Het boek Daniël besluit met drie tijdketens. Weinig bestudeerd, maar uitermate geschikt om de profetische eindtijdorde te herkennen. Dus wees niet verlegen! Laten we dat van dichterbij bekijken! Door Kai Mester

Leestijd: 40 minuten

Drie tijdsketens worden gevonden in hoofdstuk 12 als antwoord op de slotvragen van Daniël: "Hoe lang zal het duren voordat deze ongehoorde toestanden voorbij zijn?" en "Wat zal het einde van deze dingen zijn?" (vers 6- 8) Twee spannende vragen!

Op de eerste vraag antwoordt de in linnen geklede man: 'Een keer, twee keer en een halve keer; en wanneer het verbrijzelen van de macht van het heilige volk is voltooid, zal er aan alles een einde komen' (vers 7).

Op de tweede vraag antwoordde hij: 'Vanaf het moment dat het blijvende wordt afgeschaft en de gruwel der verwoesting wordt opgericht, zijn er 1290 dagen. Gezegend is hij die volhardt en 1335 dagen bereikt!« (verzen 11-12)

Zijn deze antwoorden te ontcijferen? De vroege adventspioniers waren er vast van overtuigd.

Drie en een halve periode van verplettering en geweld

Degenen die niet bekend zijn met de profetieën van Daniël zullen de eerste 3½ keer bijzonder problematisch vinden. Want wat voor tijden moeten dat zijn?

Maar deze 3½ keer komt niet voor het eerst voor in het boek Daniël. Ze worden al genoemd in Daniël 7,25:XNUMX. Daar beschrijven ze een periode waarin een totalitaire vervolgingsmacht zou zegevieren. Maar wat wordt eigenlijk bedoeld met "tijden"?

Het Aramese woord voor "tijd" dat in dit vers wordt gebruikt, wordt al gevonden in Daniël 4,13.20.22.29:XNUMX, XNUMX, XNUMX, XNUMX. Daar spreekt het van zeven "tijden" waarin de Babylonische koning Nebukadnezar door God werd vernederd met een geestesziekte en daardoor niet in staat was te regeren. Deze tijden worden door alle tolken unaniem als jaren opgevat. Sommige bijbelvertalingen geven ze daarom dezelfde jaartallen (Elberfelder, Gute Nachrichten).

Dus de 3½ keer is 3½ jaar. Waar doet dat ons aan denken?

Precies! 3½ jaar van vernietiging en geweld herinnert ons - en niet alleen wij, maar ook de profeet Daniël - aan "de dagen van Elia in Israël, toen de hemel drie jaar en zes maanden gesloten was en er een grote hongersnood heerste in het hele land " (Lukas 4,25:3). Er is 3½ jaar lang geen regen gevallen. XNUMX½ jaar droogte. Was dit een profetisch beeld van een geestelijke droogte in de toekomst?

3½ jaar vervolging van de profeten van de HEER door koningin Izebel en koning Achab. Een profetisch beeld voor vervolging in latere eeuwen? Het is in ieder geval belangrijk om uit te kijken naar een periode van droogte en vervolging.

3½ jaar, zegt de engel in het visioen beschreven door Daniël in hoofdstuk 7, zal heersen over een kleine hoorn die kan spreken en uit de kop van een monster groeit. Iedereen die Daniël 7 leest, zal ontdekken dat er in dit visioen niets anders dan symbolen worden gebruikt. Zou de 3½ jaar dan ook een symbool kunnen zijn, een profetisch tijdsbeeld?

Er zijn andere profetische beelden van tijd in de Bijbel:

Veertig dagen lang hadden de spionnen het beloofde land verkend. Dat was een profetisch beeld van de veertig jaar van de omzwervingen door de woestijn die volgden (Numeri 4:14,34)! Veertig dagen waren veertig jaar geworden.

Veertig dagen lang belegerde de profeet Ezechiël een model Jeruzalem. Dit was een profetisch beeld van de veertig jaar dat het huis van Juda in schuld leefde (Ezechiël 4,6:XNUMX)! Veertig dagen symboliseerden hier veertig jaar.

