Beter te barmhartig dan te streng

»Elke trouwe leraar zal bij twijfel liever barmhartig dan streng oordelen.« (Onderwijs , 293; zien. Onderwijs, 294/269)

“Jullie hebben allebei een nieuwe bekering nodig en een transformatie naar Gods beeld. Wees liever te barmhartig en vergevingsgezind, of helemaal niet, dan te intolerant!« (Getuigenissen 4, 64; zien. getuigenissen, 73)

»Bij twijfel geven we er de voorkeur aan een barmhartig oordeel te vellen in plaats van een hardvochtig oordeel.« (Getuigenissen over seksueel gedrag, overspel en echtscheiding, 242)

»Wees bij twijfel altijd barmhartig en vriendelijk! Laten we zelfs onze bitterste vijanden met respect en eerbied behandelen!« (Review en kondig aan, 16 december 1884)

Beter te traditioneel dan te vooruitstrevend

»Zelfs als iedereen naar beste weten handelt, kunnen fouten niet volledig worden vermeden. Als het gaat om hervormingen, is het daarom het beste en het veiligst als men bij twijfel vasthoudt aan de traditionele in plaats van extreme veranderingen door te voeren.« (Review en kondig aan, 14 april 1868)

Beter te genereus dan te beperkend

“Vertel de broers en zussen dat het bij twijfel beter is om te genereus te zijn dan te beperkend. Ontwikkel bij beperkingen karaktereigenschappen die niet bevorderlijk zijn voor groei in geloof. Ons werk moet altijd genereuzer, breder en opener worden.« (Het schrijven en verzenden van de getuigenissen aan de kerk, 30)

Beter te menselijk dan te ideologisch

"We veranderen de hervorming van de gezondheidszorg niet in een ijzeren ledikant waar mensen niet in passen, tenzij we sommige van hun voeten afhakken en andere uitrekken. Niemand kan van zichzelf de norm maken voor anderen. Een snufje gezond verstand zou hier wenselijk zijn, geen extremisme. Als we dwalen, is dat beter in het voordeel van de mensen dan waar we ze niet meer kunnen bereiken. Het is niet goed om speciaal te zijn om speciaal te zijn.« (Preken en gesprekken 1, 12)

De gulden middenweg in de hervorming van de gezondheidszorg

»Als we fouten maken, dan moeten we niet zo ver mogelijk van de mensen afdwalen, want dan verliezen we onze invloed en kunnen we ze geen goed meer doen. Het is dus beter om aan de kant van de mensen te staan ​​dan ver van hen. Want dan is er hoop dat we de mensen verder kunnen leiden. Maar we hoeven ons aan geen enkele kant te vergissen. We hoeven niet in het water, noch in het vuur. Laten we gewoon de gulden middenweg nemen en alle uitersten vermijden!« (Adviezen over dieet en voedsel, 211; zien. Eet bewust, 150)

'Ik heb geprobeerd vrouwen het belang van wandelen uit te leggen. Sommigen namen mijn ideeën over en besloten ze onmiddellijk uit te voeren. Ze begonnen meteen te rennen, misschien een halve mijl, en waren daarna zo uitgeput en pijnlijk dat ze besloten dat hardlopen niet het beste voor hen was. Je overdreef het. De track was te veel voor het begin. Sommige mensen gaan tot het uiterste. Je kunt niet stoppen als het genoeg is. Ze gaan door en gebruiken hun gezond verstand niet op de manier waarop de Hemel hen toestaat.« (Gezondheidshervormer, 1 juli 1868)

"Laten we oppassen dat we onze kijk op de hervorming van de gezondheidszorg niet te ver doordrijven en er een misvorming van de gezondheidszorg van maken." (De medische evangelist, 1 april 1910)

"Als we de hervorming van de gezondheidszorg in zijn meest extreme vorm zouden brengen aan mensen wiens omstandigheden het hen niet toelaten om het te omarmen, zouden we meer een vloek dan een zegen zijn." (Review en kondig aan, 3 maart 1910)

... in de kledinghervorming

“De extreme houding van sommige kledinghervormers doet hun invloed bijna volledig teniet. God wilde dat de kleding van mannen en vrouwen duidelijk van elkaar verschilde en vond het onderwerp belangrijk genoeg om er expliciete instructies over te geven. Want als beide geslachten dezelfde kleding zouden dragen, zou er verwarring ontstaan ​​en zou de misdaad toenemen. Als de apostel Paulus nu nog zou leven, zou hij veel zogenaamde christelijke vrouwen vermanen over hun kleding. "Op dezelfde manier, dat vrouwen zich ook sieren met bescheidenheid en bescheidenheid in een waardige houding, niet met gevlochten haar en goud of parels of kostbare kleding, maar met wat passend is voor vrouwen die godsvrucht belijden, door goede werken." (1 Kor. 2,9.10 Timoteüs XNUMX:XNUMX-XNUMX) De meeste zogenaamde christenen negeren de leer van de apostel totaal en dragen goud, parels en kostbare kleding.
Gods trouwe volk is het licht van de wereld en het zout van de aarde. Ze moeten altijd onthouden dat hun invloed telt. Als ze de extreem korte jurk zouden dragen in plaats van de extreem lange, zouden ze zichzelf van veel van hun invloed beroven. Ze zouden de ongelovigen afstoten. Hoe kunnen ze nog mensen naar het Lam van God leiden. Er zijn veel manieren waarop dameskleding kan worden verbeterd vanuit gezondheidsoogpunt zonder er zoveel aan te veranderen dat de kijker zich afgestoten voelt.« (Geselecteerde berichten 2, 478; zien. Geschreven voor de gemeenschap 2, 457.458)

… op het werk

'Elk goed werk kan overdreven zijn. De verantwoordelijken lopen het risico eenzijdig te denken en zich alleen op één werkterrein te concentreren en andere in het grote werkterrein te verwaarlozen.« (Getuigenissen 4, 597; zien. getuigenissen, 649)

... in de gemoedstoestand

"Degenen die het niet als een religieuze plicht beschouwen om hun geest te laten wennen aan het najagen van gelukkige dingen, zullen in de linker- of rechtergreppel terechtkomen: ofwel zal hij zich voortdurend bezighouden met opwindend amusement, een vrolijk gesprek voeren, lachen en grappen maken, of hij zal depressief worden, met grote beproevingen en moeilijke morele conflicten die hij denkt dat maar weinigen kunnen begrijpen. Zulke mensen mogen zichzelf christenen noemen, maar ze bedriegen zichzelf. Ze hebben het origineel niet.« (Tekenen des tijds, 23 oktober 1884)

“Het is niet Gods wil dat we chagrijnig of ongeduldig zijn, noch dat we lichtzinnig en oppervlakkig zijn. Het is Satans uitgebreide strategie om mensen van het ene uiterste naar het andere te trekken. God wil dat wij als kinderen van het licht een opgewekte en gelukkige gezindheid hebben, zodat we 'de deugden kunnen verkondigen van hem die ons uit de duisternis heeft geroepen tot zijn wonderbaar licht' (1 Petrus 2,9:XNUMX).« (Adventistenhuis, 432; zien. Het adventistenhuis, kap. 70, lid 6)