In dit artikel gaan we in op de nare verrassing (Maranatha, 161). “En het beest zorgt ervoor dat iedereen, de kleine en de grote, de rijken en de armen, de vrije en de slaaf, een merkteken op hun rechterhand of op hun voorhoofd krijgt, zodat niemand kan kopen of verkopen behalve hij die heeft het merkteken, of de naam van het beest, of het getal van zijn naam” (Openbaring 13,16.17:XNUMX). Hier wordt duidelijk voorzegd dat het merkteken met geweld zal worden afgedwongen. Het is het teken van de afvalligheid, de valse rustdag, het verplaatsen van de sabbat van zaterdag, de zevende dag, naar zondag, de eerste dag van de week. Dit zal aan het einde der tijden het dominante thema zijn.

“Op de sabbat zal onze trouw op de proef worden gesteld...want geen enkel punt van geloof is zo controversieel als dit...Terwijl sommige mannen buigen voor het gezag van de aardse machten door dit merkteken te erkennen en daardoor het merkteken van het beest te ontvangen, ontvang Deel het zegel van God door het teken van trouw aan God te kiezen.« (De grote controverse, 605; zien. Het grote gevecht, 606)

Iedereen krijgt het zegel of het merkteken. Beide zijn dagen die een ervaring belichamen: ofwel de ervaring van totale trouw aan God of de ervaring van totale onderwerping aan menselijk gezag. Alleen degenen die er een gewoonte van maken om naar Jezus te kijken in plaats van afhankelijk te zijn van mensen, zullen voorbereid zijn op deze overweldigende verrassing.

Economische sancties voor particulieren?

Wat zal er gebeuren met degenen die zich afhankelijk hebben gemaakt van andere mensen? »Dat niemand kan kopen of verkopen behalve degene die het merkteken heeft.« (zie hierboven) Wie van mensen afhankelijk is, zal gedwongen worden tot onderwerping in de ware zin van het woord. Dit vers is erg interessant omdat het de huidige houding weerspiegelt. Het zou tegenwoordig erg impopulair zijn in de Verenigde Staten om een ​​doodvonnis uit te vaardigen tegen mensen die de sabbat houden. Omdat op dit moment de geest van de oecumene de boventoon voert, komen we samen ter wille van de dierbare vrede. Aan de andere kant worden economische sancties, zoals beschreven in dit bijbelvers, echter gezien als een legitiem wapen. De VN is meermaals gevraagd om sancties op te leggen. Ze zijn overtuigd van het idee dat je de broodjes het beste kunt afhalen bij wie er niet bij wil horen.

Twee dingen worden aanbevolen voor de voorbereiding van Gods kinderen: Ten eerste, de bereidheid om God voor je te laten zorgen, hoe schaars of genereus deze voorziening ook mag zijn. Ten tweede, een bereidheid om ons best te doen om met God samen te werken bij de voorbereiding op die dag.

De waarde van je eigen teelt

“De protestantse wereld heeft een afgodische sabbat ingesteld waar Gods sabbat zou moeten zijn. Ze treedt in de voetsporen van het pausdom. Dus ik zie de noodzaak voor Gods kinderen om uit de steden te verhuizen naar stille landelijke gebieden waar ze de grond kunnen bewerken en hun eigen producten kunnen oogsten. Op deze manier leren hun kinderen eenvoudige, gezonde gewoontes aan. Ik denk dat het nodig is dat we ons onverwijld voorbereiden op de grote crisis.« (Geselecteerde berichten 2, 359; zien. Geschreven voor de gemeenschap 2, 368) Het kan nauwelijks duidelijker worden uitgedrukt. De sabbat-zondag kwestie zal de laatste grote crisis veroorzaken. Het is precies om deze reden dat Gods boodschapper ons waarschuwt. Deze woorden werden opgeschreven in 1897. Ze behoren tot de vroege oproepen aan onze kerkleden om van de steden naar afgelegen plaatsen op het platteland te verhuizen.