Dit dag-jaar principe - dag in profetie, jaar in vervulde werkelijkheid - moet ook toegepast worden op de 3½ keer. 3½ bijbelse jaren van elk 360 dagen, je moet het uitrekenen, resulteren in 1260 dagen in beeld en 1260 jaren in vervulling.

1260 dagen eten in de woestijn

Dat een bijbels jaar uit 360 dagen bestaat, wordt bevestigd in het boek Openbaring: In een visioen ziet Johannes een vrouw vluchten voor een draak en gevoed worden in de woestijn gedurende 1260 dagen (Openbaring 12,6:1260). Een paar verzen later wordt dezelfde uitspraak herhaald; het enige verschil: in plaats van 3 dagen wordt hier 14½ keer genoemd (vers 1260). Dit bewijst dat de drie en een halve tijd identiek zijn aan XNUMX profetische dagen.

De draak is het monster dat we al kennen uit Daniëls visioen in hoofdstuk 7. De vrouw is een type van Gods volk, zijn kerk, zijn heiligen. De woestijn vertegenwoordigt afgelegen, eenzame gebieden. De Waldenzen, Katharen en andere dissidenten trokken zich terug in de eenzaamheid van de bergen. Net als Elia moesten ze zich terugtrekken in de wildernis van de bergen om aan vervolging te ontsnappen. Net als Elia bij de Bach Krit en in Zarpat werden ze 3½ jaar of 1260 dagen gevoed door een goddelijk wonder, Elia met lichamelijke voeding, de zogenaamde ketters met geestelijke voeding.

Historisch gezien kunnen deze 1260 profetische dagen geïdentificeerd worden met de periode van 1260 jaar tussen 538 en 1798 na Christus.

De kleine hoorn van Daniël 7 onderwierp drie Germaanse koninkrijken aan het begin van zijn macht (Daniël 7,8.20.24:XNUMX, XNUMX, XNUMX):

Drie koninkrijken moeten wijken

De eerste was dat Herulisch rijk, dat in 508 door de Longobarden werd verwoest.

De tweede was dat vandaal rijk, die eindigde in 534 toen zijn koning Gelimer zich overgaf aan Byzantium (d.w.z. Oost-Rome) nadat Belisarius, de generaal van de Oost-Romeinse keizer Justinianus, de op een na grootste stad van het Vandaalse koninkrijk Hippo had ingenomen.

De derde was dat Ostrogotisch koninkrijk. Toen de Ostrogotische koning Theodorik stierf in 526, liet Theodorik's neef Theodahad zijn dochter vermoorden. Daarop marcheerde dezelfde Belisarius, die het Vandalenrijk ten val had gebracht, op 9 december 536 Rome binnen. Maar de Ariaanse Ostrogoten gaven niet op en belegerden Rome. Ze werden uiteindelijk in maart 538 verdreven door Oost-Romeinse versterkingen. Dat ze later twee keer terugkwamen en Rome voor korte tijd innamen en door Belisarius weer moesten worden verdreven, speelt geen historische rol meer. Het jaar 538 was het keerpunt geworden toen Rome werd bevrijd uit de handen van de Ariërs.

Paus Vigilius was ook door de Oost-Romeinen erkend als het hoofd van alle christenen. Dit was het begin van het politieke rijk van de paus. De Christelijke Roomse Staat en de Christelijke Roomse Kerk werkten nu samen. Dit had vreselijke gevolgen voor christenen die de paus niet erkenden als hun geestelijk leider.

1260 jaar of 3½ keer later, in 1798, veroverde Napoleon Bonaparte de Romeinse pauselijke staten via generaal Berthier, paus Pius VI. betrapten hem en ontvoerden hem op 20 februari naar Frankrijk, waar hij anderhalf jaar later overleed, waardoor de paus grotendeels uit de Europese politiek verdween en de godsdienstvrijheid drastisch toenam.

42 maanden vertrappelen en macht

Openbaring geeft nog meer informatie over de 1260 jaar of 3½ keer: Johannes ziet een visioen van een zevenkoppig monster dat een dodelijke wond oploopt, maar de dodelijke wond geneest (Openbaring 13,3:1798). De gevangenneming van de paus in XNUMX was inderdaad een dodelijke wond geweest voor de 'Heilige Stoel'.

