Musulmanus in familia natus sum. Maiores mei fuerunt nobiliores figurae in hac opinione multis saeculis. Sarracenus crevit et vixi Sarracenus quandiu memini. Ab infantia docemur Bibliam, Torah (legem), Zabur (Psalm) et Injil (Evangelium) corruptam esse, et realem Bibliam iam non esse.

Sicut teenager et adultus valde suspectus fui cuiuslibet religionis institutae. Ergo nullis religionibus interesse negavi. Sed musulmanus fui humanitatis in vita mea longe nimis. Quia in corruptione Bibliorum credidi.

Christiani, qui praeceptis Dei obediunt?

Quae omnia mutaverunt, cum Alcoranum meipsum studere coepi et eam Bibliorum comparare. Quia cum in Septimo-die Adventist convenissem, qui Dei mandata in Bibliis servabat, animadverti. Tam diversa erat ab omnibus qui se vocabant Christianos, sed praeceptis Dei non obtemperabant, ut in Bibliis descriptum erat. Non me rogabat ut in Filium Dei crederem. Non me perlegit de opinionibus ecclesiae suae. Nec rogabat me baptizari in ecclesia sua, ut salvus fieret. Minime!

In uno colloquio, simpliciter dixit se suillam non comedere! Interrogatus quare, respondit quod in Bibliis prohibitum est. Iterum ergo dixit mihi: Sabbatum custodivit. Iudeum esse debet dissimulato Cogitavi. Non porci Christiani, qui sabbatum custodit? Iterum dixit: Biblia erat. Valde me illustrabat ut cognoscerem septimam diem Adventistarum et Bibliorum.

Sicut plerique Saraceni, pro concesso tuli Bibliam esse corruptam et falsam opinionem Christianitatis esse. Sed quanto magis Alcoranum studui et eam Bibliis comparavi, eo plura habui. De corruptione Bibliorum nunquam cogitaveram quomodo crederem. Non nisi Alcoranum studui quod informationes meas interrogavi. Haec ego ipse nunquam examinavi. Ego iustus ab aliis obtinuit eos.

Nunquid immature averti?

Quidam aspectus christianismi ordinati et christianorum turbae nos a Bibliis refugiunt. Dolendum sane, plures locutionum religiosarum in Christianismo (et Islam, hac de re) innixa interpretatione Scripturae, quae hypocrisim fovet. Sed non est ex usu fidei plurium adiacentium iudicare fidem. Peius adhuc multi Christiani hodie eandem Islamicam condemnant. Eo spectant per specula minoritatis in Islam vel per specula orientalistarum occidentalium. Contra, Saraceni etiam in magna deceptione capiuntur, si credimus in corruptione Bibliorum. Hoc enim vetat nos legere et invenire miram Dei veritatem, quae in suis paginis scripta est.

Aestate MMVIII invitatus sum ad castra biblia septima Adventist in Istanbul. Non fuit mea cura religionis quae me participem fecit. Familia mea amica me invitavit. Novi homines conveni et amicos feci, quamquam usus eram ignarus eorum, praesertim quo modo orationes finierint. Mihi blasphemia! Quotiescumque dicebant "in nomine Iesu", tacui et intus veniam deprecabantur Allah pro blasphema orationis forma.

Qui est Christus Iesus?

Novissimo die castra Bibliorum, praedicator quaesivit a me certamen cum annis futuris. Quaesitum est, "quis est Jesus Christus?". Primum id facile responderi putavi. Attamen, ut sonat mirum, etiam Christiani plene consentire non potuerunt quis vere est per saecula. Colloquium inter ecclesiasticos quaerentes "Quis est Iesus?", multitudo cederet etiam contradictoriarum responsionum.

Ipse Iesus aliquando in Caesarea Philippi quaestionem hanc gravissimam interrogavit: "Quem dicunt homines esse Filium hominis? alii vero Eliae; alii pro Ieremia, vel unus ex prophetis. Praecipui fidei duces ac scholares diversas notiones identitatis Iesu habent. Multa de eo ex diversis auctoribus legi, et inveni fideles adhuc ab hoc dissentire. Non potui igitur satis commode interrogati respondere: Quis est Iesus?

