خون روی پست

می گویند دختر بزرگ یک خانواده عبری بیمار بود. او می‌دانست که در آن شب، هر خانواده باید یک بره را انتخاب کند، ذبح کند و خونش را به لنگه‌های ورودی و جلوی در بمالد. یهوه خدا علامت خون را می‌بیند و ویرانگر، فرشته مرگ را از ورود و محافظت از نخست‌زاده منع می‌کرد، همانطور که پیش‌گویی کرده بود.

پر از ترس منتظر غروبی بود که فرشته مرگ از کنار خانه ها بگذرد. با نگرانی پدرش را صدا زد و پرسید: «پدر، تیر دروازه را با خون مشخص کردی؟» او پاسخ داد: «بله، نترس! من بندگانم را به این امر مأمور کرده ام. ناوشکن وارد اینجا نمی شود.»

شب افتاد کودک مدام پدرش را صدا می‌کرد و می‌پرسید: «مطمئنی که تیرهای در خونین است؟» پدر مدام به او اطمینان می‌داد که او نباید بترسد. بندگان مورد اعتماد او قطعاً چنین وظیفه مهمی را انجام خواهند داد.

نیمه شب نزدیک شد صدای التماس او دوباره شنیده شد: پدر، مطمئن نیستم. مرا بلند کن و بگذار خودم خون را ببینم تا آرام شوم.»

پدر تسلیم خواسته فرزندش شد. او را بلند کرد و به سمت در برد. اما هیچ خونی روی لنگه و تیرهای در نبود! از وحشت می لرزید! چه اتفاقی می افتاد! غم به خانه اش می رفت! با دستان خود شاخه زوفا را گرفت و تیرهای در را به خون آغشته کرد. سپس آن را به کودک بیمار نشان داد. حالا علامت آنجا بود!

سفارش برای پدران و مادران

دستورات موسی در مورد عید فصح معنای عمیقی دارد و برای والدین و فرزندان در روزگار ما کاربرد دارد. «و موسی جمیع مشایخ اسرائیل را فراخواند و به ایشان گفت: گوسفندان را بچینید و بر حسب خانواده خود برای خود بگیرید و عید فصح را بکشید. و یک دسته زوفا برداشته و در لگن به خون آغشته کرده و روی لنگه و دو مربا بمالید. و هیچکدام از شما تا صبح جلوی در خانه اش بیرون نروید. زیرا خداوند می‌رود و مصریان را خواهد زد. اما وقتی خون را روی لنگه و دو ستون ببیند، از در می گذرد و اجازه نمی دهد که ویرانگر وارد خانه های شما شود تا شما را بزند.» (خروج 2:12,21-23).
پدر به عنوان کشیش خانواده خود عمل می کرد و اگر پدر دیگر زنده نمی ماند، پسر بزرگتر بازمانده این کار را انجام می داد که روی تیرک خانه خون بمالد. این نمادی از کمیسیون هر خانواده است. والدین عزیز، فرزندان خود را در خانه های خود جمع کنید و آنها را به عنوان عید فصح به نزد عیسی بیاورید! پدر وظیفه دارد تک تک اعضای خانواده را به خدا تقدیم کند. بنابراین عید فصح را عملی می کند. سپردن این وظیفه مقدس به دیگران، همانطور که داستان نشان می دهد خالی از خطر نیست.

در دست های دیگر

آیا واقعاً والدین در این دوران لطف و مشروط بر خانواده خود مهر خدا می زنند؟ یا پدران و مادران ترجیح می دهند مسئولیت خود را به دست دیگران بسپارند؟ آیا بسیاری احساس نمی کنند که کشیش باید این مسئولیت را بر عهده بگیرد و ببیند که فرزندانشان به دین ایمان آورده و مهر خدا را دریافت می کنند؟ ... بسیاری معتقدند که مدرسه سبت تأثیر کافی دارد و فرزندانشان در آنجا آموزش می بینند و آموزش می بینند تا نزد عیسی بیایند. بنابراین، پدران و مادران مسئولیت های خود را به دست دیگران می سپارند و به شدت از خانواده خود غفلت می کنند.
پایان: مرور و Herald، 21 مه 1895، ویرایش

فرزندان خود را نزد عیسی بیاورید!

والدین عزیز، عزم خود را جزم کنید که به خدا وفادار باشید! فرزندان خود را در خانه های خود جمع کنید و تیرهای درها را با "خون" آغشته کنید که نشان دهنده عیسی به عنوان کسی است که به تنهایی می تواند محافظت و نجات دهد، مبادا فرشته مرگ بر عزیزان خانواده بگذرد. من می خواهم دنیا ببیند که در خانواده شما بیشتر از تأثیر انسانی شما به تنهایی کار می کند. والدین عزیز، رابطه خود را با خدا زنده نگه دارید، در کنار عیسی باشید و به لطف او نشان دهید که والدین چقدر می توانند برای فرزندان خود انجام دهند.
پایان: خانه Adventist، ص 324