(In dit artikel verdiep ik onder andere de inzichten van mijn broer Enrique in de regenboogwaarheid.)

Toen de overlevenden van de vloed uit de ark kwamen, werden ze geconfronteerd met een angstaanjagend gezicht: de aarde was een karikatuur van wat het ooit was! Om ze weer hoop te geven, schilderde God de regenboog in de lucht. Dit natuurverschijnsel was voorheen onbekend en liet hen zien dat God hen niet was vergeten. Hij was er nog steeds. Sindsdien is de regenboog het teken van het verbond tussen God en de mens. Toch zijn velen de ware betekenis van de regenboog vergeten, verwaterd of misbruikt om een ​​nieuw tijdperk aan te kondigen zonder God of valse liefde.

Voor de vorming van een regenboog zijn twee componenten nodig: zon en regen. Wanneer de zonnestralen kleine waterdruppeltjes in de aardatmosfeer raken, verschijnt de regenboog. Maar om het te zien, is er nog iets belangrijks: je moet de zon de rug toekeren!

In figuurlijke zin geldt dit ook voor het spirituele rijk. Want waar de zonnegod, de zonnecultus of de zonnedag in welke vorm dan ook wordt aanbeden, zal een echte christen zich afwenden en trouw blijven aan het eeuwige verbond van de regenboog. "Gedenk de sabbatdag, om die te heiligen", begint het vierde gebod in Exodus 2, dat ons de sabbat, de zevende dag van de week, laat zien als geheiligd en gezegend door God, de dag waarop God Zelf rustte als een voorbeeld voor ons.

Waarschuwing: gevaar voor blindheid!

Dat deze overgang van ware aanbidding naar zonaanbidding, al dan niet in christelijk gewaad, zou plaatsvinden, was bekend bij degenen die de toekomst kennen. Dit is hoe de zon een van de meest bekende "goden" in de menselijke geschiedenis werd. Dat is de reden waarom de waarschuwing meer dan drieduizend jaar geleden werd uitgevaardigd: »Dat u ook uw ogen niet naar de hemel opslaat en naar de zon en de maan en de sterren en het hele leger van de hemel kijkt en u laat verleiden tot aanbidding hen en hen dienen.« ( Deuteronomium 5:4,19)

Na een lijst van dingen die verfoeilijk zijn voor God, maar gepleegd door Gods veronderstelde dienaren, geeft Ezechiël ons de ergste van alle gruwelen: zonaanbidding! (Ezechiël 8,17:XNUMX) Als je te lang naar de zon aan de hemel kijkt, verlies je je gezichtsvermogen. Degenen die de zon aanbidden en verafgoden, worden ook blind - alleen geestelijk.

God wilde dit voorkomen door het teken van de regenboog te geven aan de eerste bewoners van de post-diluviale wereld. Het was alsof hij ons allemaal wilde vertellen: keer de zon de rug toe! Focus op de regenboog! Kijk naar de Schepper die hemel en aarde heeft geschapen, richt je ogen niet op de schepping, de zon of de aarde, mensen of dieren.

Sabbat nog geldig

Hemel en aarde zijn nog niet voorbij, dus de wet is nog steeds van kracht! Bij veel gelegenheden benadrukte God het belang van de sabbatsdag: na de schepping, na de zondvloed, na de uittocht en aan het kruis, omdat Jezus volgens de wet op de sabbat in de dood rustte. Toen begon hij op zondag, na zijn opstanding, aan een nieuwe werkweek, zoals hij vanaf het begin had gedaan. Jezus, de "Heer van de sabbat", vervulde de wet door de rustdag naar het kruis te brengen om die daar met zichzelf te verhogen.

Hij kwam om te vervullen, niet om af te schaffen. Noch Jezus, noch zijn volgelingen hielden op met het houden van de sabbat. In plaats daarvan gingen ze door met het heiligen van hem. Als ze ermee waren gestopt en in plaats daarvan de zondag hadden gevierd, had iedereen het erover gehad! De grote stilte over een verandering in heiligheid van sabbat naar zondag, vooral van de kant van de vervolgers van christenen, is een duidelijk bewijs dat een dergelijke verandering niet plaatsvond in bijbelse tijden. Omdat ze dit onmiddellijk en heftig zouden hebben bekritiseerd, omdat ze gewoon wachtten om iets te vinden dat kritiek waard was!

Er is geen reden om aan te nemen dat de sabbat ook na de "vloed van vuur" niet verhoogd zal worden. Er zal niet meer worden gedood en niet meer op de nieuwe aarde liggen. Men zal niet langer andere goden aanbidden of Gods naam ijdel gebruiken. Zoals vandaag het geval is, zal de sabbatdag door Gods volk worden gevierd. Daarom is het vierde gebod het enige dat begint met het woord "Gedenk".

