မင်းမဲ့စရိုက်တွေအစား ငြိမ်းချမ်းပြီး နွေးထွေးစွာ အတူယှဉ်တွဲနေထိုင်ရေးကို ဦးတည်ပါတယ်။ Ella Eaton Kellogg မှ

စာဖတ်ချိန် 6 မိနစ်

Froebel က သူ့မှာ သူတွေ့တဲ့ ကလေးတိုင်းကို ဦးထုပ် ပေးတတ်တဲ့ အလေ့အထ ရှိတယ် လို့ ဆိုပါတယ်။

ကလေးတိုင်းသည် ၎င်းတို့၏ သဘောသဘာဝတွင် မိမိကိုယ်ကို လေးစားမှုမျိုးစေ့ကို သယ်ဆောင်ထားသော်လည်း ၎င်းကို ကာကွယ်ရန် မိဘများနှင့် ဆရာများကို ဂရုစိုက်မှုများစွာ လိုအပ်သည်။ Froebel ၏ အံ့သြဖွယ်စံနမူနာကို လိုက်နာပြီး ကလေးအား လေးစားကြောင်းပြသရန်ထက် ကလေးတစ်ဦး၏ မိမိကိုယ်ကို လေးစားမှု တိုးပွားစေမည့် နည်းလမ်းမရှိပါ။ လေးစားမှုကိုခံစားရသော ကလေးများသည် မိမိကိုယ်ကို လေးစားရန် အလားအလာများစွာရှိကြသည်။ အဆက်မပြတ်မေးခွန်းထုတ်ခြင်း၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းနှင့် လျှော့တွက်ခြင်းခံရသော ကလေးများသည် မိမိကိုယ်ကို လေးစားမှုရှိလာရန် ခက်ခဲသည်။

သားသမီးတွေကို ဘယ်လောက် လေးစားမှုပြသလဲ။

သမ္မာကျမ်းစာက ကျွန်ုပ်တို့အား “လူအပေါင်းတို့အား ရိုသေစွာဆက်ဆံပါ” (၁ပေ ၂း၁၇)။ ဤသည်မှာ ငယ်ရွယ်သူများနှင့် ရင့်ကျက်သူများ နှင့် သက်ဆိုင်ပါသည်။ မိဘတော်တော်များများက ဒါကို မေ့ထားပြီး သက်ကြီးရွယ်အိုတွေကို ဆက်ဆံဖို့ အိပ်မက်တောင် မမက်ဖူးတဲ့ ကလေးကို ဆက်ဆံပါ။ ကလေး၏ညစ်ပတ်သောအဝတ်အစား သို့မဟုတ် အဆင်မပြေသောလမ်းလျှောက်ခြင်းသည် လူကြီးများနှင့်ဆက်ဆံရာတွင် အလွန်မယဉ်ကျေးဟုယူဆရမည့်ပုံစံဖြင့် မှတ်ချက်ပေးသည်။

သေးငယ်တဲ့ အမှားတွေကို ပြင်ပြီး ဝေဖန်တာ၊ ပြစ်ဒဏ်တွေ ချမှတ်တာ၊ ဒါတွေအားလုံးက တခြားသူတွေရှေ့မှာတောင် ပြင်ပေးတယ်။ ကလေးက ခံစားချက်မရှိသလိုမျိုး နည်းနည်းလေး ထောက်ထားပေးပါ။ ဤအချက်နှင့် ပတ်သက်၍ Helen Hunt Jackson က ပြောသည်။

သူများတွေရှေ့မှာ တည့်မတ်မနေပါနဲ့။

“ကလေးတစ်ယောက်ကို တခြားသူတွေရှေ့မှာ ဘယ်တော့မှ မဆုံးမသင့်ဘူးလို့ ကျွန်မပြောတဲ့အခါ မိဘအများစုက ကြင်နာတတ်တဲ့သူတွေတောင် အံ့သြသွားလိမ့်မယ်။ သို့သော်၊ ဤအရာသည် မကြာခဏဖြစ်တတ်သောကြောင့် မည်သူမျှ အပျက်သဘောဆောင်သည်ကို သတိမပြုမိပေ။ ကလေးအတွက် အကောင်းဆုံးဖြစ်မဖြစ်ကို ဘယ်သူကမှ မစဉ်းစားပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒါဟာ ကလေးအတွက် ကြီးကျယ်တဲ့ မတရားမှုပါပဲ။ ဒါက ဘယ်တော့မှ မလိုအပ်ဘူးလို့ အခိုင်အမာ ယုံကြည်ပါတယ်။ အရှက်တရားသည် ကုသိုလ်လည်းမဟုတ်၊ မိဘလက်က ဒဏ်ရာက ပိုနာကျင်ပြီး အမြဲနာကျင်တယ်။

