Ellen White scripsit litteras sequentes anno 1858 cum adhuc porcinam comederet. Aliquando citatus est ut ostenderet interrogationes Ellen White varias esse. Quod certe mansisset, si adhuc viveret hodie, aiunt. Non est igitur aequum novas inventiones repudiare quae eorum dictis contradicunt.

Sed si has litteras diligenter legeris, nihil in eo reperies quod postea in aliquo retractare debeas. Quod ad neptim suam Mabilie XLVII annos post scripserit, etiam his litteris applicat;

Ego per descriptas litteras et exemplaria aliquot abhinc annos scripsi, incipiens antequam in Europam veni, antequam nascerer. Habeo materiam perutile ad edendum. Testimonium Congregationi praesentari potest. Quamdiu id facere adhuc possum, interest communitati cum ea supplere. Tunc praeteritum reviviscere potest et manifestum fit quod recta linea veritatis percurrit omnia quae scripsimus sine una haeretica sententia. Hoc instructus sum, vivam meam esse ad omnes fidei literam » (Litt. 329a 1905).

Dilecte frater A, dilecte soror A.

Dominus in bonitate sua dignatus est mihi dare visionem in illo loco. Inter multa vidi, quaedam ad te referenda. Indicavit mihi quod valde dolendum non omnia bene apud te sunt. Hostis per te et alios per te perdere conatur. Utrumque honeste obtinebis, quod Deus tibi nunquam dedit. Vosmetipsos singulariter provectos esse existimatis ad populum Dei comparatum. Invidus et suspiciosus te respice ad Battle Creek. Maxime velim ibi intervenire et mutare quae ibi fiunt secundum ideas tuas. Parva attendis quae non intelligis, quae nihil ad te pertinent, et quod nullo modo ad te pertinent. Deus operam suam in Bello Creek servis electis tradidit. Auctores operis sui fecit. Angeli Dei invigilant operi; et si quid siet, rectores operis emendabit et omnia secundum consilium suum ibunt, sine hoc vel illo intercedente.

Videns enim Deus te ad te oculos convertere, causas tuas interrogare. De te te ipsum deludis, humilitas tua tibi videtur auctoritas. Putares te praecedere in vita fidei; sed cum ad tuas speciales spectaculas venerit, illico vigilans es, valde simplex et obnixus. Hoc clare probat te non vere discere velle.

Vidi quod te fallit, quod corpus tuum mortificandum, et alimentis privandum. Hoc inducit quosdam in ecclesia credere Deum certissime pro te esse, alioquin non ita esses abnegatio et sui ipsius immolatio. At vidi nihil tale te sanctiorem reddit. Hoc faciunt etiam gentiles sine mercede. Solus spiritus contritus et poenitens coram Deo est verae virtutis in oculis ejus. Sententiae tuae de hoc falluntur. Tu ecclesiam vigilas, et rebus parvis attendis, quando de tua salute debes curare. Non te Deus praefecit populo suo. Post cecidisse putatis ecclesiam, quia non videt omnia quomodo facias, et quia non eundem cursum severum sequitur. Erras tamen circa officium tuum et aliorum. Quidam cum victu longius progressi sunt. Sequuntur tam rigidum cursum et ita vivunt simpliciter ut delapsa valetudo eorum, morbus radicitus in systematis suis, templum Dei debilitatum sit.

Experientiae nostrae in Rochester Novi Eboraci admonitus sum. Ibi satis alunt cibum non edimus. Morbus fere nos ad tumulum tulit. Deus dilectis filiis suis non solum somnum dat, sed etiam cibum idoneum ad roborandos eos. Causa quidem nostra bona fuit. Pecuniam servare voluimus ut acta diurna curreremus. Pauper eramus. Sed cum municipio culpa conponitur. Habentes opes, avari et ambitiosi. Quod si fecisset, nobis subsidio fuisset; sed quia aliqui suum munus non impleverunt, malum nobis et aliis bonum fuit. Deus non requirit aliquem tam parcum esse ut templum Dei infirmet aut laedat. Officia et requisita sunt in Verbo Ipsius, ut Ecclesia se humiliet et animam suam mortificet. Sed non opus est se cruces insculpere et operas fingere ad corpus mortificare ut fiat humilis. Alienum est a Verbo Dei.

Tempus tribulationis prope est. Tunc necessitas postulabit ut populus Dei se abneget, et edat satis superstitem. Sed Deus nos praeparabit in hoc tempore. Hac in tremenda hora opportunitas Dei erit nobis facultatem suam corroborandi ac populum suum servandi. Nunc autem expectat nos Deus ut manibus nostris bona operemur, et benedictiones diligenter custodiamus, ut partem nostram in causa sua ad veritatem promovendam agamus. Hoc est officium omnium, qui nominatim non sunt vocati ad ministrandum verbo et doctrina, omni tempore ad praedicandum aliis viam vitae et salutis impendentes.

