Proroctwo nie tylko ujawnia bieg historii. Analizuje też jakim jestem duchem. Z Preston Monterrey

Czas czytania: 13 minut

bestie, królowie, rogi, smok, dziwka, córki; terminy te należą do listy proroczego użycia adwentystów. Adwentyści od samego początku byli ruchem religijnym studiującym proroctwa biblijne. Adwentyści dnia siódmego wierzą, że Bóg dał nam polecenie: Przekaż światu przepowiedziane przez trzech aniołów poselstwa, ponieważ nie są oni świadomi zbliżającego się potępienia!

Niektórzy bibliści uważają, że powrót Mesjasza jest już dawno spóźniony. Ale wielu wierzących nie oczekuje już tak czujnie tego wydarzenia; dostosowują się do dzisiejszego społeczeństwa. Niewielu nadal szuka znaków w społeczeństwie, polityce, religii i przyrodzie, które pokazują, jak szybko nadejdzie Jezus.

Prawdziwe zainteresowanie czasami ostatecznymi jest mile widziane, ale uwaga: niektórzy są w euforii i chorzy z entuzjazmu; Takie zachowanie mogłoby przysłonić kluczowe przesłanie: przesłanie trzeciego anioła, właściwie mówiąc, jest przesłaniem usprawiedliwienia przez wiarę:

»Najważniejszym tematem jest przesłanie trzeciego anioła. Zawiera również orędzia pierwszego i drugiego anioła. Tylko ci, którzy rozumieją nauki zawarte w tym przesłaniu i żyją zgodnie z nimi w codziennym życiu, mogą zostać zbawieni. Zrozumienie tych wielkich prawd wymaga intensywnego życia modlitewnego i studiowania Biblii; ponieważ nasza zdolność uczenia się i zapamiętywania zostanie wystawiona na ekstremalną próbę.« (Ewangelizacja, 196)

„Niektórzy pisali do mnie z pytaniem, czy poselstwo o usprawiedliwieniu przez wiarę jest poselstwem trzeciego anioła, a ja odpowiedziałem: ‘To jest właściwe poselstwo trzeciego anioła’” (Ewangelizacja, 190)

Definicja: »Czym jest usprawiedliwienie przez wiarę? To jest dzieło Boga: On kładzie chwałę człowieka w prochu i robi dla niego to, czego on nie może zrobić dla siebie. Kiedy ludzie widzą swoją nicość, są gotowi przyodziać się w sprawiedliwość, którą posiadał Jezus« (Wiara, według której żyję, 111)

Nowy Testament mówi nam: słuchajcie proroctw i „przyobleczcie się” w Jezusa, abyście nie popadli w pożądanie! (1 Tesaloniczan 5,20:13,14; Rzymian XNUMX:XNUMX).

Apostoł Paweł pogłębia koncepcję „przyoblekania się w Pana Jezusa Chrystusa” słowami: „Przyobleczcie się więc jako wybrani Boży, jako święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, dobroć, pokorę, łagodność, cierpliwość; i znoście jedni drugich i przebaczajcie sobie nawzajem, jeśli ktoś ma skargę na drugiego; jak Pan przebaczył wam, tak i wam przebacza.” (Kol 3,12-13)

Ludzie klepią się po plecach za bycie dumnym i samolubnym. Ale jeśli chcą wejść przez bramy nieba, oznacza to przede wszystkim odpuszczenie własnych grzechów, uznanie własnej nicości i gotowość do przyjęcia sprawiedliwości Mesjasza – Jego charakteru.

Charakter zwierząt

W słowie proroctwa Bóg ostrzegł nas: Nie przyjmujcie sposobu bestii i królestw Daniela i Objawienia: gniewu, niegodziwości i nietolerancji! „Przez różne obrazy Pan Jezus ukazał Janowi zły charakter i zwodniczy wpływ tych, którzy w ten sposób stali się znani z prześladowań ludu Bożego” (Świadectwa dla duchownych, 117-118).

„To smok jest zły; duch Szatana objawia się w gniewie i oskarżeniu.« (Wydania rękopisów 13, 315)

»Ani jeden ślad ducha smoka nie powinien być widoczny w życiu ani w charakterze sług Jezusa« (tamże).

Księga proroka Daniela pokazuje, jak niebo postępuje z dumnymi i niegodziwymi królami, takimi jak Nabuchodonozor i Belszaccar: poniża ich i strąca z tronów.

