"Spero pater mox domum venit. "Vox pueri sollicitus sonabat.

"Iratus erit pater tuus" dixit matertera Phoebe, quae in conclavi cum libro sedebat.

Ricardus de stibadio, ubi media hora sederat, surrexit, et dixit, voce indignacionis sue, Tristis erit, sed non irascetur. Pater numquam irascitur… Hic venit!” tintinabulum insonuit et ad ianuam venit. Reversus lente fefellit: "Non eum", inquit. 'Ubi est is? Ah, utinam tandem veniret!'

"Non potes expectare ut plus negotii accipias", dixit amitam suam, quae tantum hebdomadae domi fuerat et non pueris maxime placet.

"Puto, matertera Phoebe, patrem meum velles verbera mihi dare", puer indignanter dixit, "sed non videbis, nam pater bonus est et me amat."

' Confitendum est,' inquit amita, 'paululum verberans tibi nocere. Si puer meus esses, certe eam vitare non posses."

Iterum sonavit campana et puer exilivit et ad ianuam pergit. "Pater est" inquit.

"Ah, Richard!" Dominus Gordonus filium benigne salutavit, manu pueri apprehendens. Sed quid rei est? Tristis es vultus."

'Veni mecum.' Ricardus patrem suum in librum traxit. Mr Gordon sedit. Ipse adhuc tenebat manu Ricardi.

" Sollicitus es, fili? Quid ergo?

Lacrimis obortis in Ricardi oculis vultum patris intuentem. respondere conabatur, sed tremuit labia ejus. Deinde fores ostentationis aperuit causam et fragmenta statuae quae heri dono venerat extraxit. Dominus Gordon frowned as Richard shards in mensa posuit.

"Qui hoc factum est?", immutata voce quaesivit.

"Plamam in cubiculum proieci, semel quia non cogitabam." Vox pueri pauperis erat crassa et labilis.

Dominus Gordon aliquandiu sedit, conantem se continere et conturbata cogitationes colligere conatur. Tunc benigne dixit, 'Quod factum est, Ricardo. schedulis aufer. Satis de eo video fuisti. Ego te non puniam pro hoc quoque.

"O papa!" patrem amplexus puer. "Tanta es suavis." Post quinque minutas, Ricardus cum patre in conclave venit. Matertera Phoebe suspexit exspectans duos sclopes videre. Sed quod vidit, obstupuit.

"Est valde infortunatus," dixit post brevem intercapedinem. "Erat tam exquisitum artis opus. Nunc semel et pro omnibus fractis est. Puto ipsum Ricardum nequam."

"Nos rem constituimus, Matertera Phoebe," Dominus Gordonius benigne sed firmiter dixit. "Regula in domo nostra est: in sole quam primum exi. "In sole quam primum? Imo id vere optimum est.

Mores classici e: Electio Historiae pro Liberied.: Ernest Lloyd, Wheeler, Michigan: undated, pp.

Primum in lingua germanica editum Fundamentum nostrum, 4 2004,.