អ្វីដែលថ្ងៃឈប់សម្រាកមានន័យសម្រាប់កូនក្រមុំនិងកូនកំលោះ។ ដោយ វិនថា
ពេលវេលាអាន៖ ១ នាទី។
«ឬមួយស្ត្រីណាដែលមានលុយដប់កាក់ ហើយបាត់មួយនោះ មិនអុជទៀនបោសផ្ទះ ហើយខំប្រឹងរករហូតរកឃើញ? លុះរកឃើញហើយ នាងក៏ហៅមិត្តភក្តិ និងអ្នកជិតខាងមក ហើយនិយាយថា ចូរអរសប្បាយជាមួយនឹងខ្ញុំ! ដ្បិតខ្ញុំបានរកឃើញកាក់ប្រាក់ដែលខ្ញុំបានបាត់ហើយ» (លូកា ១៥:៨-៩ លូធើរ ៨៤)។
នៅសម័យបុរាណនៅប្រទេសឥណ្ឌា កូនក្រមុំបានពាក់កាក់ប្រាក់ចំនួន 10 នៅជុំវិញករបស់នាង ជាសញ្ញាថានាងនឹងរៀបការហើយ។ ប្រសិនបើនាងបាត់បង់ម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ កូនកំលោះនឹងមិនយកនាងទៅផ្ទះធ្វើជាប្រពន្ធរបស់គាត់ឡើយ។ បន្ទាប់មកនាងបានរកមើលកាក់ដែលបាត់ដោយយកចិត្តទុកដាក់។ ពេលរកឃើញពួកគេ នាងត្រេកអរជាខ្លាំង ហើយបានធ្វើបុណ្យជាមួយមិត្តភក្តិរបស់នាង។ តើបញ្ញត្តិដប់ប្រការមិនដូចកាក់ប្រាក់ ហើយព្រះយេស៊ូវគឺជាកូនកំលោះរបស់យើងឬ?
ព្រះយេស៊ូជាកូនកំលោះបានប្រទានបញ្ញត្តិដប់ប្រការជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថាយើងកំពុងរៀបការនឹងទ្រង់។ បើយើងកាន់តែបញ្ញត្តិប្រាំបួន នោះទ្រង់មិនអាចយកយើងទៅផ្ទះជាកូនក្រមុំបានឡើយ។ ដូច្នេះ ចូរយើងស្វែងរកបញ្ញត្តិដែលបាត់ ហើយរីករាយពេលយើងរកឃើញ!
នេះជារបៀបដែលយើងពន្យល់ថ្ងៃសប្ប័ទដល់មនុស្សនៅទីនេះនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។ ដោយព្រះគុណរបស់ព្រះ គ្រួសារពីរបានទទួលយកសេចក្តីពិតថ្ងៃសប្ប័ទ។ យើងរីករាយជាខ្លាំង។
http://www.hwev.de/UfF2011/oktober/Ein-indisches-Gleichnis.pdf
ទុកឱ្យសេចក្តីអធិប្បាយ