Tak Pan upokorzył dumnego króla Nabuchodonozora. Prowadził ją z miłością i troską na drodze usprawiedliwienia przez wiarę. Najpierw król schlebiał sobie: „To jest wielki Babilon, który zbudowałem aż do królewskiego miasta moja wielka moc na cześć mojej chwały” (Dan. 4,27:XNUMX)

Jakże inaczej wyraził się po siedmiu upokarzających latach! „Dlatego ja, Nabuchodonozor, chwalę, czczę i wywyższam króla niebios; bo wszystkie jego czyny są prawdą, a jego drogi są słuszne, i ten, kto jest dumny, może poniżyć”(Daniela 4,34:XNUMX) Co za zmiana!

„Duch Święty przemawia przez proroctwa i inne relacje w taki sposób, że jest jasne: Ludzkie narzędzie nie powinno być w centrum uwagi, raczej może być ukryte w Jezusie. Pan nieba i Jego prawo zasługują na wywyższenie. Przeczytaj Księgę Daniela! Rozważ szczegółowo historię wspomnianych tam królestw. Uwaga politycy, naukowcy i armie! Spójrzcie, jak Bóg upokorzył dumne i olśniewające osobowości i obrócił je w proch."(Świadectwa dla ministrów, 112)

Inne królestwa, reprezentowane przez różne symbole: metale, zwierzęta, rogi i królów, również padły ofiarą ludzkiej pychy i egoizmu. Czy to władcy, czy poddani – robili, co chcieli.

Czego chcę!

Słusznie dążymy do zidentyfikowania tych sił zła na podstawie ich różnic. Ale nie powinniśmy też zapominać o tym, że wszystkich ich łączy jedno – ambicja, by w pełni podążać za własną wolą. Oto kilka przykładów:

„Widziałem barana z rogami wysuniętymi na zachód, północ i południe. I żadne zwierzę nie mogło stanąć przed nim i ocalić się przed jego przemocą, ale on to zrobiłczego chciał i stał się wielki.« (Dan. 8,4:XNUMX)

„Potem powstanie potężny król i będzie panował z wielką mocą Co on chce, powie. Ale gdy zmartwychwstanie, jego królestwo zostanie zniszczone i podzielone na cztery wiatry nieba” (Daniela 11,3:4-XNUMX).

Wielu badaczy proroctw biblijnych rozpoznało w tej mocy w wersetach trzecim i czwartym wielkiego greckiego generała Aleksandra, którego samolubstwo, pycha i niewstrzemięźliwość doprowadziły do ​​jego przedwczesnej śmierci.

„Wielu chwieje się i upada, ulegając zepsutemu usposobieniu. Aleksander i Cezar byli lepsi w podbijaniu królestw niż w kontrolowaniu własnych umysłów. Po ujarzmieniu całych krajów ci tak zwani wielcy światowi upadli - jeden, ponieważ uległ swemu nieokiełznanemu apetytowi, drugi, ponieważ był zarozumiały i szalenie ambitny.« (Świadectwa 4, 348)

Inne fragmenty Biblii pokazują, jak ambitny jest król północy:

„I nadejdzie król północy, wzniesie mur i zdobędzie mocne miasto. A armie południa nie mogą temu zapobiec, a najlepsi żołnierze nie mogą się oprzeć; ale kto przeciw niemu pociąga, uczyni co wydaje mu się dobrei nikt nie będzie mógł mu się oprzeć. On też wejdzie do chwalebnej krainy, a zniszczenie jest w jego rękach.« (Dan. 11,15:16-XNUMX)

„I król to zrobi Co on chce, i będzie się wywyższał i wywyższał ponad wszystko, co jest Bogiem. I przeciwko Bogu bogów będzie mówił rzeczy potworne i będzie mu się powodziło, dopóki gniew się nie skończy; bo to, co jest postanowione, musi być wykonane.« (Dan. 11,36:XNUMX)

Moglibyśmy błędnie założyć: te fragmenty nas nie dotyczą, opisują jedynie siły polityczne i historyczne. Ale możemy mieć udział w tym samym duchu tych bestii i królów, robiąc to, czego chcemy, a nie to, czego chce Bóg.

Nie jesteśmy lepsi od wspomnianych wcześniej złych mocy, jeśli robimy to, co chcemy i co nam się podoba, a nie to, czego chce Bóg, co jest objawione w Biblii i Duchu Proroctwa. Kiedy świadomie wstrzymujemy się z koniecznymi zmianami i reformami w naszych szpitalach, rozgłośniach radiowych, urzędach, szkołach, wydawnictwach, stawiamy się ponad Bogiem.

