አጋፔ፣ መለኮታዊ፣ ከራስ ወዳድነት ነፃ የሆነ ፍቅር። የጠላት ፍቅር ። የአንድ ውሳኔ ውጤት, መርህ, ስሜት ሳይሆን. አንድ ሰው በስብከቶች ውስጥ ደጋግሞ ይሰማዋል, በጽሁፎች ውስጥ ያነባል.

የአዲስ ኪዳን የግሪክ ቃላቶች በሥነ-መለኮት ታሪክ ውስጥ ላሉ ትምህርቶች በሙሉ ጥቅም ላይ መዋል ነበረባቸው።

ይህ ብዙ ጊዜ የቆየ ስሜት ይፈጥርብኛል። እንደ ሂሳብ እና ፍልስፍና የጸዳ ስለሚመስል፣ እነዚህ ብቻ ብዙ ጊዜ ይበልጥ የሚስቡ ናቸው። አጋፔ ሥነ-መለኮት በግሪክ አስተሳሰብ የተቀረፀ ነው? አልፎ አልፎ ንድፈ-ሀሳብ አይቆይም ፣ ርዕዮተ ዓለም ይሆናል እና እንደ አለመታደል ሆኖ ብዙውን ጊዜ ከዕለት ተዕለት ሕይወት በተቃራኒ ይቆማል?

በልጅነቴ ነገረ መለኮትን መማር እፈልግ ነበር። ከማህበረሰብ አገልግሎቴ በኋላ በአጭር ጊዜ ውስጥ ቋንቋዎችን ለማጥናት ወሰንኩ ምክንያቱም አንድ ሰው በጉዳዩ ላይ የተወሰነ ጸሎት ካደረግኩ በኋላ ነገረ መለኮትን እንዳጠና በአስቸኳይ ስለመከረኝ። በወቅቱ ለእኔ በጣም የሚገርም የለውጥ ነጥብ ነበር።

ከግሪክ ይልቅ አሁን ትኩረቴን በዕብራይስጥ ላይ ነበር። ይህም ለመጽሐፍ ቅዱስ የነበረኝን አቀራረብ በእጅጉ ለውጦታል። ዛሬ ለዚያ አመስጋኝ ነኝ. የአዲስ ኪዳን ጸሐፊዎች በተቻለ መጠን ለብዙ ሰዎች ለመድረስ ግሪክን እንደ ዓለም ቋንቋ ብቻ እንደተጠቀሙ ግልጽ ሆኖልኛልና። ግን አስተሳሰባቸው ዕብራይስጥ ሆኖ ቀረ።

በዕብራይስጥ ደግሞ በጣም አስፈላጊው የፍቅር ቃል ቼዝ ነው። ይህ ቃል የምሕረትን፣ የጸጋን፣ ሞገስን፣ ጸጋን፣ ታማኝነትን፣ ጥሩነትን ፅንሰ-ሀሳቦችን ያጠቃልላል እና ሁል ጊዜ ከህይወት ልምምድ ጋር የተቆራኘ ወይም በውስጡ ብቻ የተገለፀ ነው። ስለዚህ ይህ ቃል በስሜታዊነት እና በስሜታዊነት የተሞላ ነው. ታዲያ ምናልባት ሐዋርያት አጋፔ የሚለውን ቃል ሲጠቀሙ ስለዚህ ፍቅር እየተናገሩ አልነበረም?

ይህ ፍቅር በኑኃሚን ምራቶች በሩት እና በዖርፋ ሕይወት ውስጥ በግልጽ ይታያል። ኑኃሚን ስለ ሕይወቷ መመረቅ ምንኛ ተናግራለች:- “ለሙታንና ለእኔ እንዳደረጋችሁት እግዚአብሔር አንቺን አመሰገነ።” (ሩት 1,8:XNUMX)