Vervolgens leek het monster in vers 4 door de hele wereld te worden bewonderd en gedurende 42 maanden macht te krijgen. 42 maanden? Ja, een profetische maand heeft 30 dagen. 42 keer 30 is precies 1260 dagen of drie en een half jaar. Moet de 42 maanden dus op een ander moment in de geschiedenis worden toegepast, of is het misschien identiek aan de periode van 538 tot 1798 die we zojuist hebben bestudeerd?

Men zou kunnen denken dat de 42 maanden pas ergens na 1798 zouden beginnen, aangezien het hier direct na de dodelijke wond wordt genoemd. Maar zo hoef je deze tekst niet te begrijpen.

Laten we eens nader bekijken waarom! De 42 maanden komen hier niet voor het eerst in Openbaring voor. In hoofdstuk 11 staat: “Ze zullen de heilige stad 42 maanden lang vertrappen. En ik zal mijn twee getuigen geven, dat zij 1260 dagen zullen profeteren, gekleed in zakken ... Dezen hebben de bevoegdheid om de hemel te sluiten, opdat er geen regen valt in de dagen van hun profetie." (Openbaring 11,2.3.6:XNUMX )

Wacht even! Lees ik deze verzen goed? 42 maanden vertrappeling betekent 1260 dagen zakken en droogte? Dat doet ons weer denken aan Elia's gevecht met Izebel en de Baäl-sekte die de Israëlitische aanbidding ontheiligde.

Openbaring zelf spreekt in het tweede hoofdstuk over koningin Izebel: “Maar ik heb een beetje tegen u, dat u toestaat dat de vrouw Izebel, die zichzelf een profetes noemt, mijn dienaren leert en verleidt tot hoererij en het eten van aan afgoden geofferd voedsel . « (Openbaring 2,20:17,1) Izebel wordt hier gegeven als een type, een model, voor de grote hoer Babylon, die Johannes tegen het einde van zijn visioen ziet rijden op het zevenkoppige monster (5:XNUMX-XNUMX).

Het wordt dus bevestigd: De 42 maanden is een vervolgingstijd en staat gelijk aan een periode van 1260 dagen droogte waarin geen regen valt.

De 42 maanden durende heerschappij van het zevenkoppige monster, die wordt genoemd in Openbaring 13, kan eigenlijk geen andere tijdsperiode zijn dan de 42 maanden durende vertrapping van de Heilige Stad in Openbaring 11. Omdat ze beide gebaseerd zijn op de 3½ tijd van de monster tirannie Daniël 7

Ook is de volledige beschrijving van het zevenkoppige monster in Openbaring 13 gebaseerd op de beschrijving van het monster dat Daniël ziet in hoofdstuk 7. De parallellen in de formuleringen zijn ronduit opvallend. In beide visioenen rijst dit monster op uit de zee, dat wil zeggen, deze wereldmacht rijst op uit de zee van naties (Openbaring 13,1:17,15; 7:13,2). De eerste vier beesten van Daniël 7,8.20.25 - leeuw, beer, panter en draak - worden hier gevonden als elementen van het zevenkoppige monster (Openbaring 13,5.6:7,21). Er wordt een godslasterlijke macht beschreven (Daniël 13,7:7,26; Openbaring 13,10:3). Deze macht voert oorlog tegen de heiligen (Daniël 7,25:42; Openbaring 13,5:XNUMX). De kracht van het monster wordt na verloop van tijd verwijderd (Daniël XNUMX:XNUMX; Openbaring XNUMX:XNUMX). Deze specifieke tijd wordt eenmaal gedefinieerd als XNUMX½ keer (Daniël XNUMX:XNUMX) en eenmaal als XNUMX maanden (Openbaring XNUMX:XNUMX), en ze zijn wiskundig hetzelfde!

Dus de 3½ periode van tirannie van het monster van Daniël 7 is dezelfde tijdsperiode als de 42 maanden durende heerschappij van het zevenkoppige monster van Openbaring 13. Het is dezelfde macht!

De 1260 dagen van droogte in Openbaring 11 beschrijft ook dezelfde periode waarin de Bijbel alleen profeteerde in zakken gewikkeld.