Podążamy za duchem sił zła, kiedy świadomie bojkotujemy Boży plan dotyczący pożywienia, odzieży, czasu wolnego, pracy i odpoczynku; kiedy upokarzamy współmałżonka, aby postawić na swoim; kiedy manipulujemy ludźmi, aby szerzyć własne opinie; lub kiedy wywołujemy irytację w domu, w kościele lub w pracy, ponieważ ktoś nie widzi czegoś tak, jak my to widzimy.

Odzwierciedlamy charakter tych bestii i królów, kiedy wykluczamy lub wykluczamy ludzi z komitetów, ponieważ odrzucają nasze ulubione projekty i idee, lub kiedy zabraniamy ludziom czytać to, co choć nie aprobujemy ich regularnych lub oficjalnych źródeł, to jednak jest biblijnie uzasadnione.

Prorok Izajasz rozumiał, jak bardzo ludzie podążają za własną wolą. Powiedział: „Wszyscy zbłądziliśmy jak owce, każdy spojrzał w swoją stronę” (Izajasza 53,6:XNUMX).

Czego chce mój ojciec!

Wszyscy ludzie zbłądzili na swój własny sposób. Ale teraz przedstawię innego króla, Króla królów i Pana panów. W przeciwieństwie do zwierząt i królów z Księgi Daniela, którzy wykonywali swoją wolę, Król królów, czasami nazywany Barankiem Bożym, zawsze działał zgodnie z wolą Pana.

„Lecz Panu spodobało się go zmiażdżyć. Sprawił, że cierpiał. Złożywszy swoje życie jako ofiarę za występek, ujrzy potomstwo, przedłuży swoje dni. A to, co podoba się Panu, będzie się powodziło z Jego ręki.« (Izajasz 53,10.11:XNUMX NIV)

Jeszcze zanim Jezus przyjął naturę upadłej ludzkości, wybrał to, czego chciał Jego Ojciec. „Wtedy powiedziałem: Oto idę – napisano o mnie w księdze – aby pełnić Twoją wolę, o Boże… Ale wtedy on powiedział: Oto idę, aby pełnić Twoją wolę… Zgodnie z tą wolą my raz na wieki są uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa.« (List do Hebrajczyków 10,7:10-XNUMX)

Nawet w wieku dwunastu lat, kiedy po trzech bolesnych dniach poszukiwań Józef i Maria odnaleźli swojego Jezusa i delikatnie go zganili, odpowiedź Mesjasza odzwierciedlała jego pragnienie pójścia za swoim niebiańskim Ojcem. Rzekł do nich: „Dlaczego Mnie szukaliście? Czy nie wiecie, że ja powinienem być w rzeczach mojego Ojca?” (Łk 2,49)

Jezus, Król królów, nauczył nas czynić wolę Ojca.
„I stało się, że był na miejscu, modląc się. A gdy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów. Lecz on im rzekł: Kiedy się modlicie, mówcie: Ojcze! Twoje imię niech będzie uświęcone. Przyjdź Królestwo Twoje. Bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi.« (Łk 11,1-2)

Jezus dał nam przykład stawiania woli Ojca Niebieskiego na pierwszym miejscu.

„Tymczasem uczniowie napominali go i mówili: Rabbi, jedz! Lecz on im rzekł: Ja mam pokarm do jedzenia, o którym wy nie wiecie. Wtedy uczniowie mówili między sobą: Czy ktoś przyniósł mu coś do jedzenia? Rzekł im Jezus: Moim pokarmem jest pełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i dokończyć Jego dzieła... Sam z siebie nic nie mogę uczynić. Jak słyszę, tak sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; bo nie szukam własnej woli, ale woli tego, który mnie posłał... Bo zstąpiłem z nieba nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę tego, który mnie posłał” (Jan 4,31:34-5,30; 6,38; XNUMX)

Nawet w ostatnich godzinach swego życia nasz Zbawiciel zachowywał postawę oddania: czynił to, czego chciał Jego Ojciec Niebieski:
„Odsunął się od nich na odległość rzutu kamieniem, ukląkł i modlił się, mówiąc: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode mnie ten kielich; nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie.« (Łk 22,41, 42-XNUMX)

Oddanie się woli Bożej jest kluczem do wypędzenia szatana: »Poddajcie się Bogu w posłuszeństwie i przeciwstawiajcie się diabłu z całą determinacją. Wtedy musi uciekać od ciebie.« (Jakuba 4,7:XNUMX NIV)

