Confessio Fidei et Deliquii: 175 Annos post 1844

Confessio Fidei et Deliquii: 175 Annos post 1844
Adobe Stock - patpitchaya

175 annis post Iesu ingressum in Sancta Sanctorum. By Paul Blumenthal, Marius Fickenscher, Timo Hoffmann, Hermannus Kesten, Johannes Kolletzki, Albertus Rosenthal

Ad diem 22 Octobris 2019
CLXXV annis post Iesu ingressum in Sancta sanctorum

Confitemur

confitemur Commissio missionalis mundana paucis post annis 1844 adimpleta esset et Christum reversurum fuisse, si Adventistae fidem suam post magnam eorum deceptionem adhaesissent et si Dei providentiam simul sequerentur.1

confitemur quod eadem peccata, quae populum Israeliticum e terra Canaane excluserunt, per XL annos ingressum nostrum in Chanaan caelestem distulerunt. Quaestio non est apud Deum. Infidelitas, rebellio, munditia et contentio causae sunt quas Adventist Ecclesia adhuc in deserto huius mundi peccati vagatur.2

confitemur apud Patres nostros primam causam huius est, quod nos in fide filiali non sumus audientes testimonia Iesu per nuntium suum extremum tempus, Ellen G. White, qui locutus est in nomine Dei ad Praesides Generales nostros, ministros nostros, nostros. ministris et omnibus ecclesiis perceptis. Confessionem adiungimus maiorum nostrorum die 16 Novembris 1855 .3 plene agnoscens cum gravi compunctione et magna cum maerore cognoscens multo magis hodie pertinere quam tunc erat.

confitemur ut nos, qui unicus est Jesus, qui viam nobis in sancta sanctorum sanctuarium perdiderit. Obliti sumus cantare pulcherrimum canticum labiorum hominum cantare posse: « Iustificationem per fidem », « Christum iustitiam nostram ».

confitemur quod nos charissimi Iesu vitam commutavimus, aurum sincerae fidei et veri amoris pro stulto auro, iustitiam per fidem pro pallio turpitudinis ac dedecore, doni Verbi sui et Spiritus sui ad aliorum spirituum ac luminum ductu. Ita fit nuntius et experientia falsi evangelii. Proprium "aurum", proprium "vestem" et proprium "unguentum oculorum" divinum oblatum restituerunt (Apoc. 3,17, XNUMX s.).

confitemur Satanam late valuit persuadere nobis obedientiam non esse salutis conditionem, et nos in ecclesia arida ossa mortuorum fieri.4

confitemur quod nos, sicut virgines stultae, tempus et iudicium non cognoscimus, Eccle. Magno expiationis die vivimus, quin eius significationem vere cognoscamus. Iesu ministerium in Sancta Sanctorum nihil ad nostram vitam cotidianam pertinet practicam. Ipsum festum in calendario divino salutis, sine quo nulla est ultima propitiatio, nullum habet realem nexum cum experientia christiana.

confitemur ut iam non recte intellegamus et experiamur opus Spiritus Sancti ad arguendum peccatum, iustitiam et iudicium. Populares definitiones de peccato, de iustitia et de iudicio intellectus biblici superaverunt. Similes tsunami supra suggestum et ecclesias nostras susceperunt.

confitemur quod intellectum verae poenitentiae liberantes amisimus. Omnium sermonum initium est, centrum magni expiationis diei, et fons ad vitam christianam beatam ac victorem. Nihilominus eorum momentum et sanationem vim pro vita nostra non agnoscimus. Hanc primam sententiam Lutheri vim penitus comprehendere agnoscimus: « Cum Dominus et Magister noster Iesus Christus dicit « Paenitentiam » etc. (Matth. 4,17, XNUMX), totam vitam fidelium Paenitentiae esse voluit. « Nusquam videmus naturam verae poenitentiae clarius illustratam ac reformationem veriorem quam in expositionibus Spiritus Prophetiae.5

confitemur quod fuimus in magno debito a diebus patrum nostrorum usque in hodiernum diem, et quod tempus nostrum, industria et talenta precipue serviunt ad lucra mundana, quamuis Deus olim voluit hanc planetam dare cum omnibus suis fructibus et bonis, sicut nostram eternam. possessio.