De 3½ keer van woestijnvoeding en de 1260 dagen van woestijnvoeding, beide genoemd in Openbaring 12, zijn ook dezelfde tijdsperiode. Want de zevenkoppige draak is ook een beeld voor Rome, ook al ligt de focus hier nog steeds op de eerste fase van Rome, op het oude Rome, dat de Messias bijna doodde door Herodes als kind en hem uiteindelijk doodde door Pilatus op de leeftijd van 33 gekruisigd zodat alleen zijn opstanding en hemelvaart hem buiten het bereik van de vervolgende macht brachten. “En de draak stond voor de vrouw die zou bevallen, om haar kind te verslinden als ze zou bevallen. En zij baarde een zoon... en haar kind werd weggevoerd naar God en zijn troon." (Openbaring 12,4.5:XNUMX)

Belangrijk structureel kenmerk voor het begrijpen van profetie

Om te begrijpen waarom de genezing van de dodelijke wond wordt genoemd in Openbaring 13,3:42 vóór de periode van XNUMX maanden, is het belangrijk om een ​​structureel kenmerk van Daniël en Openbaring te begrijpen:

De visioenen van Daniël en Openbaring bouwen op elkaar voort. Elke volgende visie kan niet goed worden begrepen zonder de voorgaande. De ontelbare interpretaties die we vandaag tegenkomen, komen voort uit het feit dat individuele visies geïsoleerd worden gelezen en geïnterpreteerd.

Als het om de wereldrijken gaat, zijn de visioenen altijd onderverdeeld in een beeldgedeelte en een interpretatief commentaar. De volgende tabel maakt dit duidelijk.

foto deel	commentaar deel
Dan 2,31:35-XNUMX stilstaand beeld	Dan 2,36:45-XNUMX stilstaand beeld
Dan 4,7:15-XNUMX boom	Dan 4,16:24-XNUMX boom
Dan 7,2:14-XNUMX zeedieren en oordeel	Dan 7,15:27-XNUMX zeedieren en oordeel
Daniël 8,2:14-XNUMX Ram, geit, hoorn, 2300	Daniël 8,15:26-XNUMX Ram, bok, hoorn
	Dan 9,25:27-2300: XNUMX
	Dan 11,2:45-XNUMX in de diepte: Ram, bok, hoorn
	Dan 12,1:13-2300 verdieping: XNUMX
Openbaring 12,1:6-1 Monsters (focusfase XNUMX)	Openbaring 12,7:17-1 Monsters (focusfase XNUMX)
Opb 13,1:3-2a monsters (focus fase XNUMX)	Rev 13,3b-10 monsters (focus fase 2)
Openbaring 17,1:6-3 Monsters (focusfase XNUMX)	Openbaring 17,8:18-3 Monsters (focusfase XNUMX)
Opb 18,1:3-XNUMX Oordeel	Opb 18,4:24-XNUMX Oordeel

Met deze basisstructuur in gedachten kunnen we Openbaring 12 en 13 nu in meer detail bekijken:

foto deel	commentaar deel
Openb 12,1:2-XNUMX Zwangere vrouw
Opb 12,3:4-XNUMXa Oorlog in de hemel	Opb 12,7:12-XNUMX Oorlog in de hemel
Opb 12,4:XNUMXb Vervolging	Opb 12,13:XNUMX Vervolging
Opb 12,5:XNUMX Geboorte van Jezus	Opb 12,13:XNUMX Geboorte van Jezus
Opb 12,6:1260: XNUMX	Opb 12,14:XNUMX: drie en een halve keer
	Openbaring 12,15:17-XNUMX Vervolging

foto deel	commentaar deel
Op 13,1-2a Het 7-koppige monster	Op 13,3b Allen zijn verbaasd
Op 13,2b de draak geeft hem macht	Op 13,4-8 draak aanbeden, vermogen in detail beschreven, ook de 42 maanden in vers 5
Rev 3a Dodelijke wond	verzen 9-10 door gevangenis en zwaard (zie Butcher Transl.)

