Het bloedbad in Edom. Door Kai Mester

Leestijd: 10 minuten

Iedereen die de volgende passage uit de tekst van de profeet Jesaja leest, voelt zich alsof hij in het Oude Testament is beland. Maar is het mogelijk dat iedereen hem eerst leest door de lens van zijn eigen ervaring met boze mensen? Door de lens van zijn eigen angsten?

Wie is hij die uit Edom komt in rode gewaden uit Bozra, zo opgesierd in zijn gewaden, wandelend in zijn grote kracht? "Ik ben het die in gerechtigheid spreek, en ik ben machtig om te helpen." Waarom is je gewaad zo rood, zijn je kleren als die van een wijnperser? »Ik ging alleen de wijnpers in, en er was niemand onder de volken met mij. Ik verpletterde ze in mijn woede en vertrapte ze in mijn woede. Haar bloed spatte op mijn kleren en ik maakte mijn hele gewaad vuil. Omdat ik een wraakdag had gepland; het jaar om de mijne in te lossen was aangebroken. En ik keek rond, maar er was geen helper, en ik was verbijsterd dat niemand me hielp. Toen moest mijn arm me helpen, en mijn woede hielp me. En ik heb de volken vertrapt in mijn toorn en hen dronken gemaakt in mijn toorn, en hun bloed op de aarde uitgegoten.« (Jesaja 63,1:5-XNUMX)

Is dit de boze God die de meeste mensen de rug hebben toegekeerd? Sommigen zijn atheïst of agnost geworden. Anderen richten hun aanbidding op Jezus als de zachtaardige God van het Nieuwe Testament, of op Maria als de barmhartige moeder die, volgens de kerktraditie, nog leeft en de gebeden van de gelovigen ontvangt.

Maar wat zegt het Nieuwe Testament over deze passage?

Ik zag de hemel geopend; en zie een wit paard. En degene die erop zat, heette Getrouw en Waar, en hij oordeelt en vecht met gerechtigheid. En zijn ogen zijn als een vuurvlam, en op zijn hoofd zijn vele kronen; en hij had een naam geschreven die niemand kende behalve hijzelf, en hij was gekleed met een gewaad gedrenkt in bloed, en zijn naam is: Het Woord van God. En de legers in de hemel volgden hem op witte paarden, gekleed in zuivere witte zijde. En uit zijn mond kwam een ​​scherp zwaard om de volken mee te slaan; en hij zal ze hoeden met een ijzeren staf; En hij treedt de wijnpers vol met de wijn van Gods brandende toorn, de Almachtige, en heeft een naam geschreven op zijn gewaad en op zijn dij: Koning der koningen en Heer der heren. (Openbaring 19,11:16-XNUMX)

En de engel legde zijn snoeimes op de grond en sneed de druiven van de wijnstok van de grond en wierp ze in de grote wijnpers van de toorn van God. En de wijnpers werd buiten de stad getreden, en bloed stroomde van de wijnpers naar de hoofdstellen van de paarden, duizendzeshonderd stadia (ongeveer 300 kilometer). (Openbaring 14,19:20-XNUMX)

Twee scènes beschreven in verband met de naderende terugkeer van de Messias naar onze planeet. Gods toorn is dus heel actueel en God schopt eigenlijk de wijnpers door zijn Messias zelf.

Maar staat hier misschien iets veel diepers en puurders op het spel dan wraakgedachten? Voor veel mensen betekent woede haat, controleverlies, overdaad, wreedheid. De boze kwelt zijn slachtoffer en schept er voldoening in.

Jakobs profetie over Juda doet ons rechtop zitten en opletten: “De scepter van Juda zal niet wijken, noch de heersersstaf van zijn voeten, totdat degene aan wie het toebehoort komt, en de volken zullen zich aan hem vastklampen. Hij zal zijn ezel aan de wijnstok binden, en zijn veulens aan de edele wijnstok. Hij zal zijn gewaad in wijn wassen en zijn mantel in druivenbloed.« (Genesis 1:49,10-11) Klinkt heel positief!

Ik vond enkele uitspraken van Ellen White over Jezus die alleen de wijnpers betrad. Ik zou ze nu graag met je willen zien:

Jezus trapte als kind de wijnpers

»Door de kindertijd, adolescentie en volwassenheid de Messias ging alleen. In zijn puurheid, in zijn trouw binnengekomen hij alleen de wijnpers van lijden; en onder het volk was niemand bij hem. Maar nu zijn we gezegend om een ​​rol te spelen in het werk en de opdracht van de Gezalfde. We kunnen draag het juk met hem en werk samen met God.« (Tekenen van de tijd, 6 augustus 1896, alinea 12)

Jezus vertelde ons: "Wie Mij ziet, ziet de Vader." (Johannes 14,9:XNUMX) Gods boosheid op de wijn lijkt meer te maken te hebben met lijden dan met haat. Jezus leed onder de zonden van zijn medemensen - en niet alleen omdat ze hem afwezen, uitlachten en onderdrukten, maar omdat hij met hen meevoelde alsof hij in hun vel zat en hun zonden zelf had begaan. Hij nam hun schuld op zich en werkte voor hun bevrijding.

...toen hij zijn bediening begon

»Hij vastte veertig dagen en veertig nachten en doorstond de felste aanvallen van de machten der duisternis. Hij betrad de pers alleen, en er was niemand bij hem (Jesaja 63,3:XNUMX). Niet voor jezelf maar zodat hij de ketting kon breken, die mensen als slaven aan Satan bindt. (Amazing Grace, 179.3)

God zal niet terugdeinzen voor zelfverloochening en zelfopoffering om het kwade door het goede te overwinnen. Is Gods toorn dan zijn hartstochtelijke ijver, zijn vurige liefde, die ieder mens wil redden van zondaren en zondaars en ongelooflijk lijdt waar de mens niet te redden is?