confitemur erubescendum, quod mundum sanctum et gloriosum nomen Dei blasphemare fecerimus, praedicando imminente reditu per annos CLXXV, cum nostris delictis differendo.

confitemur 1888 in consectetur ut ipsum Deo et Eius proposito restitissemus ad perficiendum opus evangelii in hac terra. Male pollutum est nomen eius. Eius nuntius reicitur, nuntii maledicuntur, ancilla non auditur.

confitemur repudiatio nuntii iustitiae per fidem in Consectetur ut magnus "lapsus" historiae nostrae, quod eam non agnovimus ut talem usque in hodiernum diem atque in ea causa principalis inveniri potest absentiae reditus Iesu.

confitemur solum evangelium aeternum, sicut in consectetur nuntiis E. J. Wagoner et A. T. Jones repercussus, nobis aditum ad imbrem serotinum aperire posse.

confitemur pluviae serotinae imparati sunt populi Dei, nescientes, nec conditiones nec modum recipiendi.6

confitemur conscii de peccatis et infirmitatibus nostris, nihil nobis gloriari et indigere venia Dei ac venia, non minus quam antiqui Israelis et patrum nostrorum, qui in statum spiritualem tepiditatis mox post 1844 et nuntium iustitiae Christi anno MDCCCLXXXVIII ceciderunt. renuit, quibus Deus hanc conditionem sanare voluit.

confitemur id gratum esse possumus, quod magister eius adventum usque nunc distulit, cum multi parati non fuissent. Ratio diuturnae dilationis est, quia Deus non vult ut homines fine tempore pereant, ut habetur II Petr.

confitemur quam parum molesti sumus intellegere quid sit morae in secundo adventu ad caelum. Si miseriam inestimabilem in nostro mundo percipere possemus, sub pondere ruituri sumus. Deus tamen omnia et singula videt et sentit. Peccatum delere eiusque consectaria, carissima dedit. Ipse nos exspectat, quia in potestate nostra posuit, ut cum illo ad miseriam finiendam operetur.7

confitemur quod Daniel et Apocalypsis populum verbi et prophetiae effecit, nec nisi per rectam Danielis et Revelationis intelligentiam, quam valde amisimus, prophetici motus recipere possumus spiritum.8

confitemur nullum esse maiorem honorem quam fidelis speculatoris, quod nuntii Dei stare non possunt nisi in officio vigilis implendo, idque in historia nostra, sive ut ministri sive ut populus, raro exercuimus.9

confitemur nostram realem conditionem coram ipso Deo videre non posse. In fide « nuda » in analysi Iesu in verbis eius ad Laodiceam, diagnosis magni Medici animarum nostrarum accurate et verax accipienda est.

confitemur quod « nihil de futuro timeamus, nisi obliviscamur quomodo Dominus nos et doctrina sua in praeterita historia duxit ».Vita Sketches, page 196).

CREDIMUS

Credimus, unice per bonitatem Dei, misericordias eius ac fidelitatem, Ecclesiam Adventistam usque in hodiernum diem existere atque etiam numero augeri.

Credimus, Quod tamen omnia Adventistae Ecclesiae historia successu insignita est et hoc ob sacrificium sui ac dedicationis eorum omnium qui Deo et eius nuntio fideles fuerunt, confidens in eius bonitate, misericordia et magna eius fidelitate. .10

Credimus, quod non nos exspuet Dominus, sed studeat pro patria et misereatur sui populi, si ad ipsum cum ieiunio, fletu et planctu fortiter revertamur, non vestimenta nostra, sed corda nostra lacerantes.11

Credimus, signa tempestatis, quia dies Domini appropinquavit, et multos inparatos quasi vastitatem ab Omnipotente caperet, sed adhuc manus salutaris extenditur, quia pius est, misericors. et patiens morae iudicium longius quam sperare audebamus.

