Na szlaku historii zbawienia. Sylvaina Romaina
Czas czytania: 4½ minuty
Jednym z głównych powodów, dla których wielu chrześcijan odrzuca muzułmanów jako rozmówców, jest to, że Koran nie zawiera pojęcia zbawienia:
»Ponieważ (...) idea reprezentacji nie prześwitywała w doświadczaniu Boga przez Mahometa, jego przesłanie o Bożym akcie zbawienia w Jezusie Chrystusie pozostało zamknięte. W tym miejscu kończy się porównywalność przepowiadania koranicznego ze świadectwem biblijnym.« (S. Riedel, Grzech i pojednanie w Koranie i Biblii, s. 78)
Ale bądź ostrożny: jeśli nie możemy czegoś znaleźć, nie musi to oznaczać, że tego tam nie ma! To, że nie widziałam słoni na lotniskach w Kairze czy Nairobi nie oznacza, że w Afryce ich nie ma!
W rzeczywistości słowo fidā فدى (okup) pojawia się w Koranie w kilku miejscach i w różnych kontekstach:
• o wyzwolenie jeńców (Al-Baqara 2:85b, Muhammad 47:4b)
• jako substytut obowiązków religijnych (Al-Baqara 2:184,196b)
• w przypadku rozwodu (Al-Baqarah 2:229)
• a zwłaszcza na sądzie czasów ostatecznych (w dniu zmartwychwstania):
• W Dniu Sądu ludzie, którzy popełnili zło, chętnie wezmą wszystko, co posiadają („co jest na ziemi”) jako Okup chcą dawać (Yūnus 10:54, Ar-Ra'd 13:18).
• Pragnęli, aby to mogło ich ocalić (Al-Ma'ārij 70:11-14).
• Jednak „nie przyjmuje się od nich okupu” (Al-Hadīd 57:15).
• Jednak przyjdzie do nich coś od Allaha, czego się nie spodziewali (Az-Zumar 39:47).
Język arabski używa słowa fidja فدية (zbawienie), na określenie wykupu z długu finansowego, złej mocy lub haniebnej sytuacji. Fidja odnosi się również do uzyskania kwoty niezbędnej do obrony w sądzie lub wpłacenia kaucji w celu odzyskania wolności. Chociaż ta praktyka różni się w zależności od kultury, potrzeba wyzwolenia jest ewidentnie powszechna.
Czasownik przechodni fadā فدى („odkupić”) wyraża gotowość do naprawienia straty. Dobry uczynek lub zapłata, z którą się wiąże, jest czymś więcej niż transakcją w zakresie wymiany. Wykazują ducha poświęcenia z miłości lub współczucia. Często fadā wiąże się z chęcią dobrowolnego poświęcenia własnego życia dla osoby lub dobrej sprawy.
Nawiasem mówiąc, słowo to jest tym samym, co hebrajskie pādāh פדה, które znajdujemy 70 razy w hebrajskiej Biblii dla „zbawienia”.
A potem czasownik fadā فدى pojawia się w Koranie w związku z największym świętem islamu (Eid-ul-Adha lub po prostu Eid). Jest to również centralny punkt pielgrzymki do Mekki rozpoczynającej się tym świętem; bo gdyby Bóg nie interweniował, syn Abrahama zostałby złożony w ofierze. Na końcu narracji (Şāfāt 37:101-107), która jest bardzo podobna do Biblii (Wj 2), czytamy:
„I odkupiliśmy go ogromną ofiarą”.
Badanie kontekstu Koranu daje następujące odkrycia:
1. Ofiara musiała mieć gigantyczną wartość, czyli więcej niż zwykłe zwierzę. To było wyższej jakości niż wszystko, co świat widział wcześniej.
2. Ofiara była czysta i doskonała – więcej niż na przykład krowa, którą złożył w ofierze Mojżesz (Al-Baqarah 2:67-71).
3. Ofiara pochodzi od Boga, ponieważ jest napisane: „My (Bóg) go odkupiliśmy”.
4. Ofiara pojawiła się w cudowny sposób, ponieważ pojawiła się na szczycie góry, z dala od stada.
6. Ofiara umarła, ponieważ Abraham ją zabił.
7. Krew ofiary była przelewana w ten sam sposób, jak podczas Święta Ofiary.
8. Ofiara została złożona na górze Marvah (Moria), późniejszej części Jerozolimy.
9. Odkupienie przez ofiarę było zwieńczeniem aktu zbawienia.
10. Dzięki śmierci ofiary życie syna Abrahama zostało oszczędzone.
Koran wyraźnie ostrzega przed próbami odkupienia siebie. W tym samym czasie czytamy (Az-Zumar 39:47):
„Nadejdzie od Allaha coś, czego się nie spodziewali”.
Co to może być? Czy największe święto islamu wskazuje drogę do zbawienia? Koran nie odpowiada bezpośrednio na to, co (lub kogo) reprezentuje ta ofiara. Ale mówi, że jedynym wyjściem z potępienia jest „Boże miłosierdzie” (Jego przebaczenie):
„Wtedy uratowaliśmy go i tych, którzy z nim byli, dzięki Nas miłosierdziu” (Al-A'raf 7:72)
„Miłosierdzie nasze” jest przedstawione w innym tekście (Maryam 19:21): To jest Mesjasz Jezus, syn Marii. W rzeczywistości tylko Jezus spełnia wszystkie kryteria symbolizowane przez ofiarę na górze Moria:
- Jest „szanowany w tym świecie iw następnym” (Āl-i-'Imrān 3:45).
- Tylko on jest „czysty” (Maryam 19:19).
- Przyszedł od Boga jako Słowo, Duch i Miłosierdzie „od Niego” (Āl-i-'Imrān 3:45, An-Nisā' 4:171, Maryam 19:21).
- Pojawił się, tchnąwszy Ducha Bożego na Marię, to znaczy w cudowny sposób (Al-Anbiyā' 21:9).
- Umarł (chociaż jeden tekst w Koranie wydaje się temu zaprzeczać, istnieją trzy inne teksty, które mówią o jego śmierci).
- Jego krew została przelana.
- Został złożony w ofierze w Jerozolimie.
- Odkupienie przez ofiarę było zwieńczeniem Bożego aktu zbawienia.
- Dzięki Jego śmierci jesteśmy oszczędzeni od śmierci wiecznej i idziemy do raju.
Dlatego Jezus Chrystus jest konkretyzacją Dobrej Nowiny (Āl-i-'Imrān 3:45), która może być tematem rozmów zwłaszcza w tych dniach największego islamskiego święta. To orędzie daje pokój, nadzieję i radość.
Ten post jest krótkim streszczeniem książki The Feast of Sacrifice autorstwa Sulejmana Romaina.
Święto Ofiar
Największe święto islamu Id al-Kebir, jest upamiętnieniem ofiary syna Ibrahima. Co oznacza ten festiwal? I dlaczego jest to największe wydarzenie w kalendarzu muzułmańskim?
Poprzez ponad 600 cytatów z wzniosłego Koranu autor ukazuje głębsze znaczenie niż tylko miłe rodzinne świętowanie.
Ta książka została przetłumaczona na następujące języki: arabski, azerski, bengalski, angielski, francuski, hausa, indonezyjski, kazachski, kirgiski, rosyjski i uzbecki.
Wydanie niemieckie (253 strony).
Aby zamówić na:
https://www.adventistbookcenter.de/das-opferfest-die-entdeckung.html
Schreibe einen Kommentar