Nu wordt duidelijk dat de dodelijke wond pas aan het einde van de 42 maanden wordt toegebracht, namelijk door gevangenneming en zoals vers 14 later zegt: "door het zwaard". Hier is het belangrijk om de vertaling van de Slager te lezen: 'Als iemand in gevangenschap leidt, gaat hij in gevangenschap; als iemand met het zwaard doodt, zal hij door het zwaard gedood worden. Hier is de standvastige volharding en het geloof van de heiligen!« (Openbaring 13,10:XNUMX) Wat de kerkelijke vervolgingsmacht zo gretig had nagestreefd, namelijk de arrestatie en executie van de ketters, moesten ze nu zelf ervaren.

Ellen White en de 42 maanden

De adventistische pioniers en Ellen White begrepen ook dat de 42 maanden van Openbaring 13,5:1260 538 jaar zijn vanaf XNUMX na Christus.

»'Hij kreeg macht om tweeënveertig maanden te werken' (Openbaring 42:13,5) De profeet zegt ook: 'Ik zag een van zijn hoofden alsof hij dodelijk gewond was' (vers 3); en verder rapporteert hij: 'Als iemand in gevangenschap leidt, gaat hij in gevangenschap; indien iemand met het zwaard doodt, zal hij met het zwaard gedood worden.' (vers 10) De 42 maanden betekenen hetzelfde als de 'tijd en tijden en een halve tijd', de drie en een half jaar of 1260 dagen van Daniël 7 (vers 25), namelijk de tijd waarin de pauselijke macht het volk van God moest onderdrukken. Deze periode begon... in 538 n.Chr. met de heerschappij van het pausdom en eindigde in 1798. (Grote strijd, 439)

1290 dagen

Laten we verder gaan met de tweede keten van tijd in Daniël 12:

"Wat zal het einde van deze dingen zijn?" (Daniël 12,8:1290) Het antwoord op die vraag is: "Vanaf het moment dat het blijvende wordt weggedaan en de gruwel der verwoesting wordt opgericht, zijn er 11 dagen" (vs. XNUMX)

Ondanks alle discussies over de betekenis van het permanente, zijn adventisten het er echter altijd over eens geweest dat de gruwel der verwoesting een gedrag van het pausdom of het pausdom zelf vertegenwoordigt. Want de introductie van deze gruwel werd beschreven in Daniël (Daniël 8,11:13-11,31; 2,41:43). En zelfs waar het woord gruwel niet wordt gebruikt, kan uit de parallelle structuur van de visioenen worden afgeleid dat het de vermenging van de Romeinse staat met de christelijke religie is die leidde tot het hoogtepunt van alle religieuze intolerantie en wreedheid in de Middeleeuwen ( Daniël 7,8.21.25, XNUMX-XNUMX; XNUMX:XNUMX, XNUMX, XNUMX).

Wanneer in de geschiedenis vond deze versmelting van de Romeinse staat met de christelijke kerk plaats? We kunnen het begin hiervan al zien in de tijd van de Oost-Romeinse keizer Constantijn, die regeerde vanaf 324 n.Chr. En met zijn bekering tot het christendom de Constantijnse wending op gang bracht. Maar de profetie maakt duidelijk dat de opkomst van het pausdom echt plaatsvond nadat de tien koninkrijken van de volksverhuizing een groot deel van de Romeinse staatsmacht onder elkaar hadden verdeeld.

Het was 476 na Christus toen de laatste West-Romeinse keizer werd geëxecuteerd en het Romeinse rijk ten einde kwam. Het Frankische koninkrijk was een van de tien daaropvolgende koninkrijken. Na de Slag bij Zülpich in 496, waarin de Frankische koning Clovis I de Alamanni versloeg, was hij de eerste van de tien koningen die zich bekeerde tot het Athanasiaanse of rooms-katholicisme. Daarom wordt deze strijd ook wel de bekeringsstrijd genoemd.

Tot nu toe hielden alle andere Germaanse koninkrijken zich aan het Arianisme, wat destijds betekende dat ze de paus niet erkenden als het hoofd van het christendom. Met koning Clovis was er nu een rooms-katholieke koning die oorlog kon voeren tegen de Ariërs. Hij deed dit voor het eerst in 507 in de Slag bij Vouillé tegen de Ariaanse Visigoten. Na zijn overwinning benoemde de Byzantijnse keizer Anastasios I hem in 508 tot West-Romeinse consul. De ceremonie vond plaats in Tours. Zo werden de Romeinse staatsmacht en de katholieke kerk voor het eerst na de val van het Romeinse rijk met elkaar verbonden. De gruwel der verwoesting werd opgericht.