Credimus, Epistulam Iesu ad Laodiceam non serio ac perductam esse a nobis in Congregationem ad hunc diem, sed nominatim hanc epistolam repraesentet unicam spem nostram ad ultimae renovationis ac serotinae pluviae effusione vehementer indigere.12

Credimus, Vetustatem spiritualem tepiditatis nostrae Ecclesiam Adventistam in condicionem magnae theologicae confusionis convertisse, ex qua singuli summo studio ac firma fide in gratiam Christi et Spiritus Sancti ducente evadere possibile est.

Credimus, extremum discutiendi prope iamque tempus est excitare, ab omnibus peccatis obnixe se convertere, et in fide plene amori ac saluti misericordis Redemptoris inhaerere.

Credimus, Evangelium Dei esse nuntium victoriae de dominatione Satanae in vita nostra, et Deum habere voluntatem et potestatem, ut nos a peccato absolvat et gaudium vitae victoris nobis donet ad plenam maturitatem, « ad plenam. mensura plenitudinis Christi » (Eph 4,13, XNUMX).13

Credimus, ut in toto labore suo Satanam ecclesiam non praevaleat (Matth. 16,18, 2,13): et quod reliquiae Adventistae Ecclesiae fideles in venturo discrimine permanentes usque ad finem victoriae vexillum portabunt, usque ad "Gloriam apparitionis". magnus Deus et salvator noster Iesus Christus » (Tit. XNUMX, XNUMX).14

Credimus, opus unitatis in Ecclesia Dei « non per exercitum vel virtutem », sed ab ipso Dei Spiritu perficietur, et Ecclesia eius, per probationes cribrata et depurata, tandem erit « pulchra ut luna, electa ut sol; validus ut exercitus.” erumpet.

Credimus, ut Dominus et Salvator noster, auctor et consummator, magnum opus redemptionis et recreationis suae mox complebit, et per gratiam eius testes simus gloriae, cuius splendorem incomparabili cognitione illustrabit universam terram. Deus vere est .

PRECES

Oramus, ut omnipotens Deus opus suum in iustitia breviat.

Oramus, quod divinus Spiritus arentia ossa populi sui in magnum exercitum lucis transformat et perducat in ultimo triumpho maximo circa terram.

Oramus, ut ad mare vitreum per gratiam ipsius mox colligemur, eum labiis immortalibus collaudantes in aeternum.

Dicit qui haec testatur:
"Ita, mox ibi ero!"
Amen; Veni, Domine Jesu.}

---

1 Si Adventistae, post magnam destitutionem anni MDCCCXLIV, in fide sua vera permanserunt atque in Dei providentiam gradatim sequendo coniuncti sunt, tertii angeli nuntium accipientes eamque mundo in virtute Spiritus Sancti annuntiantes. salutem habere visam. Magna cum virtute conatus fuisset, perfecto opere, Christus iam redierat ad retributionem populo suo distribuendam.Evangelium, pag

2 Per XL annos, infidelitas, murmur, et rebellio exclusit Israelem antiquum de terra Chanaan. Eadem peccata hodierni temporis ingressum Israel in Canaanem caelestem distulerunt. In utroque casu non fuit cum Deo promissis quaestio. Infidelitas, munditia, defectus devotionis et contentio inter professos Dei homines, qui nos a peccato et aerumnis in hoc mundo tot annis prohibuit.
Evangelium, pag

3 Has revelationes divini spiritus esse credentes fratres carissimi, inconstantiam (quam Deo displicuisse credimus) confiteri volumus, ut eas a Deo nuntias, re vera humanis adinventionibus inserentes gradum fecisse. Veremur hoc factum esse ex nolente opprobrium Christi, quod quidem est majoribus divitiis quam thesauri terrae, ferre opprobrium, et animos adversariorum placare cupimus. Sed Verbum et nostra experientia docuerunt talem cursum Deum non honorare, nec causam eius promovere. Cum enim Deum esse credimus, et verbo eius scripto plane consentire, fateamur necesse est eorum dogmata sequi, eorumque admonitionibus emendari. Dicere se Dei esse, et tamen ab eis non probatum est, dicere voluntatem Dei non esse Christianorum probatam seu regulam, quod est contradictorium et absurdum.
Recensio et Herald, 4.12.1855/XNUMX/XNUMX .

