទីពីរជឿថាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះផ្តល់ឱ្យយើងនូវសេរីភាព ហើយនៅតែលើសលប់ វាពិតជាលើសលប់យ៉ាងជាក់លាក់ ព្រោះវាមិនមែនជាការបង្ខិតបង្ខំ។
វាជាការយល់ខុសជាទូទៅដែលថា "ការសង្គ្រោះ" មានន័យថាបន្ទាប់ពីការស្លាប់យើងទៅស្ថានសួគ៌ជំនួសឱ្យឋាននរក។ ទោះជាយ៉ាងណា គម្ពីរមិនយល់អំពី«សេចក្ដីសង្គ្រោះ»ក្នុងរបៀបដែលមានកម្រិតនិងគិតតែពីខ្លួនឯងនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការសង្គ្រោះគឺជាទង្វើរំដោះរបស់ព្រះ ដែលរំដោះមនុស្សមានបាបចេញពីអំពើបាបរបស់គាត់នៅទីនេះ និងឥឡូវនេះ (ម៉ាថាយ 1,21:1)។ យើងត្រូវតែបានសង្រ្គោះពីអំពើបាប។ សូមយើងមើលការពន្យល់ដូចតទៅនេះ ៖ « អំពើបាបគឺជាការមិនគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ » ( យ៉ូហានទី១ ៣:៤ ) ដើម្បីបានរួចពីអំពើបាបគឺត្រូវបានរួចពីការបំពានបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ។ នេះមានន័យថា ការសង្គ្រោះមិនអាចនាំឱ្យមាន ឬមិនដូច្នោះទេ លើកទឹកចិត្តឱ្យមានការមិនស្តាប់បង្គាប់។ ផ្ទុយទៅវិញ៖ សេចក្ដីសង្គ្រោះប្រែអ្នកជឿទៅជាអ្នកដែលគោរពតាមច្បាប់របស់ព្រះ។ ការស្តាប់បង្គាប់បែបនេះមិនស្របច្បាប់ក្នុងកាលៈទេសៈណាមួយឡើយ។ គាត់មិនព្យាយាមរកការពេញចិត្តពីព្រះទេ ប៉ុន្តែការស្តាប់បង្គាប់របស់គាត់កើតចេញពីចិត្តរីករាយ និងប្រាថ្នាចង់ផ្គាប់ព្រះហឫទ័យព្រះក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ ដោយសារគាត់រំភើបចិត្តចំពោះព្រះគុណដ៏អស្ចារ្យរបស់គាត់។
អាកប្បកិរិយារបស់បុរសដែលគោរពតាមក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះដោយជំនឿពិតប្រាកដគឺបង្ហាញយ៉ាងស្អាតនៅក្នុងពាក្យរបស់ស្តេចដាវីឌ ដែលជាគំរូរបស់មនុស្សមិនស្របច្បាប់ថា៖ «ទូលបង្គំសូមធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ ឱព្រះនៃទូលបង្គំ ហើយច្បាប់ទ្រង់មាន នៅក្នុងចិត្តខ្ញុំ» (ទំនុកដំកើង ៤០:៩)។
ការធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពបេសកកម្ម, ព្រឹត្តិបត្រក្រសួងអ្នកកាន់ពន្លឺ, ឧសភា 2011, www.lbm.org
ទុកឱ្យសេចក្តីអធិប្បាយ