သူ့အမေက သူ့သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ထောက်ခံမှုနဲ့ စေတနာထားဖို့ ကြိုးစားနေတယ်လို့ ကလေးက ခံစားမိပါသလား။ အဲဒီအခါမှာ သူမဟာ သူ့ရဲ့ချို့ယွင်းချက်တွေကို အာရုံစိုက်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ သို့သော် သင့်လျော်စွာပြုမူပါက နောက်ပိုင်းတွင် သူနှင့် သီးသန့်စကားပြောရန် မမေ့ပါနှင့်။ ဤနည်းအားဖြင့် သူမသည် လူသိရှင်ကြား ဆုံးမခြင်း၏ ထပ်လောင်း နာကျင်မှုနှင့် မလိုအပ်ဘဲ အရှက်ရမှုကို နှမြောပြီး ကလေးသည် စိတ်မချမ်းသာဘဲ ယခုကဲ့သို့ လျှို့ဝှက်ချော့မော့ခြင်းကို အလွန်လက်ခံနိုင်လိမ့်မည် ။

ပိုမိုရှုပ်ထွေးသော်လည်း အောင်မြင်သောနည်းလမ်းဖြစ်သည်။

ဒါကို နားလည်သဘောပေါက်ပြီး စည်းကမ်းတကျဖြစ်အောင် စိတ်ရှည်သည်းခံတတ်တဲ့ မိခင်တစ်ယောက်ကိုလည်း သိပါတယ်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သင်သည် ပုံမှန်နည်းလမ်းထက် စိတ်ရှည်မှုနှင့် အချိန်များစွာ လိုအပ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

သီးသန့်

တခါတရံ ဧည့်ခန်းမှ ထွက်သွားပြီးနောက်၊ သူမသည် သားဖြစ်သူအား “လာပါ ချစ်လေး၊ ကစားကြရအောင်၊ ငါက မင်းရဲ့သမီး၊ မင်းက ငါ့အဖေပါ။ ကျွန်မတို့က ဧည့်သည်တစ်ယောက်ပဲ ရှိတာဆိုတော့ ဒီလည်ပတ်မှုမှာ သမီးလေးကို ဆော့နေတယ်။ မင်းသမီးကို ကျေနပ်ရဲ့လား နောက်မှပြောပါ။ ထို့နောက် သူမသည် အခြေအနေကို ကျွမ်းကျင်စွာ မျက်ဝါးထင်ထင် ကိုင်တွယ်ခဲ့သည်။ အလားတူ အခြေအနေအချို့သည် သူ၏ ရှက်စရာကောင်းသော အပြုအမူကို ထာဝရ ကုစားနိုင်သည်- အဆက်မပြတ် နှောက်ယှက်ခြင်း၊ မိခင်၏ အင်္ကျီလက်ကို ဆွဲခြင်း သို့မဟုတ် စန္ဒယားတီးခြင်း - နှင့် ဧည့်သည်များနှင့် အချိန်ကုန်စေရန် စိတ်အားထက်သန်သော ကလေးများ လုပ်ဆောင်နိုင်သည့် အခြားအရာများစွာ။

သူများတွေ သတိမထားမိဘဲနဲ့

ညစာ စားပွဲမှာ ဧည့်သည်တွေရှေ့မှာ အတူတူ ကောင်လေးက မိုက်ရိုင်းရိုင်းစိုင်း ပြုမူနေတာကို မြင်လိုက်တိုင်း တွေးလိုက်မိသည် ။ ယခု သူမသည် ခြွင်းချက်တစ်ခုပြုလုပ်ပြီး လူတိုင်းရှေ့တွင် သူ့ကို အမှန်ပြင်ပေးမည်ဖြစ်သည်။ သိမ်မွေ့သောအချက်ပြမှုများ၊ ပြစ်တင်ခြင်း၊ အသနားခံခြင်းနှင့် သတိပေးခြင်းတို့ကို ပေးဆောင်နေစဉ် သူမအား နူးညံ့သိမ်မွေ့သော မျက်လုံးများမှ ကြည့်သော်လည်း ဘာမှမကူညီနိုင်ပေ။ သဘာဝက သူ့ထက် ခိုင်မာတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ တစ်မိနစ်လောက် ငြိမ်နေဖို့ အတင်းအကျပ် မလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူး။