De sabbat in de heilsgeschiedenis

1. Op de laatste dag van de week van de schepping stelde God de sabbat in, zegende, heiligde en rustte. Adam en Eva waren getuigen.
2. Na de zondvloed maakte God de sabbat tot een eeuwigdurend verbond tussen hem en de mens. Noach, zijn vrouw, zonen en schoondochters waren getuigen. De naam Noach betekent ook rust. De »watervloed« werd overleefd door een persoon die de naam »rust« draagt.
3. Na de uittocht uit Egypte riep God de sabbat uit als het vierde gebod van de twee tafelen van de wet. De Israëlieten, Gods volk, waren getuigen.
4. Na zijn terugkeer uit Babylon hernieuwde Nehemia Israëls verbond met God en herstelde de ereplaats op de sabbat.
5. In de laatste week van zijn aardse leven verhoogde Jezus, die op een vrijdag stierf, de sabbat door zijn dood. Op de dag van zijn opstanding, een zondag, begon hij weer te werken, zoals zijn gewoonte was, volgens zijn heilige wet. Degenen die later christenen werden genoemd, waren getuigen.
6. Na de poel des vuurs zal God opnieuw de sabbat verheffen tot een eeuwigdurend verbond tussen hem en de mens. Degenen die de verdrukking hebben meegemaakt, zullen getuigen zijn. Zoals de "vloed van water" werd overleefd door Noach, die de naam "Rust" droeg, zo zal de "vloed van vuur" worden overleefd door een groep mensen die de waarheid van de sabbatsrust in hun naam zullen dragen.
7. Na het herstel van de wereld zal de sabbat een dag van aanbidding blijven. God Zelf zegt ons: 'Want zoals de nieuwe hemelen en de nieuwe aarde die ik maak, voor mijn aangezicht zullen staan, zegt de HEER, zo zullen uw zaad en uw naam staan. En het zal geschieden dat elke nieuwe maan en elke sabbatdag alle vlees zal samenkomen om voor mijn aangezicht te aanbidden, zegt de Heer.« (Jesaja 66,22.23:XNUMX) Alle levende en denkende wezens zullen getuigen zijn.

Alle overlevenden zullen de rust ontvangen die Noach ervoer na de belofte van zijn eigen naam. Je stapt in de ware rust waar generaties naar hebben verlangd. Want degenen die in slaap zijn gevallen, zullen weer opstaan ​​als de Messias zelf na zijn kruisiging en zullen worden opgenomen voor God met de levenden, zoals Henoch ooit deed, aan wie de enige onsterfelijke onsterfelijkheid schonk. God geeft onsterfelijkheid aan degenen die ervoor kiezen om het te ontvangen door genade door geloof en gehoorzaamheid.

vloed van water en poel van vuur

Jezus vertelt ons nu in Lukas 17,26:XNUMX dat de eindtijd zal zijn als de tijd van Noach. Hemel en aarde zullen weer voorbijgaan, zoals bij de zondvloed, maar Gods woord blijft. De wortels van het kwaad hebben de vloed overleefd, maar in de poel des vuurs zullen ze branden en verteerd worden alsof ze nooit hebben bestaan. Daarom is het populaire idee van de hel verkeerd. Een eeuwige hel zou een eeuwig voortbestaan ​​van de zonde betekenen. Net zoals de vloed van water niet eeuwig duurde, zal de poel van vuur ook niet eeuwig duren.

Opnieuw zal de Messias naar beneden komen om rust te geven aan de sterfelijke, onderdrukte en wanhopige mensen. Dit keer als koning en redder. En als vernieuwers van de wereld en de hemel, die na het tijdperk van de zonde nu mooier dan ooit zullen zijn.

Wat wacht ons in plaats van de zevenkleurige regenboog na de poel van vuur? Aan al diegenen die de zon, haar cultus en de verkeerde rustdag de rug hebben toegekeerd? Aan allen die zich lieten reinigen van alle zonden door water en daardoor aan de watervloed ontsnapten? Aan allen die verfijnd werden in het vuur van de smelterij en daardoor gered werden van de poel des vuurs?

Het kan alleen iets zijn dat de sabbat vergroot! Iets dat Gods heilige en eeuwige wet verkondigt! Iets dat zijn karakter weerspiegelt! Waarschijnlijk weer iets met het getal zeven, waarschijnlijk een nieuw natuurverschijnsel dat duidelijk zal maken dat de aarde en haar bewoners nooit meer door vuur zullen worden vernietigd, net zoals de regenboog een belofte was dat ze nooit meer door water zouden worden vernietigd!

Anker laten vallen

Alleen sabbatvierders overleefden de zondvloed, en de laatste dagen zullen zijn als de dagen van Noach. Het belang van het sabbatthema kan dus niet worden onderschat. Omdat de sabbat eigenlijk zoiets is als een anker van rust in de storm. De Heer van de sabbat heeft het voor ons gemaakt, niet wij voor de sabbat!

Degenen die uit de ark kwamen, stonden met hun rug naar de zon en hun ogen naar de regenboog. Ook wij kunnen ons positioneren om het teken van het verbond te zien na de laatste gebeurtenissen en de grote verdrukking die komen gaat. Dan geeft Jezus, onze Verlosser, ons rust door de Heilige Geest, onze Trooster.

Dan is alle aan God bedreven zonde verteerd door het vuur van zijn liefde. Al het kwaad dat hem niet is aangedaan, heeft zijn einde gevonden in de poel des vuurs. Het geluk van het universum wordt hersteld. De eeuwigheid kan beginnen!