Qui manibus operatur, subsidiis fortitudinis ad hoc opus faciendum indiget. Sed etiam qui verbo et doctrina inserviunt, eorum viribus parsimonia debent esse; Satanas enim et angeli eius mali pugnant contra eos, ut destruant virtutem eorum. Eorum corpora et animi taedio labore quam saepissime egent, itemque alunt, cibo reficiendo, quibus vires sunt. Quia omnibus viribus opus est. Videns quod non glorificat Deum aliquo modo, quando aliquis ex suis se egentem facit. Prope est tempus tribulationis populo Dei, praeparabit eos ad conflictum terribilem.

Credas opiniones tuas de suilla non ponunt periculum, si eas tibi exerceas. Sed faceres ei lapidem et faceres. Si Deus suam ecclesiam prohibere vult comedere suillam, persuadebit hoc facere. Cur tantum suam voluntatem revelare debet hominibus qui sui operis non sunt responsabiles, non vero iis qui vere praesunt? Si Ecclesia prohibet porcinam comedere, Deus non revelabit duobus vel tribus tantum hominibus. Congregationem suam de eo certiorem faciet.

Deus populum educit ex Aegypto, non pauci homines singulares hic et illic, credentes hoc et alio credentes: angeli Dei suam missionem adimpleturi sunt. Tertius angelus educit et mundat populum proficiscendi cum eo. Quidam autem angelos, qui hanc ecclesiam ducunt, praecedunt; sed necesse est ut omnes retro gradus sumant, humiliter et humiliter eundo ad gressum ponens angelus. Vidi angelum Dei suam ecclesiam non citius ducere quam magnas veritates, quae docebantur, tractare et efficere. Sed aliqui inquieti spiritus medium illud opus solvunt. Eos duce angelo excitantur de re nova et sine auspicio divino festinant, confusionem et discordiam ordinum afferunt. Non concordant cum toto loquuntur nec agunt. Ego vidi te utrumque opus esse eo cito quo vis duci potius quam duci cupias. Alioquin satanas te suscipiat et ducat in viam suam, ubi sequeris eius consilium. Quidam notiones tuas humilitatis esse existimant. Erras. Utrumque opus facis, unum te paenitebit diem.

Frater A, avarus es et avarus natura. Decimas menta et anetum, sed maiora oblivisceris. Cum accessit adulescens ad Iesum et quaesivit quid facere deberet vitam aeternam habere, dixit ei Iesus mandata servare. Explicavit se ita fecisse. Iesus autem dixit ei: “ Sed unum tibi deest. Vende quod habes, et da pauperibus, et habebis thesaurum in caelo. vidi te fallacias habere. Deus quidem a populo suo parsimonia requirit, sed tu ad malignitatis partem asportaveris parsimonia tua. Causam tuam velim videre ut est. Cares spiritu sacrificii Deo placens. aliis te comparas. Si quis non perinde ac tu sequatur, nihil illis facere posse sentis. Animae tuae in vestris erroribus depravationibus marcescunt. Spiritus fanaticus te animat, quem concipis esse Dei spiritum. Erras. Planum ac durum iudicium ferre non potes. Libet audire jucundum testimonium. Sed si quis te corrigit, cito exardescis. Mens tua discere non vult. Hic est ubi debes agere. Marcam superasti.

Hoc vel illud vidi putas operari in agro, cum prudentiam non habeas. Cor inspicere non potes. Si ex verbi tertii veritate penitus bibisti, non tam facile judicares, qui vocatur Dei, et qui non est. Quod aliquis orare et pulchre loqui possit, non probat quod Deus eos vocavit. Omnes vim habet et pro Deo loqui debet; quaestio autem, utrum hoc vel illud tempus totum ad animarum salutem insumendum sit maximi momenti est. Nemo nisi Deus decernere potest qui huic solemni operi interesse debet. Erant autem in diebus apostolorum viri boni, orantes cum virtute, et eo usque ad finem; Apostoli vero, qui immundis spiritibus pollebant, et infirmos sanare poterant, non ausi sunt ex pura sapientia ad sanctum opus os Dei eligere. Exspectabant incunctanter testimonium Spiritus Sanctus per ipsum operari. Vidimus Deum imposuisse suis electis servis officium diiudicandi quis esset aptus ad opus sacrum. Una cum Ecclesia et Spiritus Sancti manifestis signis, decernere debent quis sit iturus et quis ire non possit. Si hoc consilium paucis passim relictum, tumultus ac distractio ubique fructus esset.

Deus ostendit semel atque iterum, quod eos vocatos non debemus convincere, donec de hoc evidenter appareat. Dominus curam gregis non simpliciter relinquet. Deus solos altas experientias, probatas et probatas, sanae iudicii, eos qui audent increpare peccatum in spiritu mansuetudinis, qui norunt gregem pascere. Deus cor novit, et quem elegerit novit. Frater et soror Haskell hac de re decernere possunt et tamen iniuriam mortuam esse. Imperfectum tuum iudicium est, nec in hac re pro testimonio sumi potest. Retraxisti ab ecclesia. Si hoc servaveris, taedebit te. Tunc Deus dimittet te viae tuae dolenti. Nunc te invitat Deus ut recta ponas, interroga causas tuas, et cum populo suo reconcilies.

Finis: Testimonia pro Ecclesia 1°, 206-209; Litterae scriptae 21 Octobris 1858 in Mannsville, Novi Eboraci