Quaestionem quaesivi in ​​Qur'an et inveni multum loqui de Iesu. Quindecim surae loquuntur de Iesu in summa plus quam 90 versus. Singulos singulos versus in Qur'an de Iesu scripsi et diligenter in oratione studui. Cum etiam magni viri docti consentire nequeunt in quisnam Iesus sit, volui inhaerere meo caelo-misso libro, Alcorano! In illo tempore adhuc dubitabam Biblia Sacra et adhæsi dictis Alcoranis de Jesu.

A verus Alcoranus discipulus indiget Bibliorum

Primis annis investigationis meae, nihil ex Bibliis accepi, nisi illud in Qur'an confirmatum inveni. Sed cum aliquos versus in Alcorano intelligere conabar, percepi: Si Alcoranum vere intelligere vis, biblia studere debeo. Solum qui ab Genesi incipiunt, Islam intelligere possunt. Si librum Geneseos transilies, postea in Biblia et Alcorano versus intellectu difficilis occurrebis. Si aliam viam eligis et ab Alcorano incipias, mox in Bibliis fodes, et praesertim in libro Geneseos.

Omnipotens Deus mihi per Qur'an locutus est: 'Si dubitas de Apocalypsi, quod tibi revelatum est, interroga eos qui librum coram te legunt! Veritas a Domino tuo tibi certe permissa est, ne dubitantibus adiungas!» (Koran 10,94:XNUMX Azhar)

Ego igitur in Alcorano rogationem Allah secutus sum et incipiebam Bibliam legere. Interrogavi eos qui Sacram Scripturam legunt et vitam suam in revelatione percepta fundarunt. Quia Qur'an dicit: »Populus libri, non es fundatus in omni re, donec perficias Torah et Evangelium, et quod tibi revelatum est a Domino tuo.» (Qur'an 5,68:3,113.114 Azhar. ) Item Alcoranus de omnibus qui custodiunt Bibliam dicit: « Isti sunt iusti » (Koran XNUMX:XNUMX Azhar)

Biblia praebet pleniorem picturam-exemplum

Alcorani revelationem non dubitavi. Sed in Bibliis saepius invenimus pleniorem picturam personae vel eventus in Qur'an descriptos. Extant in Alcorano propositiones, quae solum intelligi possunt, si bibliam legisti et intellexisti. Verbi gratia, in Sura XXXVIII legimus duos viros apparuisse coram David. 38 oves una habebat, et alteras tantum oves quaesivit. Post illud autem legitur quod David intellexit parabolam contra eum. Tunc Qur'an inducit Deum dicens: Et cognovit David quod tentaverimus eum; et deprecatus est veniam, et procidit orans, et conversus est. Hoc ergo illi donavimus.

Quomodo temptavit Deus David, et quid fecit ut David converteret et acciperet Dei indulgentiam? Tantum biblia responsum dat! II Samuelis 2 dicit David quod vidit Bethsabee lavantem, et rapuit eam, et moechata est cum ea. Quae, cum concepisset, occidit Uriam virum suum, et accepit eam in uxorem. In II Samuelis XII legitur quod Nathan propheta venit ad David, et narravit ei de divite qui habebat greges ovium. Cum autem indigeret agnum pro convivio suo, accepit agnum unum de servis suis pretiosum. Cum iratus esset David divitem, dixit ei Nathan:

"Tu vir es! Hæc dicit Dominus, Deus Israël: Unxi te in regem super Israël, et ego erui te de manu Saul. et dedi tibi domum domini tui et uxores domini tui in sinum tuum et domum Israel et Iudam tibi dedi; quod si parum esset, ego hoc et illud addidissem. Quare ergo contempsisti verbum Domini, ut faceres malum in conspectu meo? Uriam Hethæum percussisti gladio, et uxorem illius accepisti in uxorem tibi; sed interfecistis eum gladio Ammonitarum. 2 Samuel 12,7:9-XNUMX

Manifestum est autem quomodo Deus probavit David. David habebat omnia cor suum et multum mulierum desiderabat. Attamen unicam uxorem servi sui duxerat. Dixitque David: Peccavi Domino. Et dixit Nathan: Dominus abstulit peccatum tuum. Eodem eventu, adulterium Davidis cum Bethsabee.