4 Obedientia iam non est necessaria absolute.
Bible Commentarii, Volume 1, pp

Haec ossa [ossa mortuorum Ezechper "domum Israelis", ecclesiam Dei; Spes ecclesiae est virtus vivificativa Spiritus Sancti. Inspirabit Dominus in ossibus aridis ad vitam.
Bible Commentarium, Volume 4, page 1165

5 Vera poenitentia coram Deo nos captivos non tenet, sicut nos perpetuo sentimus sicut sumus in funere. Laeti sumus, non tristes. Semper tamen poenitet nos tot vitae nostrae annos devovisse potestatibus tenebrarum, quamvis Christus suam nobis vitam pretiosam dederit. Doleamus corda nostra cogitare partem temporis et facultatum a Domino nobis commissorum in hostium servitio potius quam ad gloriam nominis sui consumptam esse, quamvis Christus omnia sua ad nostram salutem dederit. Paenitendum est quod non omnia perfectis cognosci possumus verae pretiosae, quae sinit fidem habere, quae per amorem operatur animamque purificat.

Cum viderimus homines sine Christo, mentis locum habituri sumus, coram Deo pro ipsis poenitentiam agere, nec quiescere donec eos ad poenitentiam perducamus. Si omnia possumus illis facere et non paenitere, peccati sui sunt responsabiles. Tamen eos misereri debemus et ostendere quomodo resipiscant et conentur gradatim ad Iesum Christum adducere.
Manuscript 92, page 1901

6 Ostensum est mihi praecedere gravem laborem. Nescis quam magna et magna sit. Cum viderem indifferentiam que ubique patuit, erubescebam propter ministros et populum. Opus praesentis veritatis paralyticum videbatur. Videbatur opus Dei consistere. Ministri et homines parati sunt ad tempora, quibus vivunt, omnes fere qui veritatem praesentem credere profitentur, parati sunt ad opus praeparationis ad hoc tempus comprehendendum. Suis mundanis cupiditatibus, defectus erga Deum devotionem ac sui ipsius devotionem, omnino incapaces sunt ad serotinam pluviam recipiendam et, omnibus perfectis, ad resistendam Satanae iram. Dolis naufraga fides, amoeno illusionis illaqueata. Recte putant omnes, cum nihil rectum sit.
Testimonia de Ecclesia, Volume 1, p

Quisquis in omni loco stat et omne experimentum transit, quisquis quemcumque vincit sumptus, monita fideli Testis audit et serotinam accipit imbrem, qui illum ad raptum praeparat.
Testimonia de Ecclesia, Volume 1, pp

Non debemus solliciti esse de serotina pluvia. Tantum opus est ut vas mundum et apertum in summo ad caelestem pluviam recipiat... Tempus crucifigendi nunc est! Cotidie, omni hora, ego morior. Ego oportet me crucifigi. Deinde ubi tempus venerit et tandem probatio populi Dei venerit, aeternis amplexus eris armis. Muro ignis circumdant te angeli Dei et liberant te.
Quod supra vide pag 283

7 Plerique, qui possibiles consequentias festinandi aut impediendi praedicationem Evangelii perpendunt de mundo et de seipsis: Pauci de Deo cogitant.

Quemadmodum «omnis creatura adhuc ubique gemit, dolentem novam nativitatem exspectans» (Rom. 8,26.22, XNUMX, XNUMX; multitudo), ita et aeterni Patris cor compatiendo cruciatur dolore. Mundus noster unus est magnus aegrotus, miseriae imaginem praebet, quam mentes nostras capere non audemus. Si eam ut res est videremus, illaa nimis terribilis esset. Sed Deus omnibus compatitur. Peccatum destruere eiusque effectus, charissimos dedit. potestatem nobis dedit ut hanc tragoediam ad exitum secum perduceret.
Education, page 241f

