آنفولانزای اسپانیایی در سال 1918/1919 بیست میلیون نفر را کشت: بسیاری از آنها با این درمان نجات یافتند.

آنفولانزای اسپانیایی در سال 1918/1919 بیست میلیون نفر را کشت: بسیاری از آنها با این درمان نجات یافتند.
Adobe Stock - peterschreiber.media

همچنین برای تقویت سیستم ایمنی بدن مناسب است. نوشته کیم ایوانز

حداقل بیست میلیون نفر در سالهای 1918 و 1919 بر اثر آنفولانزای اسپانیایی جان خود را از دست دادند. پزشک طبیعی النورا مک بین حقایق بسیار جالبی در مورد آن می نویسد. او می‌گوید در حالی که پزشکان و بیمارستان‌های متمرکز بر دارو، «33 درصد از موارد آنفولانزای خود را از دست می‌دادند، بیمارستان‌های طبیعی مانند آسایشگاه بتل کریک کلوگ و استراحتگاه سلامت مک‌فادن تقریباً 100 درصد درمان داشته‌اند».

اما چگونه توانستید به این میزان تقریباً XNUMX% بازیابی در Battle Creek، تأسیساتی که توسط Dr. جان هاروی کلوگ؟

مقاله ای از Dr. Kellogg در سال 1918 با عنوان "درمان آنفولانزای اسپانیایی" اطلاعاتی در مورد درمان توصیه شده آنفولانزا ارائه می دهد.

ابتدا بیماران دو بار در روز روده ها را با تنقیه تمیز می کردند. برای این کار از یک تا یک و نیم لیتر آب گرم استفاده می کردند. تنقیه تا بهبودی کامل بیمار ادامه یافت.

دوم، بیماران روزانه سه تا چهار لیتر آب یا آب میوه می‌نوشیدند تا کلیه‌ها و پوست را تحریک کنند. بیمار هر نیم ساعت یک لیوان می نوشید مگر اینکه خواب باشد. فیبرهای غذایی مانند سبوس به رژیم غذایی اضافه شد که شامل بلغور جو دوسر و برنج بود. این باید پریستالتیک روده و دفع را تحریک کند.

برای کاهش تب و تسکین درد کمر و مفاصل از حمام‌های گرم کوتاه و بسته‌های حوله‌ای داغ استفاده شد. برای بسته‌بندی‌ها، فرد را در حوله‌هایی پیچیده می‌کردند که «به اندازه‌ای که بیمار می‌توانست آن را تحمل کند» به مدت دوازده تا پانزده دقیقه گرم بود. یک فرش دور پارچه خیس پیچیده شده بود. سر و صورت خنک نگه داشته شد. اگر نبض تند بود، کیسه یخ روی قلب گذاشته می شد. اگر تب بسیار بالا بود، بسته ها فقط به مدت چهار تا پنج دقیقه اعمال می شدند.

کمپرس سرد برای سردرد تجویز شد. برای تب های شدید، کمپرس سرد نیز بلافاصله پس از یک بسته گرم کوتاه برای کاهش تب استفاده می شود.

آنچه در آن زمان ذکر نشد این بود که در هر آنفولانزا باید از شکر، غذاهای تصفیه شده و فست فود اجتناب شود. این مشکل بزرگی در سال 1918 نبود. بیماران مجبور بودند چند روز پس از کاهش تب در رختخواب بمانند.

این اقدامات، زمانی که به طور عاقلانه مورد استفاده قرار گیرند، تعداد مرگ و میر ناشی از آنفولانزا و ذات الریه که اغلب به دنبال آنفولانزا رخ می دهد را به "حداقل" کاهش می دهند.

مختصری از کیم ایوانز، آنفولانزای 1918: درمانی که کارآمد است

www.naturalnews.com

ترجمه برای اولین بار در پایه ای برای زندگی آزاد1-2010

Schreibe einen Kommentar

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

من با ذخیره و پردازش داده های خود مطابق با EU-DSGVO موافقت می کنم و شرایط حفاظت از داده ها را می پذیرم.