መጽሐፍ ቅዱስ ይህን ፍቅር በብዙ ቦታዎች ይገልጸዋል፡- “እግዚአብሔርን አመስግኑ። ቸር ነውና፥ ጫጩቱም ለዘላለም ይኖራል።" (መዝሙረ ዳዊት 118,1:31,3) "ሁልጊዜ እወድሃለሁ፥ ስለዚህ ከጽዋው ወደ እኔ ሳብሁህ።" (ኤርምያስ 6,6:XNUMX) " ምኞቴ ነውና" በመሥዋዕቱ ሳይሆን በቼስድ ነው” (ሆሴዕ XNUMX፡XNUMX)

ቼሴድን ወደ ውስጥ የገባው ሰው ሃሲድ፣ አፍቃሪ፣ ፈሪሃ አምላክ ያለው፣ መሐሪ፣ ቅዱስ ነው፡ "እግዚአብሔርን ውደዱ ሀሲዲሞቹ ሁሉ!" (መዝሙረ ዳዊት 31,23:97,10) "እግዚአብሔርን የምትወዱ ክፉን ጥሉ! የሀሲዲሞቹን ነፍስ ይጠብቃል" (መዝሙረ ዳዊት XNUMX:XNUMX)

ሌላው የፍቅር የዕብራይስጥ ቃል፣ አሃቫ፣ እንዲሁም የግሪክ የአጋፔ ጽንሰ-ሀሳብ አንዳንድ ጊዜ ሊያመጣ የሚችለው መንፈሳዊ፣ አካል የሌለው ፍቺ የለውም።

"እንደ ማኅተም በልብህ ላይ፥ በክንድህም ላይ እንደ ማኅተም አኑርኝ። አሃቫ እንደ ሞት ጠንካራ ነው እና ስሜት እንደ ሙታን ግዛት የማይታለፍ ነው። የእነርሱ ፍም ነበልባል እና ኃይለኛ ነበልባል ነው። ብዙ ውኆች አሃዋን አያጠፉም ወንዞችም አያሰጥሟቸውም።” ( መኃልየ መሓልይ 8,6.7: XNUMX, XNUMX )

ማንም በዚህ እሳት የተያዘ፣ እምነቱ ምንም አይነት መንፈሳዊ ልምምድ፣ ምንም አይነት አመለካከት፣ የከንፈር አገልግሎት፣ ጥሩ ስሜት የማይሰጥ ወንጌል ሆኖ ይቆያል። ይህ እሳት ሁሉን ቻይ ከሆነው አምላክ እና ከሌሎች ሰዎች ጋር ይገናኛል። ይህ እሳት ዓለምን ያሞቃል!

ምናልባት የሚከተለው ክፍል አሁን ለጆሮቻችን አዲስ ይመስላል፡-

'እናንተ ቼዝ ተሰጥኦ ያላችሁ፣ እርስ በርሳችን ቺዝ እናሳያ። ጒድጓድ ከእግዚአብሔር ነውና፥ ቼዶንም የሚያደርግ ሁሉ ከእግዚአብሔር ተወልዶ እግዚአብሔርን ያውቃል። ቺዝ የማያደርግ እግዚአብሔርን አያውቅም; እግዚአብሔር የታሰረ ነውና... እግዚአብሔር ለእኛ ያለውን ቼዝ አውቀናል አምነንማል። በቼሴድ የሚኖር በእግዚአብሔር ይኖራል እግዚአብሔርም በእርሱ ይኖራል... ፍርሃት በቼሥድ ውስጥ የለም ፍጹም ፍርሀትን አውጥቶ ይጥላል እንጂ... በቼስድ የሚኖር እርሱ አስቀድሞ የቼሥድን ስጦታ ሰጥቶናልና እንሻገር። ማንም፡- ለእግዚአብሔር ተመክቻለሁ ወንድሙንም የምጠላ ቢኖር እርሱ ውሸታም ነው። ያየውን ወንድሙን የማያሳየው ለማይየው ለእግዚአብሔር ልቡ አይችልምና። ለእግዚአብሔርም የኬሴድን መባ የሚሰጥ ሁሉ ለወንድሙ ቼሴድን እንዲሰጠው ይህችን ትእዛዝ ከእርሱ አለን" (1ኛ ዮሐንስ 4,7.8.16.18.19፡21-XNUMX)።