De waarde van onafhankelijkheid

Gods kinderen, de kinderen van het licht, zullen niet verrast worden door de onaangename verrassing, maar zullen zich hebben voorbereid. Noach deed hetzelfde voor de zondvloed. De mensen waren in die tijd zo verrast alsof ze nooit waren gewaarschuwd. Ze aten en dronken, trouwden en werden uitgehuwelijkt, tot de dag dat Noach in de ark ging. Ze beseften het niet totdat het tij hen allemaal wegvoerde. Zo zal het ook zijn bij de komst van de Zoon des mensen” (Matteüs 24,39:XNUMX NBV). De wereld van vandaag zal niet minder verrast zijn. Toch blijft God hen in Zijn liefde waarschuwen totdat ieder mens de waarschuwing heeft ontvangen zoals in de dagen van Noach. De mensen die acht slaan op de waarschuwing, Gods overblijfsel, zullen de sabbat houden en verbonden verbreken. Ze zullen zichzelf bevrijden uit situaties die het voor hen onmogelijk maken om Gods wet te gehoorzamen. Op het platteland zullen ze zich vestigen in "rustige streken", "de grond bewerken" en "hun kinderen opvoeden in eenvoudige, gezonde gewoonten" (zie hierboven).

Waarom het land?

De twee belangrijkste redenen om naar het platteland te verhuizen zijn ten eerste de druk van de zondagswet en ten tweede de spirituele hulp van nauw contact met de natuur, weg van stedelijke misdaad en verleidingen. Godzijdank heeft hij ons gewaarschuwd.

“Bevestig je niet waar je gedwongen bent om hechte relaties aan te gaan met degenen die God niet eren... Binnenkort komt er een crisis over de [verplichte] zondagsviering... Ga zitten waar je het sabbatgebod volledig kunt naleven... Neem zorg voor uzelf, ga niet wonen waar het houden van de sabbat moeilijk is voor u en uw kinderen.« (Geselecteerde berichten 2, 359; zien. Geschreven voor de gemeenschap 2, 368) Dus de waarschuwing kwam keer op keer, zij het met andere woorden.

De strijd van belangengroepen

De economische sancties voor zondagsbrekers zullen worden geëist door de belangengroepen [bijv. vakbonden, NGO's]. De afgelopen jaren hebben we de katholieke en protestantse kerken in de Verenigde Staten zien samenwerken met de vakbonden om aan te dringen op een zondagswet. "De vakbonden zullen een van de krachten zijn die de aarde in een tijd van moeilijkheden zullen storten zoals ze nog nooit in de wereld heeft gezien." (Geselecteerde berichten 2, 142; zien. Geschreven voor de gemeenschap 2, 141; Maranatha, 182 of. Christus komt spoedig, 84)

Dit past precies in de profetie van Openbaring 13. Het gaat over economische druk. Het doodsbesluit van vers 15 komt later. In het begin zal de wereld denken dat Zevende-dags Adventisten kunnen worden overgehaald om toe te geven als ze niet kunnen kopen of verkopen.

"Gods volk heeft de taak zich voor te bereiden op de gebeurtenissen van de toekomst, die ons spoedig met ongelooflijke kracht zullen overkomen." (Ibid.; vgl. ibid.) Dus dat is de bittere verrassing. 'Er zullen enorme monopolies in de wereld ontstaan. De mensen zullen zich verenigen in verenigingen, vakbonden en andere organisaties die hen in de armen van de vijand zullen drijven. Een paar mannen zullen samenwerken om alle economische macht in bepaalde industrieën te grijpen. Vakbonden zullen ontstaan ​​en degenen die weigeren toe te treden zullen worden gebrandmerkt. De vakbonden en confederaties van de wereld zijn een val. We moeten ons niet bij hen aansluiten of hen benaderen, broeders. Het is beter dat we er helemaal niets mee te maken hebben.« (Ibid; vgl. ibid.) »Degenen die zichzelf kinderen van God noemen, mogen zich in geen geval verbinden met de vakbonden die nu worden gevormd of zullen worden gevormd in de toekomst. Dit is een verbod van de HEER! Zien de studenten van de profetieën niet wat er gaat komen?” (Ibid. 144; vgl. ibid. 143) …

