זען מוסלימס מיט נייַע אויגן. דורך Stephan Kobes

לייענען צייט: 5 מינוט

אין 2017, אויף אַ יאַזדע דורך מאָראָקקאָ, איך געקומען אין נאָענט קאָנטאַקט מיט מוסלימס פֿאַר די ערשטער מאָל. עס זענען געווען דריי זייער סטרייקינג יקספּיריאַנסיז וואָס געוויזן מיר די ווערט און שיינקייט פון מענטשן אין אַראַביש קולטור.

שוי ן דע ם ערשט ן טא ג נאכ ן אנקומע ן זענע ן מי ר געגאנגע ן פו ן מאראקעש , איבער ן לאנד , אי ן דע ר ריכטונ ג פו ן פעס . אי ן פרימארגן , אי ז ד י גאנצ ע לאנדשאפט ן געװע ן פארדעק ט מי ט נעפל . ם׳איז געװען קאלט. אבע ר דא ן הא ט זי ך מיטאמא ל אויפגעהויב ן דע ר נעפל , װע ן מי ר זײנע ן געקומע ן צ ו דע ר גרענ ץ פו ן דע ר ערשטע ר שטעטל ע אויפ ן װעג . די זון האט געשײנט אין א העל בלויען הימל. אונדזער באס איז אַריבער די שטאָט אָן סטאָפּפּינג. װע ן מי ר זײנע ן װידע ר ארויסגעפאר ן פו ן שטעטל , אי ז ד י גאנצ ע לאנד ־ שאפט ן מי ט זי ך מיטאמא ל געװע ן באהאלט ן הינטער ן געדיכט ן הוי ז או ן נעפל . װע ן מי ר האב ן זי ך דערגרײכ ט צו ם װײטערדיק ן שטעטל , הא ט זי ך דע ר נעפל ה אויפגעהויב ן או ן ד י זו ן הא ט װידע ר געשײנ ט אי ן זײ ן גאנצ ן שײנקײט . װע ן מי ר זײנע ן אריבערגעגאנגע ן ד י שטעטלדיק ע גרענעצן , הא ט זי ך װידע ר באזעצ ט א קאלטע ר נעפל . דער מוסטער איז געווען אַזוי סטרייקינג אַז איך ווענד זיך צו גאָט אין תפילה, "פארוואס שיינינג די זון איבער יעדער אָרט וואָס מיר פאָרן ווען די רעשט פון די לאַנדשאַפט איז שראַוד אין דעם קאַלט נעפּל?" דעמאָלט איך געהערט אַ שוואַך איינער אין מיין ינער אויער קול : — מיינסטו , אי ך לאז ניש ט ד י ליכטי ק פו ן הימ ל שײנע ן אוי ף מענטשן , װא ס זוכ ן מי ך יעד ן טא ג אי ן דאװענען ?

איך בין נישט געווען צוגעגרייט פֿאַר אַזאַ געדאַנק. אבער ער האט מיר טוישן מיין מיינונג. אין פאַקט, איך געזען די שפּיציק ספּיערס פון קאַונטלאַס מינאַרעץ צוזאמען די גאנצע מאַרשרוט. װע ן דע ר מועזי ן הא ט זי ך אנגערופן , האב ן א באמערק ־ דיק ע צא ל מענטש ן אויפגעהער ט ארבעט ן או ן געגאנגע ן דאװענען . אין קיין פאַל, מענטשן גענומען אַ פּלאַץ פון צייט צו דאַוונען צו גאָט אין וואָכעדיק לעבן. דאָס שטילע שטימע, וואָס איך האָב געהערט יענעם פֿרימאָרגן, האָט געציטערט די וואַנט פֿון מײַנע פֿאָראורטיילן און מיך צוגעגרייט צו קוקן אויף מענטשן מיט אַנדערע אויגן בעת ​​מײַן פֿאַרבײַ.

טעג שפּעטער איך געגאנגען אויף אַ יאַזדע צו די סאַהאַראַ מיט אַ קליין גרופּע. נאכדעם וואס עטליכע בעדואינער האבען אונז געוואלדיג באהאנדלט, האב איך מיך צוריקגעצויגן פון לאגער און בין געגאנגען אין מדבר דאווענען. ם׳איז געװען שפעט. נאַכט איז געפאלן. אבער די לבנה האט ליכטיק געשײנט איבער דער מדבר. די אַטמאָספער איז נאָר ינווייטינג צו רעדן צו גאָט אין די שטילקייַט פון נאַטור. נאָכן גײן אַ פּאָר הונדערט מעטער אין דער מדבר אַרײַן, האָב איך פֿאַרשטאַנען, אַז איך בין נישט אַלײן. עמעצער אַנדערש האט פּונקט די זעלבע געדאַנק ווי מיר. ארום 20 מעטער װײט האט זיך געגרײט א בעדוין צו דאװענען. איך האב נאכגעקוקט מיט אינטערעס (יא, איך האב געהאט געמישטע געפילן דערויף, ווייל דאווענען איז נישט קיין מעשה וואס איך האב הנאה צו זען ווי מענטשן טוען... אבער איך האב פשוט נישט געקענט אוועקקוקן!). דער וועג ווי ער האָט מתפלל געווען איז געווען פאַסאַנייטינג. אוודאי האב איך נישט פארשטאנען קיין ווארט (אפילו אויב ער האט דאווענען הויך). אָבער די האַלטונג איז געווען זייער אויסדריקלעך: ווען ער האָט זיך אַרײַנגעבויגן צו דער ערד אויף זײַן קליינעם תּפֿילה, האָב איך נאָר געקענט לייענען אַן אָפנהאַרציק עניוות אין זײַן האַלטונג. אבער , װע ן ע ר הא ט זי ך װידע ר אויסגעגלײכט , הא ט ע ר אנגענומע ן א שטײגע ר אזו י בכבודיק , א ז אי ך הא ב זעלט ן געזע ן א מענטש . דאָס האָט מיר אַ סך ימפּאָנירט. עס איז געווען די אָלטערניישאַן פון אַניוועס און כשיוועס, אַניוועס און כשיוועס, אַניוועס און כשיוועס, פון וואָס איך איז געווען לעסאָף ביכולת צו אַרויספירן די אמת עסאַנס פון רעליגיע: גאָרנישט האט קיינמאָל קאַנווינסט מיין האַרץ אַזוי פיל אַז אמת אַניוועס פֿאַר אונדז יומאַנז איז בלויז דער אָנהייב צו אויפשטיין צו אמת'דיגע כבוד, ווי יענעם יונגע בעדואינס דאווענען יענע נאכט.