Abraham pater credentium

Etiam problemata mea intellexeram Abrahamum, cum de eo in Alcorano legerem, sine biblico studio. Si fabulas de Abraham in Alcorano intelligere vis, non potes discere Bibliam. Genesis dicit quod Abraham annorum erat LXXV et habitabat in Ur Chaldeorum, cum Deus locutus est ad eum una die. In mira sua gratia, Deus iterum cum homine foedus facere voluit et Abrahamum in Foederis socium elegit. Foedus absolutum fuit et multas promissiones continebat (Gen. 1, 75-1).

2. Quod Deus promisit Abrahamo facere gentem magnam, vers. Impleta est illa promissio proprie et spiritualiter; ad litteram per Isaac et Ismael, spiritualiter per omnes qui habent fidem Abrahae (Galatians 3,7:22,78; Quran XNUMX:XNUMX). Fideles erunt in Qur'an Millat Ibrahim vocatus est populus seu communitas Abrahae (2,130.135:3,95, 4,125; 6,161:12,37; 38:16,123; VI: 21,73; xii 22,78-XNUMX; xvi. XNUMX; xxi. XNUMX; xxii. XNUMX).

Uxor Abrahae hoc accepit Saram benedictionem: 'Benedicam ei, et ex illa quoque dabo tibi filium'. benedicam illi, et fiet in gentes, et reges gentium venient ex ea! Quran id confirmat (Gen. 1, 17,16-1; Quran 17,15:21-11,69; 73:37,112-113; 51,24:30-1). Isaac mirabiliter ex matre sterili et patre admodum senio conceptus. Alcoranus id quoque confirmat (Gen. 17,15, 17-18,9; 15, 21,1-7; 4,28,-29; Gal. 11,69, 73-51,24; Koran 30:100-1; 21,5:XNUMX-XNUMX). Isaac natus est Sarae, quando Abraham centum annorum erat (Gen. XXI, XNUMX). Impleta est promissio Dei, quando in posteris Isaac, Saul, David et Salomon reges coronabantur. Gentes iudaeorum et christianorum radices habent in Isaac secundo filio Abrahae.

Legitur etiam alia promissio Abrahae datae ab omnipotente Deo in Genesi, quam Christiani simpliciter dissimulant. Abrahae promissio facta est filiis Ismaelis. Etiam sit amet magna. Sed et gentem faciam ancillæ suæ, quia semen tuum est.

Et in Gen. eum benedicere volo. Fecundare eum volo et multas ei dare fetus. Faciam ut magna e progenie eius. Duodecim principes descendent ex eo, (Nova Vita) Dei promissio se magnam gentem facturum de filiis Ismaelis, quando Amma ismalica (communitas) a filiis Ismaelis primogeniti Abrahae condita est.

Fulgura virga et scutum Reformationis protestantismi

Si Alcoranum comprehendere vis, in Bibliis cum Genesi incipere debes, iter tuum personale per totam Bibliam fac ac tandem Alcoranum stude. Novissimus liber Bibliorum, Apocalypsis, debet etiam in oratione diligenter perscrutari, praesertim cap. 9, quod ostendit Ummah Musulmanum fuisse motum, quem Deus ipse ordinaverat, ut persecutionem papalis moveret et populum de manibus liberaret. hostium suorum.