Quod si permittit fructus, statim falcem mittit; messis enim prope est. Cum Christi indoles in populo suo plene relucet, ea veniet ut sua vindicet. Cuilibet christiano privilegium non solum exspectandi, sed etiam adventus Domini nostri Iesu Christi maturanda est (4,29 Pt 2, 3,12). Si omnes qui confitebantur nomini eius, fructificabant in gloriam eius, quam cito seminaretur in toto mundo semen evangelii! Messis magna cito matura erit, et Christus venturum est ut granum pretiosum colligat.
Christ's Object Lectiones, pp

8 Libri Danielis et Apocalypsis ubi melius intelleguntur, longe aliam fidei vitam habebunt fideles. Tales speculationes haberent per portas coeli apertas, ut corda et mentes percellerentur indoli indole, omnes evolvere debent, qui felicitatem consequantur, qua mundis corde quandoque remunerabitur.
Testimonia Ministris, pag

9 Custodes: Tollite voces! Libera nuntium - veritas hodierna huius temporis! Ostende populo ubi sumus in historia prophetica! Labore suscitandi spiritum veri Protestantismi!
Testimonia de Ecclesia, Volume 5, p

Hoc sollemni tempore, sub adventum Christi, fideles Dei ministri clarius etiam praedicare debent quam Ioannem Baptistam. Officium habes responsale, magni momenti, nec Deus pastores suos accipiet eos qui molliter loquuntur. Væ vae eis.
Testimonia de Ecclesia, Volume 1, p

Speculatores in muris Sion habent privilegium tam arcte cum Deo vivendi atque ita impressionibus Spiritus sui respondendi ut per eos viros ac mulieres sui periculi conscios efficere possit eosque ad perfugium demonstrare. Fideles homines fideles praevaricationis consectariis fideliter moneant ac communitatis commoda tueantur. Vigilia tua numquam intermittenda est. Eius munus omnes vires suas requirit. Vocem ut tuba erigant, neu vacillans aut incertus sonus sit. Non laborent pro praemio, sed quia non possunt adiuvari, scientes quia vae eis est, non debent evangelium praedicare. Electi Dei, sanguine consecrationis signati, viros ac feminas ab imminenti exitio salvent.
Acta Apostolorum, pag

Custodem, mox nox est? Ista est interrogatio que interrogata et durabit interrogata et respondit. Quid respondebis, frater? Nuntius Laodiceae iam aliquamdiu tinnitus est. Nuntius hic omnibus suis oculis insonet populo, quo providentia viam claudit. Iustificatio per fidem et iustitiam Christi sunt exitus mundo morienti praesentandi. Utinam aperias ostium cordis tui Jesu! Ad te clamat vox lesus, magnus caelestium venditorum: ' Consulo tibi, ut aurum emeres a me, ut dives sis, et albis vestibus induaris.' Ad haec verba relinquam. Cor meum ad te procedit in amore et hoc est votum meum ut cum tertio angelo gaudeas.
Epist XXIV, 24; Manuscript Releases, Volume 1892, Page 15

Omnis, qui veritatis lumen accepit, idem habet officium ac propheta Israel, qui ei dixit: “Propterea, fili hominis, speculatorem dedi te super domum Israel; Audies ex ore meo verbum, et annuntiabis eis contra me. Si dixero impio: 'Scelerate morieris', at non loqueris ad monendum impios viae eius; sic et impius in iniquitate sua morietur. sanguinem autem eius de manu tua requiram. si autem custodierit impium de via sua ut declinet a via sua, et a viis suis non declinaverit, morietur in iniquitate sua. sed animam tuam servasti.

Exspectemus finem temporis implendae prophetiae, antequam de his disseramus? quid tum verba valent? Exspectabimus Dei iudicia, ut praevaricatorem percutiat, antequam ei quo evadat? Ubi est fides nostra Verbi Dei? An oculis nostris videndum est quod praedictum est antequam ei credamus? Luce claris et distinctis radiis ad nos pervenit, ostendens magnam diem Domini prope esse et ostium. Legamus et intellegamus antequam sera est.
Testimonia de Ecclesia, Volume 9, p

10 Cum historiam nostram respicio, omnem gradum progressionis in quo sumus hodie testamur, dicere possumus: Laus Deo! Cum video quomodo Deus operatus est, tantum mirari possum. Totam fidem in Christo duce me habeo.
Vita Sketches, page 196