De oproep uit de steden

En een andere engel volgde hem en zei: Babylon is gevallen, die grote stad is gevallen, omdat zij alle volken heeft laten drinken van de hete wijn van haar hoererij” (Openbaring 14,8:18,2). "En hij riep met luide stem, zeggende: Babylon, het grote is gevallen, gevallen... En ik hoorde een andere stem uit de hemel, zeggende: Ga uit van haar, mijn volk..." (Openbaring 4:XNUMX- XNUMX) Waar kan de beller zijn? Hij moet buiten zichzelf zijn. Als we de geest van deze wereld hebben en tot de verbonden en verenigingen van deze wereld behoren, zal het moeilijk zijn. Hoe kunnen we iemand overhalen om Sodom te verlaten als onze harten aan Sodom gehecht zijn, zoals de arme vrouw van Lot zelf?

Het is waar dat we de opdracht hebben om de steden te bezoeken om hen precies deze boodschap te brengen. Maar alleen om ze te zeggen: "Kom met me mee naar huis." Enoch deed het. En we willen vragen om deze roepende geest!

Lot wilde Sodom redden

We zullen deze boodschap echter pas goed kunnen overbrengen als we de waarde van het echte landleven en de voordelen ervan voor onszelf zijn gaan waarderen. Dat ontbrak Lot.Hoeveel bekeerde hij toen hij predikte in Sodom? Niet eens een! Omdat hij Sodom helemaal niet wilde verlaten. Aanvankelijk ging hij er alleen heen omdat zijn familie hem aanspoorde. Hij "zette zijn tent op tot aan Sodom" (Genesis 1:13,12). Waarschijnlijk wilde hij oorspronkelijk niet naar de stad verhuizen, maar na verloop van tijd leek het een handiger oplossing. Hij had daar economische en sociale voordelen omdat hij een gerespecteerd man was in Sodom. Vermoedelijk wilde hij deze invloed voor God gebruiken. Maar had hij succes bij de inwoners van Sodom? Helaas niet! Waarom? Omdat hij dacht als een stadsbewoner en niet als een plattelandsbewoner.

Abraham redde Sodom

Abrahams relatie met Sodom daarentegen was heel anders. In Genesis 1 lezen we hoe hij de levens van de inwoners en de koning van Sodom redde. Hij werd gerespecteerd en geëerd, ook al woonde hij in het land onder de eik van Mamre, ver van alle zonde en corruptie waar Sodom toen berucht om was. Hoe belangrijk is het om het koninklijke voorrecht van het landleven te koesteren, in plaats van het als een offer te beschouwen!

Lot's Exodus

Toen Lot uit Sodom werd geroepen, moesten engelen van God hem letterlijk achter zich slepen. Toen zei de Heer: »Lot, zie je deze berg? vluchten! Vlucht voor je leven!" "O nee!" antwoordde hij, "Ik kan daar niet naar boven klimmen. Wat als mij daar iets overkomt?” Hij was zo gewend aan de straten en voorzieningen van de stad dat hij bang was voor het plattelandsleven. Dus hij koos een kleine stad uit en zei: "Kan ik daarheen verhuizen? Kon je deze stad niet sparen?” En de genadige heer zei: “Goed.” Lot begreep het niet. Hij zag niet hoe genadig God was om hem te helpen naar het land te verhuizen. In plaats daarvan verhuisde hij naar Zoar, maar verliet al snel ook die stad om in een grot te gaan wonen. Uiteindelijk werd Zoar vernietigd zoals Sodom ervoor. Vervolgens wordt het grimmige verhaal van het immorele gedrag van zijn dochters verteld. Dat hadden ze in deze stad geleerd, net zoals jonge mensen dat tegenwoordig in de steden leren. Wat een verschrikkelijk verhaal. Maar het is voor ons geschreven omdat Jezus zei: "Zo was het in de dagen van Lot... Zo zal het ook zijn op de dag dat de Zoon des Mensen wordt geopenbaard" (Lucas 17,28.30:XNUMX).