နောက်ဆုံးတွင်၊ လုံးဝသဘာဝကျပြီး အေးဆေးတည်ငြိမ်သောလေသံဖြင့် သူမက 'Charlie၊ ငါ့ကို ခဏလောက်လာတွေ့ပါ။ ငါမင်းကိုတစ်ခုပြောချင်တယ်။' စားပွဲပေါ်ရှိလူတစ်ယောက်မှ သူ့အကျင့်ဆိုးနဲ့ပတ်သတ်လို့ သံသယဖြစ်စရာမရှိပါဘူး။ သူမကိုလည်း ဘယ်သူ့ကိုမှ သတိမထားမိစေချင်ဘူး။ သူမကို တိုးတိုးလေးပြောနေချိန်မှာပဲ သူ့ပါးပြင်တွေ နီမြန်းလာပြီး သူ့မျက်လုံးထဲမှာ မျက်ရည်တွေ စီးကျနေတာကိုပဲ မြင်လိုက်ရတယ်။ သို့သော် သူမ ခေါင်းယမ်းကာ ရဲရင့်စွာ လျှောက်သွားသော်လည်း မျက်နှာနီရဲကာ သူ့ထိုင်ခုံဆီသို့ ပြန်သွားခဲ့သည်။

ခဏအကြာတွင် ဓားနှင့် ခက်ရင်းကို ချလိုက်ပြီး 'အမေ၊ မတ်တပ်ရပ်လို့ရမလား' 'ဟုတ်ပါတယ် ချစ်လေး' လို့ ပြောပါတယ်။ ဖြစ်ပျက်နေတာကို ငါကလွဲလို့ ဘယ်သူမှ နားမလည်ဘူး။ စောစောစီးစီးမျက်ရည်မကျမိအောင် အခန်းထဲကလူက မြန်မြန်ထွက်သွားတာကို ဘယ်သူမှ သတိမထားမိဘူး။

ဒီနည်းက ကလေးကို စားပွဲပေါ်ကနေ လွှတ်လိုက်တာ တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းပဲလို့ နောက်ပိုင်းမှာ ပြောခဲ့ပါတယ်။ 'ဒါပေမယ့် မင်းဘာလုပ်မှာလဲ' 'သူက စားပွဲက ထွက်သွားဖို့ ငြင်းရင် ဘာလုပ်မလဲ' လို့ မေးတော့ သူ့မျက်လုံးတွေက မျက်ရည်တွေ ဝဲလာတယ်။ “သူဒီလိုဖြစ်မယ်လို့ထင်လား” လို့ပြန်ဖြေတယ် “ကျွန်တော်က သူ့ကိုနာကျင်အောင်ထိန်းဖို့ကြိုးစားနေတာတွေ့တော့”

အဲဒီညနေခင်းမှာ Charlie က ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်ပြီး အရမ်းဉာဏ်ကောင်းတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူက ကျွန်မကို တိုးတိုးလေးပြောပြီး 'မင်းကို တခြားသူကို မပြောရင် ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုကို ပြောပြမယ်။ ဒီမွန်းတည့်ချိန် စားပွဲကနေ ထွက်သွားတုန်းက ထမင်းစားပြီးပြီ ထင်သလား။ အဲ့ဒါမမှန်ဘူး။ အမေက အကျင့်မရှိလို့ လိုချင်တာ။ ဒါပဲ အမြဲလုပ်တယ်။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်တာကြာပြီ။ ငါနောက်ဆုံးအချိန်က အရမ်းငယ်သေးတာ။' (သူ အခု ရှစ်နှစ်ပဲရှိသေးတာ။) 'ကြီးလာတဲ့အထိ ထပ်ဖြစ်မယ် မထင်ဘူး။' ပြီးတော့ သူက 'Mary ငါ့ပန်းကန်ကို အပေါ်ထပ်ကို ယူလာပေမယ့် ငါမထည့်ဘူး။ သူ့ကိုထိပါ။ ငါမထိုက်တန်ဘူး။'

အားပေးမှု

ကျွန်ုပ်တို့သည် မိဘ၏ဆုံးမခြင်းမျိုးဖြစ်သင့်ပြီး ၎င်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်အရာဖြစ်သင့်သည်ကို ကျွန်ုပ်တို့အလေးအနက်စဉ်းစားပါက အဖြေသည် အလွန်ရိုးရှင်းပါသည်- ပြုပြင်ခြင်းသည် ပညာရှိသင့်ပြီး ပြုပြင်မှုဖြစ်သင့်သည်။ အနာဂတ်မှာ အဲဒီအမှားကို ရှောင်ရှားနိုင်ဖို့ ကလေးက အတွေ့အကြုံမရှိ၊ အားနည်းချက်ကြောင့် အမှားလုပ်မိခဲ့တဲ့နေရာကို ရှင်းပြသင့်ပါတယ်။”

ဖာရိရှဲရှိမုန်

ယေရှုသည် ဖာရိရှဲရှိမုန်ကို ဆက်ဆံပုံအားဖြင့်၊ သူသည် အမှားလုပ်သူကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း အပြစ်မတင်ရန် မိဘများကို သွန်သင်ပေးသည်။