Quid est secretum victoriae nostrae? Auctorem salutis nostrae mandatis secuti sumus. Deus nostris collatis laboribus benedixit. Veritas dilatata et floruit. Institutiones multiplicatae sunt. Semen sinapis in magnam arborem crevit.
Testimonia Ministris, pag

Nostra praeteritis missionalis successus directo proportione ad nos se ipsum immolandum, conatus sui ipsius abnegandi.
Evangelii Operarii, pag

Si Dominus exercituum non reliquisset nobis residuos, sicut Sodoma essemus, sicut Gomorra erimus. Deus in omni tempore contra rebelles patiebatur errantes, et deprecabatur eos, ut deserere vias suas iniquas et ad ipsum redirent. Regula in regula, statutum, hic modicum, ibi modicum (Isaiah 1,9:28,10) Qui ostendit delinquentibus viam iustitiae per homines ab ipso constitutos.
Prophetae et Reges, pag

11 Primi discipuli ad Sancti Spiritus effusionem praeparati in Pentecosten, confitendo et dimittentes, instanter orantes et Deo consecrantes. Idem opus, modo maiore, nunc faciendum est. Tunc homo tantum indiget benedictione petens et Dominum exspectans ut perficiat opus quod ad ipsum pertinet.
Testimonia Ministris, pag

12 Testimonium fidelis testi- monium vidi ne dimidium quidem attendi. Sollemnis testimonium, quo fata ecclesiae pendent, despectum est, vel etiam penitus neglectum. Hoc testimonium altam poenitentiam debet adducere. Omnes qui veritatem accipiunt, obedient et purificabuntur.
Early Writings, page 270

Propositum huius nuntii est populum Dei excitare, eos aversiones ostendere, eosque ad diligentem paenitentiam ducere, ut donum praesentiae Iesu tribuatur et ad magni tertii angeli praeparentur clamorem.
Testimonia de Ecclesia, Volume 1, p

13 Fides Iesu plus significat remissionem peccatorum; significat quod aufertur peccatum, et impletur vacuum virtutes spiritus sancti. Divinam illuminationem et gaudium in Deo significat. Significat cor a se ipso liberatum, felicitatem per praesentiam Iesu permanentem. Cum Iesus animam gubernat, puritas et immunitas a peccato est. In vita, clara, adimpletio, et totum evangelium iungitur. Acceptans Salvator anuram Totae pacis largitur, Caritas et plenitudo. Pulchritudo et dulcedo morum Iesu in vita revelantur testantes Deum vere Filium Suum in mundum misisse Salvatorem.
Christ's Object Lectiones, 419; Picturas regni Dei, 342 . cf

14 Membra laborantis ecclesiae, qui se probaverunt, fideles fiunt triumphales ecclesiae.Evangelium, pag

Satanas miracula faciet ad decipiendum; se pro summa potestate exhibebit. Ecclesia casura videtur, sed non. Manet. Sed peccatores in Sion excutientur, et palea a tritico pretioso separabitur. Saeva sed necessarium uasculum. Solus qui vicerit sanguine Agni et verbo testimonii sui, invenietur in fidelibus et verus, sine macula et labe peccati, sine dolo in ore ipsius.
Maranatha, page 32

Cum contemptus Christi fides, et lex eius odiosissima, tunc zelus noster sit calidissimus, et fortitudo et constantia firmissima. Defendentes veritatem et iustitiam, cum plures derelinquunt nos, et pugnant proelia Domini, cum pauci pugnantes supersunt, id erit nobis probatio. Per id tempus aliorum frigora, ignaviam audaciam, proditiones fidem fovere debemus.
Testimonia de Ecclesia, Volume 5, p

Solus inter fideles morituros malit quam facere.
Testimonia de Ecclesia, Volume 5, p

 

Source: 175after1844.com

Eros

Tua inscriptio electronica Quisque sit amet nisl.

Assentio repositioni et processus notitiarum mearum secundum EU-DSGVO et condiciones tutelae datas accipio.