Binnenkort is het te laat

Het grootste probleem van tegenwoordig is dat mensen zo gefocust zijn op hun voordeel - sociaal, politiek, economisch en educatief - dat het moeilijk voor hen is om er afstand van te doen. 'Het zal niet lang meer duren of er is zoveel strijd en chaos in de steden dat degenen die willen vertrekken dat niet kunnen. Het is belangrijk om je hierop voor te bereiden. Dit is het licht dat mij gegeven is.« (Geselecteerde berichten 2, 142; zien. Geschreven voor de gemeenschap 2, 141 of. Maranatha, 180) Keer op keer lezen we in deze citaten: "Bereid je voor!"

Een van de belangrijkste aspecten van de voorbereiding op deze druk is om onze gedachten te richten op goddelijke, in plaats van alledaagse, kanalen. Jezus kwam naar de aarde en nam onze armoede op zich, zodat we zouden kunnen delen in hemelse schatten. Degenen die doordrenkt zijn van de geest van deze boodschap zullen ook klaar zijn voor armoede. Want zijn kinderen redden is voor hem belangrijker dan een paar dagen genieten van de rijkdom van de wereld.

liefde maakt het mogelijk

'Wie wil er gewaarschuwd worden? We zeggen het nog een keer: Ga de steden uit! Zie het niet als een groot offer om naar de heuvels en bergen te gaan. Zoek in plaats daarvan de stilte waar je alleen met God kunt zijn, waar je zijn wil kunt ervaren en zijn wegen kunt leren! (...) Ik daag alle Zevende-dags Adventisten uit: Maak van het nastreven van spiritualiteit je levensdoel. Jezus staat voor de deur. Daarom roep ik u op: beschouw het niet als een groot offer wanneer u wordt geroepen de steden te verlaten en naar het platteland te gaan.« (Geselecteerde berichten 2, 355.356; zien. Geschreven voor de gemeenschap 2, 364 of. Christus komt spoedig, 71)

Als we het plattelandsleven als een groot offer beschouwen, zullen we niet lang op het land blijven. Vroeg of laat zijn we terug in de stad. We gaan maand na maand afbetalen, zodat we dit of dat kunnen kopen. We komen vast te zitten in de loopband en worden door het leven gejaagd. Als slaven op de galeien zullen we gebonden zijn en alleen leven om te werken, zodat onze kinderen kunnen genieten van de zogenaamd geweldige voordelen en gemakken van het moderne stadsleven. En de hele tijd wachten grote schatten op ons in het land: contact met de natuur, de zonsopgang, zuivere lucht, de schoonheid van bloemen, bomen, meren en bergen en op het werk gemeenschap met God in plaats van machines! Zou het niet beter zijn om onze zegeningen te tellen? Om je te verheugen in dit koninklijke voorrecht? Dan zullen we geen kluizenaars worden, maar, zoals Henoch, uitgaan als evangelisten en zeggen tegen de vele vermoeide mensen die klaar staan ​​om te horen: "Kom eruit!"

Lieve Heer, openbaar duidelijk aan ons hart wat ons te wachten staat. Laten we ons best doen om uw schapen te verzamelen in dit laatste uur. In Jezus naam. Amen.

Iets ingekort uit: Willmonte D. Frazee, Nog een ark om te bouwen, Harrisville, New Hampshire, VS: Mountain Missionary Press, 1979, blz. 31-38.