Exodus: Verlaat de stedelijke beschaving

Exodus: Verlaat de stedelijke beschaving
Adobe Stock-Igor

Weg uit lawaai, drukte, immoraliteit en slavernij. Door Kai Mester

De terugtrekking uit de stad en de roep naar het land komen ons meerdere keren tegen in de eerste twee boeken van de Bijbel (Genesis en Exodus). Telkens gaat het om onthechting van de stedelijke beschaving.

de ark van Noah

Tot op de dag van vandaag worden arks gebruikt om huizen, reservaten of projecten aan te duiden die bedoeld zijn om te beschermen tegen bedreigingen of om herstel en redding te dienen. Op de afdelingen kunnen bijvoorbeeld kinderen, patiënten, maar ook bedreigde dieren en planten zijn. Dergelijke arks bieden vaak bescherming tegen de meedogenloze, egocentrische geest van de stedelijke beschaving. Volgens het bijbelse verslag regeerde deze geest ook vóór de zondvloed. De stedelijke cultuur van de afstammelingen van Kaïn had de hele mensheid veroverd en leidde destijds tot de ondergang van de wereld. Maar de ark bood bescherming aan iedereen die op weg was naar de uittocht uit die antediluviaanse wereld. (Genesis 1-4)

De toren van Babel

De uittocht uit de metropool Babylon in de vlakte van Sinear was onvrijwillig. De bouwvakkers die bezig waren met het bouwen van de eerste wolkenkrabber in de geschiedenis hadden plotseling grote problemen met communiceren. De Babylonische taalverwarring leidde tot een exodus van ongekende proporties. Familiegroepen verlieten deze stad in alle richtingen om als nomaden nieuwe uitgestrekte wildernis te verkennen. Maar na een tijdje begonnen ook daar weer steden te ontstaan, en de verstedelijking gaat door tot op de dag van vandaag. (Genesis 1:11,1-9)

Abraham verlaat Ur en Haran

Net als Noach enkele eeuwen eerder, wordt Abraham uit zijn stadscultuur geroepen. Hij laat de steden Ur en Haran in Mesopotamië achter en reist als nomade naar het dunbevolkte Kanaän, dat halverwege de ontwikkelde beschaving aan de Nijl ligt. Hij zwierf met zijn kudden niet ver van de twee hoofdroutes die Egypte met Mesopotamië verbinden, de Via Maris aan de Middellandse Zee en de King's Road in het huidige Jordanië. Tussen deze twee woont hij in de bergen. Zijn leven is een mooi voorbeeld van een vrijwillige uittocht. Zijn vertrouwen in God werd spreekwoordelijk en vormend voor de drie Abrahamitische wereldreligies van het jodendom, het christendom en de islam. (Genesis 1:11,31-25)

Lot's ontsnapping uit Sodom

Abrahams neef Lot en zijn kudden zoeken opnieuw de vruchtbaarheid van de vlakte en vestigen zich in de buurt van de steden Sodom en Gomorra. Al snel verhuist hij helemaal naar Sodom. Kort voor de val van deze stad worden Lot en een deel van zijn familie letterlijk de stad uit gesleurd door de hand van goddelijke boodschappers: "Red jezelf naar de bergen, zodat je niet wordt weggevoerd!", wordt hem geadviseerd (Genesis 1:19,17). De uittocht van Lot was terughoudend. De volkeren die van hem afstamden, leefden werkelijk in de bergen ten oosten van de vlakte. (Genesis 1-13)

Laat mijn mensen gaan!

De meest bekende uittocht van waaruit deze term wordt toegepast op andere migraties is de uittocht uit Egypte. Hier trok een heel volk van de vruchtbare Nijldelta naar de wildernis van Arabië. Een hongersnood had Abrahams kleinzoon Jacob en zijn familie naar de schoot van de Egyptische hoge cultuur gebracht. Maar dit pad eindigde in slavenarbeid, die tot op de dag van vandaag in een of andere vorm een ​​kenmerk van de stedelijke cultuur is gebleven.

De strijd met Farao voor de bevrijding van het volk Israël inspireert nog steeds alle mensen die onderdrukt worden. Laat mijn mensen gaan! Geef hem vrijheid! Dat was de uitdaging voor de despoot. Geen enkele Israëliet nam de wapens op tegen de Egyptenaren. Deze methode was veertig jaar eerder grondig van Mozes verdreven - en toch was het volk eindelijk in staat om naar de vrijheid te marcheren. Na nog eens veertig jaar door de wildernis te hebben gezworven met tijdelijke kampsteden, waarvan de bevolking niet minder was dan die van een miljoenenstad, vestigden de Israëlieten zich als boeren verspreid in het land Kanaän, waar "melk en honing vloeien" (Deuteronomium 5:26,15).

Niet iedereen, zoals de Israëlitische slaven, kiest het pad van geweldloosheid. Maar er zijn velen die, in plaats van een gewelddadige revolutie, de stille uittocht hebben gemaakt naar landen die meer vrijheden bieden. Verhuizen van de stad naar het platteland biedt tegenwoordig vergelijkbare kansen. De vijf genoemde voorbeelden uit het aloude bijbelboek zijn een bron van inspiratie.

Lees verder! De hele speciale editie als PDF

land-

Als gedrukte editie bestellen.

Laat een bericht achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Ik ga akkoord met de opslag en verwerking van mijn gegevens volgens EU-DSGVO en accepteer de voorwaarden voor gegevensbescherming.