[ထိုအခါ ယေရှုသည် လှည့်ကြည့်တော်မူ၏။ ရှိမုန်ကလည်း၊ ငါပြောစရာရှိတယ်၊ ရှိမုန်ကလည်း၊ အရှင်ဘုရား၊ ကျေးဇူးပြု၍ ပြောပါလော့၊ တစ်ယောက်က ဒေနာရိငါးရာ၊ ကျန်တစ်ယောက်က ဒေနာရိငါးဆယ်နဲ့ အကြွေးတင်တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက သူတို့ရဲ့ အကြွေးတွေကို ပြန်မဆပ်နိုင်ကြဘူး။ ဒါကြောင့် သူတို့ကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ ထိုသူနှစ်ဦးတွင် အဘယ်သူသည် သာ၍ကျေးဇူးသိတတ်သနည်းဟု မေးတော်မူလျှင်၊ ရှိမုန်က၊ သာ၍ကြီးသောအကြွေးကို လွှတ်တော်မူသောသူဟု ငါထင်၏ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထို​အ​ခါ သူ​သည် ထို​မိန်း​မ​အား​ညွှန်​၍ ရှိ​မုန်​အား``ဤ​မိန်း​မ​ကို​မြင်​သ​လော။ ငါသည် သင်၏အိမ်သို့ရောက်သောအခါ၊ သင်သည် ငါ့ခြေဘို့ရေကိုမပေး။ ခြေထောက်ကို မျက်ရည်တွေနဲ့ သုတ်ပြီး ဆံပင်နဲ့ ခြောက်တယ်။ မင်းကို နှုတ်ဆက်ဖို့ အနမ်းမပေးဘူး။ ဒါ​ပေမယ့်​ သူက ကျွန်​​တော့်​​ခြေ​ထောက်​ကို နမ်း​နေတာ​တောင်​ မရပ်​​သေးဘူး။ ငါ့ဦးခေါင်းကို ဘုံဆီနှင့်ပင် မလိမ်းဘဲ၊ ငါ့ခြေကို အဖိုးတန်သော ဆီနှင့်လိမ်း၏။ ဘယ်ကလာတယ်ဆိုတာ ပြောပြလို့ရတယ်။ သူမရဲ့ အပြစ်များစွာကို ခွင့်လွှတ်ခဲ့ပြီးဖြစ်လို့ သူမကို အများကြီး ချစ်ပြခဲ့ပါတယ်။ ခွင့်လွှတ်ခြင်းခံရသောသူမူကား အနည်းငယ်သာချစ်၏။”—လုကာ ၇:၃၉-၄၇

» ယေရှုသည် ဧည့်သည်များရှေ့တွင် သူ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းမပြုဘဲ ကြင်နာတတ်သည့်အတွက် ရှိမုန်သည် ဝမ်းသာမိပါသည်။ သခင်ယေရှုသည် မိမိ၏အပြစ်နှင့် ကျေနပ်မှုကို အခြားသူများရှေ့တွင် ထုတ်ဖော်လိုခြင်းမဟုတ်ဘဲ မိမိ၏ဖြစ်ရပ်နှင့်ပတ်သက်၍ မှန်ကန်သောဖော်ပြချက်ဖြင့် သူ့အား စည်းရုံးသိမ်းသွင်းရန်၊ သိမ်မွေ့သောကြင်နာမှုဖြင့် နှလုံးသားကိုအနိုင်ယူရန် သူခံစားရသည်။ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆုံးမခြင်းသည် ရှိမုန်၏နှလုံးကို ခိုင်မာစေမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် စိတ်ရှည်သည်းခံမှု က သူ့ကို နားလည်စေပြီး နှလုံးသားကို အနိုင်ယူစေခဲ့သည်။ သူ့အပြစ်ရဲ့ အတိုင်းအတာကို နားလည်ပြီး နှိမ့်ချပြီး ကိုယ်ကျိုးစွန့်သူ ဖြစ်လာတယ်။” (Ellen White, Spirit of Prophecy 2:382)

ဤအဖြစ်အပျက်သည် လုကာနှင့်သာသက်ဆိုင်သောကြောင့်၊ ရှိမုန်သည် ယေရှုနှင့် တဦးချင်းစကားပြောဆိုမှုအကြောင်း လုကာကို သူ့ကိုယ်သူ ပြောပြခဲ့ပုံရသည်။]

အကျဉ်းချုပ်နှင့် တည်းဖြတ်ထားသည်- ELLA EATON KELLOGG၊ Studies in Character Formation၊ စစ. ၁၄၈-၁၅၂။ စာအုပ်ကို NewStartCenter မှတဆင့် သို့မဟုတ် patricia@angermuehle.com မှ တိုက်ရိုက်ရရှိနိုင်သည်။