אן אנדער טאָג איך געפֿונען זיך אין די חסאַן צווייטער מאָסקווע אין קאַסאַבלאַנקאַ. עס איז געווען מאַרץ. װאלקנס האבן געהאנגען איבער דער מאסק. נאָכן זען דעם פֿאַרכאַפּנדיקן געביידע אין נאָענטן, בין איך אַריבער דעם קוואַדראַט פֿאַרן מאָסקווע. איך איז געווען דערשטוינט ווי פילע טויזנטער פון מוסלימס דאָ דינען אַלאַ צוזאַמען אויף יום טוּב. ד י אל ע אײנװאוינע ר פו ן מײ ן הײמשטא ט (זװיקא װ פלעג ט האב ן איבע ר 100.000 אײנװוינע ר ) װאלט ן דא ם פלא ץ געװע ן צ ו דאװענע ן גא ט אי ן דע ר מאסק ע או ן אוי ף דע ר פלא ץ פו ן אי ר גלײכצײטיק . עס כאַפּאַנז אויך אויף יאָמטעוו טעג, איך איז געווען דערציילט, אַז אַזוי פילע מוסלימס קלייַבן זיך אין דעם מאָסקווע צו דינען אַלאַ. דאן האט זיך מיטאמאל געטראפן עפעס, וואס האט אויף מיר געלאזט א דויערנדיקן רושם: פון ים איז געווען א שטארקער ווינט. ד י װאלקן־דעק ן הא ט זי ך צעבראכ ן או ן ד י זו ן הא ט זי ך דורכגעבראכ ן , באד ן ד י גאנצ ע מאסק ע אי ן א העל , װארעמע ר ליכט . ווען דאָס איז געשען, האָב איך אין מיין מיינונג געזען דריי מלאכים פליען איבער דער מאָסקווע, ברענגען אַ אָנזאָג צו די געגלויבט. דאָס איז געווען זייער פאַסאַנייטינג פֿאַר מיר. דעמאלט האב איך פארשטאנען אז דער מעסעדזש פון די דרייפאכע מלאך וועט אויך אנגעזאגט ווערן צווישן מוסלימס! און אַז עס וועט זיין פילע טויזנטער פון מוסלימס וואָס וועלן דאַנקבאַר אָננעמען דעם אָנזאָג און קלייַבן די ליכט וואָס זיי נאָך פעלן אין זייער דינען.

יא, פארשטענדליך האב איך אויך פארשטאנען אז די דריי מלאכים'ס מעסעדזשעס קען מען דארט נאר הערן אויב אנדערע מענטשן וואס קענען זיי שוין גיין אהין זיי צו מאכן באקאנט.

דערנאָך, ווען איך בין געזעסן אויפֿן באס און צום לעצטן מאָל אַ קוק געטאָן אין דער מאָסקווע, איז אַ יונגער מאַראָקאַנער דורכגעגאַנגען די זייט פֿון דעם אויטאָבוס, וווּ איך בין געזעסן. ווען ער האָט מיך דערזען, האָט ער זיך פּלוצעם אָפּגעשטעלט. דא ן הא ט זי ך זײ ן גאנצ ע פני ם אויפגעלויכטן . ע ר הא ט אנגעװיזע ן אוי ף זײ ן בארד , דערנא ך מיינע , ארויפגעלײג ט זײ ן האנ ט אוי ף זײ ן ברוסט , או ן מי ט א מי ט א געמיש ט פו ן פרײד , עניוות , או ן ליבשאפט , הא ט זי ך גענומע ן צו . דא ן הא ט ע ר װײטע ר געגאנגע ן אי ן װעג . איך האט קיינמאָל יקספּיריאַנסט עפּעס ווי דעם. אבער עס האט מיך אנגעכאפט אין הארץ.

אַלע אין אַלע, די בלייַבן אין מאָראָקקאָ איז געווען אַן אויג אָפּענער פֿאַר מיר. איך האב געזען וויפיל ווערטפולע מענטשן עס זענען פאראן אין מוסלעמענער לענדער, וויפיל פון זיי קומען זיך אויפריכטיג צו גאט, ווי ווארעם זיי באהאנדלען זיך איינס דעם אנדערן און ווי חן זייער וועג פון עבודה קען זיין. גאָט האט געפלאנצט אַ זוימען אין מיין האַרץ וואָס איז באַלד צו ספּראַוט ...

עס איז שיין ווען יאָשקע גיסן אויס זיין ליבע אין אונדזער הערצער און דורך דעם מיר פֿאַרשטיין אונדזער מיסיע בעסער.