"Quando discrimen in diebus Reformationi orta est, et reges fidelissimi Sedi Romanae strictis gladiis ad ictum tam finale feriendum, ut alter superfluus esset, steterunt Turci ad orientales fines Europae, et obediebant cui. nesciebant. Eorum inclusio adeo terribilis erat ut gladii iam exserti contra protestantes in aliam regionem averterentur. Turci sunt virga fulminis quae tempestatem exuit. Et ideo Iesus parvi gregis scuto Sarraceni texit.« (JA Wylie, Historia Protestantismi, Volume 1, Liber 9, Caput 1, Page 473)

Meum certamen cum Bibliis

In primis non facile mihi fuit Bibliam intelligere. Dum legerem multa loca, multa quoque difficilia erant! Iam inde a principio impressa sum Biblia Sacra vel nimis facilem esse vel nimis difficilem esse Dei! Longum certamen fuit antequam Bibliam reciperem tamquam Verbum Dei incorruptum.

Infeliciter, omnes fere Muslimus Scripturam corruptam esse credit, quamvis Alcoranus accurationem Bibliorum confirmat. Multi scholares Mahumedanos monent ut a biblia abesset. Sed Ellen White scribit: »Immoquam verbum alterius sumens, tibi illud gusta. Ipse [Jesus] declarat: Petite et accipietis (John 16,24:XNUMX), Implebuntur promissiones eius. Numquam peccasti. Numquam errare potes.« (Ad Christum, 111)

Cum me ab omnibus institutis Principum religiosorum abii, qui nos expetunt, ut doctorum opiniones temere sequantur; sicut ex solo fidei mee verba Dei suscepi, de veritate Scripturae dubitare non didici. Si scirem versum queritur, extunc interrogavi intellectum meum. Quia Scriptura aperte dicit: « Spera in Domino in toto corde tuo, et in sensu tuo ne crede.

Maximum bid

Connexionem inter Bibliam et Quran inveni maximum mandatum niti. Una ex columnis Islamica est Shahada. Shahada Est verbum Arabicum significat praedicationem vel testimonium. Testimonium est quod unus est Deus, et unus solus. Aeterno et Absoluto. Prima columna Insulae respondet primo praecepto Moysi tradito et idem esse debet mandatum omnibus prophetis et nuntiis datum. Hic est nucleus fidei Judaicae schematisuerbum Hebraicum est auditum praedicationem, testimonium. Schema Torah legit: « Audi, Israel, Dominus Deus noster, Dominus solus » (Deuteronomy 5:6,4) Iesus quoque dixit; Primum mandatum est: Audi, Israel: Dominus Deus noster ein Dominus.

Shahada islamica multis versibus memoratur: "Deus testatur se solum esse Deum, praeter quem non est Deus. Angeli et qui noverunt hoc testimonium dant. Ipse est qui portat iustitiam. praeter ipsum non est deus. Ipse est omnipotens, sapiens (Koran 3,18:112,1 Azhar) » Ipse est Deus solus. Deus, qui supplicatur solus.» (Qur'an 2:21,25-XNUMX Azhar) »Et nullum angelum misimus ante te, cui non revelavimus: "Non est deus nisi me, servite ergo michi soli." « (Qur'an XNUMX, XNUMX Rasoul)

Haec unitas Dei est verbum commune, quo innititur fides in unum verum Deum. Sicut interpretatio Bibliorum clavis est ad differentias inter denominationes Christianas, credo interpretationem Alcorani et Bibliorum clavem esse differentiarum inter Saracenos et Christianos. Alcoranus et Biblia sicut sacrae scripturae Islam et christianitatis multas similitudines ostendunt. Consistunt narrationes, doctrinas, poesin et exhortationes. circa easdem res et figuras multae fabulae versantur. Saepe fabulae in Qur'an minus accurate continent et magis ad moralem vel spiritualem significationem fabulae intendunt. In Bibliis autem musulmanos reperimus pleniorem picturam personae vel eventus, de quo agitur.