Als je nu de periode 508 bij het jaar 1290 optelt, kom je weer uit bij het jaar 1798 en dat weten we al uit de 1260 profetische dagen, 42 maanden en 3½ keer.

1335 dagen

En nu voor de laatste tijdketen van Daniël 12:

Maar op de vraag "Wat zal het einde van deze dingen zijn?" (Daniël 12,8:1290), antwoordt de engel niet alleen: "Vanaf het moment dat dat wat blijvend is wordt verwijderd en de gruwel der verwoesting wordt opgericht, zijn er 11 dagen « (vers 1335) Hij voegt liever toe: »Zalig is hij die volhardt en de 12 dagen bereikt!« (vers XNUMX) Die Elberfelder zegt: »Gezegend is hij die volhardt...«

Dus de 1290 en de 1335 dagen beginnen tegelijkertijd. Door 1335 profetische dagen toe te voegen aan het jaar 508, komt het jaar op 1843.

Als hedendaagse getuige schrijft Ellen White het volgende over het jaar 1843:

Een boodschap die vandaag de dag nog steeds geldt

“De eerste en tweede [engelachtige] boodschappen werden gegeven in 1843 en 1844, en nu staan ​​we onder de proclamatie van de derde; maar alle drie de boodschappen worden nog steeds verkondigd. Het is vandaag even belangrijk als altijd, om herhaald te worden voor degenen die de waarheid zoeken. In de Schrift en het Woord zal de proclamatie uitgaan en de volgorde en toepassing van de profetieën laten zien die ons naar de boodschap van de derde engel brengen. Er kan geen derde zijn zonder de eerste en de tweede. Het is belangrijk om deze boodschappen de wereld in te brengen in publicaties, in discoursen. Op deze manier moeten de dingen die zijn gebeurd en die nog moeten gebeuren, worden getoond in de lijn van de geschiedenis van de profetie.« (1896: Manuscript versie 17, 6)

»God wil dat zijn volk de boodschap kent en onderwijst die hij ons in 1843 en 1844 gaf.« (Bulletin van de Algemene Conferentie, 1 april 1903)

“Alles wat het fundament van het geloof waarop we hebben gebouwd sinds de boodschap in 1842, 1843 en 1844 kwam, zou kunnen verschuiven, hoort hier niet thuis. Ik stond achter die boodschap en ben sindsdien niet gestopt met het delen van de kennis die God ons met de wereld heeft gegeven. We raden ten zeerste af om af te stappen van het podium waarop we stonden terwijl we de Heer dagelijks smeekten in ernstig gebed om kennis.« (Review en kondig aan, 14 april 1903)

"Het is onze opdracht om de boodschap te verkondigen die ons in 1843 en 1844 uit de andere kerken heeft geleid." (Review and Herald, 19 januari 1905) "God vraagt ​​om onze tijd en kracht. Hij wil dat we de mensen de boodschappen prediken die mannen en vrouwen in 1843 en 1844 wakker schudden.« (1907: Manuscript uitgave 760, 30)

»Mijn gedachten gingen terug naar het werk van de adventisten in 1843 en 1844. In die tijd brachten ze vele bezoeken van het ene huis naar het andere. Ze werkten onvermoeibaar om mensen te waarschuwen voor waar het Woord van God over spreekt. Vandaag is gelijk zelfs groter Toewijding vereist dan toen de boodschap van de eerste engel zo getrouw verkondigd werd. We naderen met rasse schreden het einde van de wereldgeschiedenis.« (Review en kondig aan, 12 juni 1913)

De profetische 1335 dagen moedigt ons dus aan om terug te denken aan de boodschap die toen werd verkondigd. Maar meer:

Een ongeëvenaarde ervaring

“Ik zag dat God achter de proclamatie van de datum van 1843 zat. Het was Zijn plan om mensen wakker te schudden en ze te laten beslissen... Zondaars bekeerden zich, huilden en vroegen om vergeving. Degenen die een oneerlijk leven hadden geleid, zochten verhaal. Ouders voelden diepe bezorgdheid voor hun kinderen. Degenen die de boodschap aanvaardden, namen contact op met onbekeerde vrienden en familieleden. Met harten zwaar gewogen door de plechtige boodschap, waarschuwden en smeekten ze dat er voorbereidingen moesten worden getroffen voor de komst van de Mensenzoon... Deze zielsreiniging veranderde genegenheid van wereldse dingen in een toewijding die nooit eerder was ervaren.« (1858: geestelijke gaven 1, 133)

“Ik werd terugverwezen naar de jaren 1843 en 1844. Er heerste toen een geest van toewijding niet vandaag (Review and Herald, 6 januari 1863)

“Ik herinner me een man en zijn vrouw in 1843... in de verwachting dat de Heer in 1844 terug zou komen. Ze wachtten en keken toe. Ze baden elke dag tot God. Voordat ze elkaar goedenacht wensten, zeiden ze altijd: 'Misschien komt de HEER terwijl we slapen. We willen klaar zijn.” De man vroeg vervolgens aan zijn vrouw of hij die dag iets had gezegd dat in haar ogen niet klopte met de waarheid en haar geloof. Toen stelde ze hem dezelfde vraag. Toen bogen ze zich neer voor de Heer en vroegen hem of ze hadden gezondigd in gedachte, woord of daad, en zo ja, dat hij hun die overtreding zou vergeven. Dit simpele geloof is precies wat we vandaag nodig hebben." (1891: Manuscript versie 4, 344)

'De bijeenkomst afgelopen zondagavond alles overtroffenwat we tot nu toe hebben meegemaakt. In sommige opzichten het leek op de bijeenkomsten van 1843 en 1844.« (Review en kondig aan, 22 mei 1900)

“In nachtvisioenen flitsten mijn ogen beelden van wat er gebeurt als de waarheid wordt gepresenteerd in de eenvoud van ware godsvrucht. Ik zag mezelf op een bijeenkomst van onze kerk. zieken werden genezen. De geest van voorbede bewoog de gemeente. Er werden dringende telefoontjes gepleegd en harten werden gebroken in nederigheid voor de Heer. Velen beleden hun zonden. Overal gingen de deuren wagenwijd open voor de prediking van de waarheid en vonden echte bekeringen plaats. Ik hoorde luide voorbede. Toen hoorde ik weer luid gejuich. Ik zei: Dit doet me denken aan wat er gebeurde in 1843 en 1844.« (1911: Manuscript versie 8, 216-217)

Nooit eerder, nooit daarna was er zoiets geweest. Geen wonder dat er stond:

Gezegend is hij die bereikt...

“In 1843 en 1844 was er een geweldige belangstelling. Allen die de rapporten destijds hoorden en geloofden gelukkig in vertrouwen. Toen ze samenkwamen om van de waarheid te getuigen, ervoeren velen: 'Zeer zeker is de HEER op deze plaats... Hier is niets anders dan het huis van God, en dit is de poort van de hemel!' (Genesis 1-28,16). )” (17: Manuscript versie 20, 378)

»Jezus zei: ›zalig zijn uw ogen die zij zien en uw oren die zij horen! Want voorwaar, ik zeg u: vele profeten en rechtvaardigen hebben verlangd te zien wat u ziet en hebben niet gezien, en te horen wat u hoort en niet hebt gehoord' (Matteüs 13,16:17-XNUMX). Gezegend zijn de ogen die zagen wat er gebeurde in 1843 en 1844. De boodschap is gegeven! Nu moet het onmiddellijk worden herhaald. Want de tekenen van de tijd gaan in vervulling; het laatste werk wil gedaan worden. Er zal in korte tijd een groot werk worden verricht. Op Gods bevel zal spoedig een boodschap voortkomen die zal aanzwellen tot een luide kreet. Dan zal Daniël tot zijn lot zijn opgestaan ​​[zijn lot vervullen] en zijn getuigenis afleggen.« (1906: Manuscript versie 21, 437)

