“Nittama li l-Missier jiġi d-dar dalwaqt.” Il-vuċi tat-tifel deher inkwetat.

“Missierek żgur li se jkun irrabjat,” qalet iz-zija Phoebe, li kienet bilqiegħda fis-salott bi ktieb.

Richard qam minn fuq is-sufan fejn kien ilu bilqiegħda għal din l-aħħar nofs siegħa u qal, b’tarf ta’ rabja f’leħnu, ‘Ikun imdejjaq imma mhux irrabjat. Il-papà qatt ma jirrabja... Hawn ġej!” Daqqet il-qanpiena u mar ħdejn il-bieb. Huwa ġie lura bil-mod u diżappuntat: "Ma kienx hu," huwa qal. 'Fejn hu? Ah, kieku jasal fl-ahhar!'

“Ma tistax tistenna li tidħol f’aktar inkwiet,” irrimarkat iz-zija, li kienet ilha d-dar biss ġimgħa u ma kinitx tħobb it-tfal b’mod partikolari.

"Naħseb, zija Phoebe, inti tixtieq li missieri jagħtini swat," qal it-tifel kemmxejn indignant, "imma int mhux se tara dan, għall missier huwa tajjeb u jħobbni."

‘Ikolli nammetti,’ wieġbet iz-zija, ‘li ftit swat ma jagħmillekx. Kieku kont it-tifel tiegħi, jien ċert li ma tkunx tista’ tevitaha.”

Il-qanpiena reġgħet daqqet u t-tifel qabeż u mar lejn il-bieb. “Hu Missier!” għajjat.

“Ah, Richard!” isellem lil ibnu ġentilment is-Sur Gordon, filwaqt li ħa idejh it-tifel. 'Imma x'inhi l-kwistjoni? Inti tidher daqshekk imdejjaq."

“Ejja miegħi.” Richard ġibed lil missieru fil-kamra tal-kotba. Is-Sur Gordon poġġa bilqiegħda. Kien għadu jżomm idejh Richard.

“Int inkwetat, ibni? X’ġara allura?”

Id-dmugħ niżlet f’għajnejn Richard hekk kif ħares f’wiċċ missieru. Huwa pprova jwieġeb, iżda xufftejh tregħdu. Imbagħad fetaħ il-bieb ta’ vetrina u ħareġ il-biċċiet ta’ statwa li kienet għadha kif waslet ilbieraħ bħala rigal. Is-Sur Gordon frowned hekk kif Richard poġġa l-frak fuq il-mejda.

“Dan kif ġara?” staqsa b’vuċi mhux mibdula.

“Tfajt il-ballun ‘il fuq fil-kamra, darba biss għax ma ħsibtx dwarha.” Leħen it-tifel miskin kien ħoxnin u jitħawwad.

Is-Sur Gordon qagħad bilqiegħda għal xi żmien, jissielet biex jikkontrolla lilu nnifsu u jipprova jiġbor il-ħsibijiet mnikkta tiegħu. Imbagħad qal ġentilment, ‘Dak li ġara, Richard. Neħħi l-frak. Inti kont għaddejt biżżejjed dwar dan nara. Jien mhux se nikkastiga lilek ukoll għal dan.”

“O papa!” It-tifel għannaq lil missieru. “Int daqshekk ħelu.” Ħames minuti wara, Richard daħal fis-salott ma’ missieru. Iz-zija Phoebe ħarset ’il fuq, tistenna li tara żewġ scowls. Imma dak li rat għaġġebha.

“Hija ħasra ħafna,” qalet wara pawsa qasira. “Kienet xogħol tal-arti daqshekk exquisit. Issa tkisser darba għal dejjem. Naħseb li huwa imqareb ħafna ta’ Richard.”

"Stilajna l-kwistjoni, zija Phoebe," qal is-Sur Gordon bil-mod iżda sod. “Regola fid-dar tagħna hija: toħroġ fix-xemx kemm jista’ jkun malajr.” Fix-xemx, kemm jista’ jkun malajr? Iva, dak huwa fil-fatt l-aħjar.

Karattri klassiċi minn: Stejjer Għażla għat-Tfal, ed.: Ernest Lloyd, Wheeler, Michigan: mhux datat, pp. 47-48.

Ippubblikat l-ewwel bil-Ġermaniż fi Il-pedament sod tagħna, 4-2004.