Exempli gratia, Qur'an Iesum Christum Messiam agnoscit, sed de eo perexiguam informationem cum Evangeliis comparat. Qur'anic poesis non tam ad singula pertinet quam ad nuntium pulcherrimum et potentem similem qui in Psalmis invenitur. Alcoranus omnem Muslimum invitat, qui plura cupit notitias converti ad libros caelestes Bibliorum, qui in eo confirmati sunt (Koran 2,41:2,91; 2,101:3,3; 5,48:6,92; 10,37:11,17; 12,111:16,102; 20,98:104; 35,31:46,10,12, XNUMX, XNUMX, XNUMX;

Est aliquid speciale de Iesu

Cum interrogatione "Quis est Jesus Christus?", quaesitum est in castris Bibliorum, Alcoranum pro responsum spectavi. In versu sequenti inveni responsum quaestioni. Alcoranus Iesum inducit dicens: «Pax sit super me in die nativitatis meae, in die obitus mei et in die resurrectionis meae!» (Koran 19,33:XNUMX Azhar)

Quod erat quaestioni meae responsum! Versum nondum plene intellexi. Sed intellexi in illo momento aliquid speciale de Iesu esse et ad fundum eius pervenire volui. Parum intellexi hoc esse initium longissimi itineris in Bibliis et Alcorano discenditis Iesu.

Sacra Scriptura adhuc erat mihi mysterium

Priusquam bibliam legerem, sine ullo testimonio crederem corruptum esse librum. Ut legi, multa testimonia reperi, quod quidem est corruptum librum! Multi versus, etiam capita et libri integri (exempli causa libri Danielis) fuerunt mihi testimonium corruptionis Bibliorum. Cum primum biblia legi, nihil fere intellexi, illud deridebat et increpabat. Miratus sum quomodo Christiani credere possent insanis fabulis sicut Danielis ex Deo!

Hebdomades, menses et anni praeterierunt et ego non intellexi quis sit Iesus. Ut rectam responsum interrogationi "Quis est Jesus Christus?", Alcoranum prospicere perrexi. Omnia in Bibliis Qur'an comparavi et solum id quod erat in Bibliis, quod cum Qur'an consenserat, suscepi.

Mirum est cur omnino legi biblia, si corrupta putavi? Quod bonum est quaestio! Cum Alcoranum studeam, sine Biblia facere non potui, quia Alcoranus non permisit. Qur'an dicit Torah, Psalmi et evangelium omnes a Deo dantur. Id est, verba Dei sunt. In Scriptura dicit Quran verbum Allah, et idem Quran dicit neminem eorum verbum mutare posse.

Lex, Psalmi et Evangelium

Tawrah vel Taurat est arabicum verbum pro Torah. Sanctus liber islamicus est quem Deus Moysi dedit. "Misimus Torah, quae ducatum et lucem continet" (Koran 5,44:XNUMX Azhar);

Secundum Alcoranum, Zabur est sanctus David, psalmus, et sic alius liber sanctus, quem Deus in tempore coram Alcorano revelavit. « Vere revelavimus tibi sicut revelavimus Noe et prophetis post ipsum. Et ostendimus Abrahae, Ismael, Isaac, Iacob, tribus, Israel, Iesum, Iob, Ionam, Aaron et Salomonem; et dedimus Davidi zabur.

Injil nomen Arabicum pro Evangeliis Jesu. « Post prophetas eorum nos Iesum Christum, Mariae filium, secuti sumus eos, qui Torah coram Eo revelatum confirmavit. Dedimus ei Evangelium, quod ducatum et lucem continet et confirmat veritatem Torah exsistentis, ut adhortatio et adhortatio ad dirigendum et aedificandum eos qui timent Deum. ante regimen illis.

Hi versus Qur'anici diserte declarant Torah, Psalmi et Evangelium verba Dei esse. Qur'an addit Torah et Evangelium esse "ductio et lux". Hoc modo Deus in Alcorano testatur: Torah et Evangelium esse ducatum et lucem pro « populo ». Cum intellexi cur Deus homini Bibliam dederit, vidi cur tam essentiale ac necessarium sit ut Scriptura incorrupta conservetur. Cum Deus Torah et Evangelium tamquam ducatum et lucem hominibus miserit, nullo modo permittet eam gubernationem et lucem corrumpi; Nam aliter eveniret, induceretur in tenebras spirituales et peccatum. Si Deus Torah et Evangelium eis oboedientiam misisset, sed postea eos corrumpi permisit, innumera milia fidelium sincerum decepit. Praesertim cum mandatum obediendi Torah et Evangelium adhuc in Alcorano inveniatur.