“We begrijpen hoe zwak en klein de plant is. Omdat we ervaring hebben. Bij het uitvoeren van de opdracht die God ons heeft gegeven, kunnen we met vertrouwen verder gaan, in de zekerheid dat dit onze garantie op succes is. Hij zal vandaag bij ons zijn in 1906 zoals hij bij ons was in 1841, 1842, 1843 en 1844. Wat een geweldig bewijs hadden we toen dat Gods aanwezigheid bij ons was! In de begindagen van ons werk hebben we met veel moeilijkheden te maken gehad, maar we hebben ook veel overwinningen behaald.« (1906: Loma Linda-berichten, 156)

»›glücklich, die doorstaat en 1335 dagen bereikt! Maar je gaat richting het einde! En je zult rusten en aan het eind van de dag weer opstaan ​​tot je lot.' (Daniël 12,12:13-XNUMX Elberfelder) Het was de leeuw van de stam Juda die het boek opende en Johannes de openbaring gaf van wat er in stond. deze laatste dagen zouden moeten gebeuren. Daniël 'stond op' tot zijn lot [vervulde zijn bestemming] en gaf zijn getuigenis dat was verzegeld tot de tijd van het einde, als de boodschap van de eerste engel onze wereld moet verkondigd worden.” (Getuigenissen aan ministers, 115)

1843 en 1844 waren de gelukkige jaren van de adventbeweging. Hoeveel geluk ermee gepaard ging, is bijna geheel vergeten. Daarom moet Daniël ons hier in zijn laatste hoofdstuk aan herinneren. Want alleen dan zullen we ons afvragen waarom 1843 het begin was van Daniëls geluk. Zoals we uit de citaten hebben gezien, ligt de reden hiervoor in de eerste en tweede engelboodschap, namelijk in de manier waarop deze twee boodschappen in 1843 en 1844 werden verkondigd.

De grote teleurstelling en de Laodiceese staat die spoedig daarna inzette, hebben sindsdien voor een pauze gezorgd. Maar het geluk kan en moet terugkeren. Daartoe is het essentieel om deze profetische boodschappen zoals weergegeven in de 1843 Advent Pioneers profetiekaart opnieuw te bestuderen.

laatste twijfels

Maar gaf Ellen White zelf niet toe dat er fouten in de profetiekaart van 1843 waren geslopen?

Nee! Ze sprak eerder over "een fout in sommige getallen" die God "verborg om ontdekt te worden totdat hij zijn hand terugtrok".Vroege geschriften, 74) Maar die ene fout was niet de verklaring voor het ontbrekende jaar nul. Tweemaal kwam men door de tijdketens van de zeven tijden (2520 jaar) en de 2300 avondochtenden tot het jaar 1843, waar men eigenlijk tot het jaar 1844 had moeten komen. De jaren 1335 en 45, die op de kaart van 1843 ook leiden tot het jaar 1843, strekken zich echter niet uit over het keerpunt in de tijd, daarom valt er niets mee te corrigeren.

Nu is er een verklaring van Ellen White uit 1850 die soms wordt gelezen als vooruitlopend op het einde van 1335 ergens in de toekomst:

"We [bedoelend haar man James White] vertelden hem enkele van zijn eerdere fouten, dat de 1335 dagen voorbij zijn, en veel van zijn fouten." (Manuscript versie 16, 208)

Het is zelfs bewezen dat James White het einde van de 1335 dagen zelf heeft onderwezen tot in 1871 {1871 JW, SCOC 62.1}. Het kan dus geen valse leer zijn geweest waarop hij en zijn vrouw de valse leraar hadden gewezen. De ketterij was eerder dat de 1335 nog niet moet voorbij zijn!

Dit wordt ook bevestigd door de volgende verklaring:

"Voor Gods kerk zal er nooit meer een boodschap zijn gebaseerd op een tijdstip." (Geselecteerde berichten 1, 188)

De adventspioniers en de kracht van profetie

Als we de interpretatie van de adventistische pioniers begrijpen, zullen we de betekenis van de eerste en tweede engelenboodschap van Openbaring 14 begrijpen, ze grondiger bestuderen en beter in staat zijn om onze huidige opdracht te vervullen. Talloze mensen zouden gered kunnen worden als ze Gods hand in de profetie begrepen. Ik heb zelf intens de leidende kracht van profetie in mijn leven geproefd en wens alle lezers dezelfde ervaring toe.