Niemniej jednak uczymy się z natchnionego Słowa: nie jest łatwo poddać się Bogu. „Walka z samym sobą to największa walka, jaka kiedykolwiek została stoczona. Poddajcie się, poddajcie wszystko woli Bożej, dajcie się upokorzyć i miejcie czystą, spokojną miłość, która nie wymaga wielkich próśb, pełna życzliwości i dobrych uczynków! Nie jest to łatwe, a jednak możemy i musimy to całkowicie przezwyciężyć. Tylko wtedy, gdy człowiek podporządkuje się Bogu, może zostać przywrócona jego wiedza i prawdziwa świętość. Święte życie i charakter Jezusa są tego godnym zaufania przykładem. Bezgranicznie ufał swemu niebieskiemu Ojcu, szedł za Nim bezwarunkowo, poddawał się całkowicie, nie pozwalał sobie służyć, lecz służył innym, nie czynił tego, co chciał, ale tego, co chciał Ten, który Go posłał.« (Świadectwa 3, 106-107)

»Jeśli chcesz, oddaj się całkowicie temu, czego chce dla ciebie Jezus, Pomazaniec. Natychmiast Bóg cię posiądzie i sprawi, że będziesz chciał i robił to, co się Jemu podoba. W ten sposób cała twoja istota przechodzi pod kontrolę umysłu Mesjasza, a nawet twoje myśli podążają za nim… Poddając swoją wolę Jezusowi, twoje życie z Jezusem jest ukryte w Bogu i połączone z mocą silniejszą niż wszystkie moce i władze. Otrzymasz moc od Boga, co z kolei mocno połączy cię z Jego mocą. Będzie dostępne dla was nowe światło: światło żywej wiary. Warunkiem jest, aby twoja wola była powiązana z wolą Bożą…” (Orędzia dla młodych ludzi, 152-153)

»Kiedy wola człowieka łączy się z wolą Boga, jest on wszechmocny. O cokolwiek cię poprosi, możesz to zrobić dzięki jego mocy. Wszystkie jego zlecenia są kwalifikacjami.« (Lekcje przedmiotowe Chrystusa, 333)

Dla nas to prawda: »Szukajcie Pana, dopóki można go znaleźć; Zadzwoń do niego, kiedy jest blisko. Bezbożny porzuca swoją drogę a złoczyńcę od myśli swoich i nawróć się do Pana, a zlituje się nad nim i nad naszym Bogiem, gdyż u niego jest wiele przebaczenia” (Izajasza 55,6:7-XNUMX).

Pan chętnie nam wybaczy, kiedy nasza wola jest krnąbrna i samolubna. Może to zrobić, jeśli jesteśmy gotowi porzucić własne drogi i myśli i pozwolić Bogu kierować całą naszą istotą. Wtedy też jesteśmy gotowi modlić się: »Naucz mnie czynić według Twego upodobania, bo Ty jesteś moim Bogiem; Twój dobry duch prowadź mnie po równinie.« (Psalm 143,10:XNUMX)

ostrzeżenie i obietnica

Wszystkie te bestie i królowie, królestwa i władcy ambitnie podążali za własną wolą, ponieważ kochali świat swoimi rzeczami. Chcieli służyć sobie, zagarnąć jak najwięcej świata i trzymać się go jak najdłużej. Babilon, Medo-Persja, Grecja, Rzym, Seleucydzi, Ptolemeusze spiskowali, by zdobyć wszystko. Zamiast tego stracili wszystko; wszyscy poszli na dno. Z drugiej strony Król królów, Pan panujących, który chciał tylko pełnić wolę swego Ojca, nigdy nie zginie. Doświadczony! On jest ten sam wczoraj, dziś i na wieki. On przyjdzie wkrótce i odkupi tych, którzy nauczyli się, jak być prowadzonym przez Ducha Świętego każdego dnia, w każdej chwili.
Na tym tle słowa apostoła Jana nabierają nowego znaczenia dla każdego z nas:

»Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeśli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Albowiem wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha życia, nie pochodzi od ojca, ale od świata. A świat ginie wraz ze swoją żądzą; ale kto pełni wolę Bożą, który trwa na wieki.« (1 Jana 2,15:17-XNUMX)

Nie zapominajmy o najważniejszej lekcji płynącej ze studiowania proroctw: wola człowieka zostaje obrócona w proch, a wola Boża zostaje wywyższona. Modlę się, abyśmy całkowicie poddali się Bogu i czerpali świętą radość z pójścia naprzód i robienia tego, czego chce nasz Ojciec Niebieski. Niech nasze doświadczenie będzie brzmiało: „Wolę Twoją, Boże mój, lubię czynić, a Prawo Twoje jest w moim sercu” (Psalm 40,9:XNUMX).