« Praecepimus eis qui Evangelium iudicant per mandata et prohibitiones in eo revelatas a Deo. Qui secundum revelationem a Deo demissam non iudicant reorum sunt.« (Koran 5,47:5,68 Azhar) »Dic: «O Libri, ne dederis te in aliquid, donec legisti Toram et Ecclesiam. Evangelium et perficite ea quae a Domino vestro missa sunt ad vos » (Quran XNUMX:XNUMX Rassoul)

Verbum Dei immutabile est

» Evangelium est illis in vita huius mundi et in futuro. Verba Allah immutabilia sunt - Hoc est vere magnum lucrum.» (Koran 10,64:XNUMX) Si verba Dei immutabilia sunt, et si Biblia (Torah, Psalmi et Evangelium) implentur verbis Dei secundum Alcoranum, non possunt Biblia immutari. Nonnulli scolares islamici perperam docent Iudaeos et Christianos scripturas suas corrupisse. Sed Alcoranus ipse testatur Torah, Psalmi et evangelium verba Dei esse, et homo verba Dei mutare non posse. Potens est certe Deus servandi verbum suum incorruptum usque in hodiernum diem.

Multi Alcorani versiculi veritatem et rectitudinem Sacrarum Scripturarum Judaicae et Christianae testantur. Cum intensive argumenta in Qur'an perscrutatus sum, intellexi doctrinam islamicam corruptae Bibliorum tantum esse coniecturam. Qui testimonia honeste et indifferenter examinat, solum concludere potest Scripturam esse praeclarum, credibile et indispositum librum. Alcoranus ipse dicit Deum curaturum ut incorrupta Scriptura servetur;

"Habemus admonitionem demissa, et We custodi ea in sæcula sæculorum.« (Qur'an 15,9:XNUMX Azhar) Hic versus Qur'an confirmat: Deus verbum suum servabit. Multi dicunt Saraceni hunc versum solum ad Qur'an pertinere. Sed Alcorani hujus versus significationem Demea. Deus significat principium hic. Et dicit monitionem in secula seculorum servari, quia auctor est illius admonitionis. Et quis est ergo auctor legis et evangelii?

Versiculi Qur'anici qui statim sequuntur confirmant sensum illius admonitionis hic memoratae non solum ad Qur'an referre. "Habemus ante vos Nuncii ad gentes mittuntur. Nullus nuntius venit ad eos, quos non subsannant.» (Qur'an. 15,10:11-XNUMX) Locus etiam de nuntiis, qui venerant ante Machometum, refertur, unde etiam promissio Dei custodiendi admonitionem falsificandi valet. scripturas quas dedit nuntiis. Contextus textus sic suggerit promissionem protectionis etiam in scriptis temporis ante Muhammad pertinere.

Ceterum hic versus Qur'an specialiter non dicit servatum solum Qur'an, sed "monitionem" conservari. Verbum Arabicum ad exhortationem est dhikr. Hoc verbum in Alcorano pro scriptis biblicis adhibetur. Exempla hic aliquot;

"Habemus in libro Zabur" post monitionem quod justi possidebunt terram (Quran 21,105:XNUMX Azhar) » And ante vos Tantum homines misimus quibus revelationem dedimus; ut quae quaerit ones admonitionem posside si nescis aliquid.» (Quran 16,43:XNUMX Azhar) »Habemus iam ante Moyses et Aaron Scripturae sententia, lux et admonitionem pro piis datis Moses ducatum permisit et legavit filiis Israel, sicut magisterium admonitionem populo intellectus » (Quran 40:53-54).

Ex quibus omnibus locis Scripturas esse admonitiones Dei confirmant. Ergo etiam in eis competit promissio protectionis. Quia signa Dei non mutant!

Hic autem accedit ad v 2!

---