Jezus trad de wijnpers in Getsemane

'Onze Verlosser ging alleen de wijnpers in, en van alle mensen was er niemand bij hem. De engelen, die de wil van de gezalfde in de hemel hadden gedaan, wilden hem graag troosten. Maar wat kunnen ze doen? Wat een verdriet, wat een pijn zijn buiten hun vermogen om te verlichten. Je hebt nooit voelde de zonden van een verloren wereld, en met verbazing zien ze hun geliefde meester terneergeslagen door verdriet." (Bijbel echo, 1 augustus 1892, par. 16)

Dus is Gods toorn diep verdriet, diepe kwelling, diepste mededogen zoals Jezus ervoer in Gethsemane? Maar zo'n depressie maakt God niet lusteloos, teruggetrokken, zelfmedelijdend, niet in staat om te handelen. Tot het laatste moment geeft hij de zondaars een permanente levensadem, laat hun hart kloppen, hun hersenen werken, geeft ze zicht, spraak, spierkracht, probeert ze te motiveren zich om te keren, ook al gebruiken ze alles tegen elkaar in de ergste wreedheid en het leidt tot een bloedbad. Hijzelf "bloedt" het eerst en het meest.

"De profetie had verkondigd dat de 'Machtige', de heilige van de berg Paran, alleen de wijnpers betreden; 'er was geen van de mensen' bij hem. Met zijn eigen arm bracht hij redding; hij was klaar voor het offer. De angstaanjagende crisis was voorbij. De Kwelling die alleen God kon verdragen, had de Messias gebaard [in Gethsemane].« (Tekenen des tijds, 9 december 1897, alinea 3)

Toorn van God is de bereidheid om offers te brengen, het bovenmenselijke verdragen van kwellingen die Jezus voelde in Gethsemane, maar die zijn hart brak aan het kruis. "De toorn van de mens doet niet wat goed is voor God." (Jakobus 1,19:9,4) God zal alleen die mensen als zijn eigendom verzegelen die "zuchten en weeklagen over alle gruwelen" (Ezechiël XNUMX:XNUMX), die in Jeruzalem - zijn gemeenschap, ja zijn wereld - gebeuren. Want ze zijn vervuld met Zijn Geest, ervaren goddelijke toorn, zijn één met Gods gevoelens: alleen mededogen, alleen hartstochtelijke onbaatzuchtige verlossende liefde.

... en op Golgotha

»Hij schopte helemaal alleen tegen de wijnpers. Geen van de mensen stond hem bij. Terwijl de soldaten hun vreselijke werk deden en hij leed de grootste angst, bad hij voor zijn vijanden: 'Vader, vergeef het hun; want ze weten niet wat ze doen!” (Lukas 23,34:XNUMX) Dat verzoek aan zijn vijanden omvatte de hele wereld en sluit elke zondaar tot het einde der tijden A." (verhaal van verlossing, 211.1)

Niemand heeft ons Gods vergeving duidelijker laten zien dan Jezus, Zijn vleesgeworden Woord, Zijn Gedachte hoorbaar gemaakt. In zijn hart heeft God elke zondaar vergeven, want dat is zijn aard. Zijn bereidheid om te vergeven houdt niet op. De grens wordt alleen bereikt waar de zondaar er niets mee te maken wil hebben of vrijspraak zoekt die zijn hart niet verandert. En het is precies die bereidheid om te vergeven die het meest lijdt, waardoor reddingspogingen van het hoogste niveau worden gestimuleerd, alsof iemand steeds dodelijkere watermassa's in zulke kanalen zou leiden dat degenen die willen redden worden beschermd en zoveel reddersunbereid zijn om toch gered te worden. God doet dit met een grote opoffering.

“Zoals Adam en Eva uit Eden werden verbannen wegens het overtreden van Gods wet, zo moest de Messias lijden buiten de grenzen van het heiligdom. Hij stierf buiten het kamp waar criminelen en moordenaars werden geëxecuteerd. Daar ging hij alleen de wijnpers van het lijden binnen, droeg de strafdat had op de zondaar moeten vallen. Hoe diep en veelbetekenend zijn de woorden: "Christus heeft ons verlost van de vloek van de wet, door een vloek voor ons te worden." zijn leven niet alleen voor de Joodse natie, maar voor de hele wereld kletsen (Jeugd Instructeur, 28 juni 1900).« (Bijbelcommentaar van de Zevende-dags Adventisten, 934.21)

Golgotha ​​was Gods grootste offer. In zijn zoon onderging de vader als het ware het lot van de goddeloze uit de eerste hand. Geen enkele zondaar kan er met recht aanspraak op maken in een meer beklagenswaardige positie voor God te verkeren. Integendeel: geen schepsel - zelfs Satan niet - is in staat om de gevolgen van alle individuele zonden in alle facetten in zijn beperkte geest te meten en te voelen. Alleen de almachtige, alwetende en alomtegenwoordige God kan dit doen.

'De Verlosser ging alleen de wijnpers van het lijden binnen, en onder al het volk was er niemand bij hem. En toch was hij niet alleen. Hij had gezegd: 'Ik en mijn vader zijn één.' God leed met zijn zoon. De mens kan het offer niet bevatten dat de oneindige God bracht door zijn Zoon over te leveren aan schande, kwelling en dood. Dit is een bewijs voor de grenzeloze liefde van de Vader voor mensen.” (Geest der Profetie 3, 100.1)

Grenzeloze liefde, ongelooflijk lijden. Dit zijn de belangrijkste kenmerken van Gods toorn. De bereidheid om de keuzes van zijn wezens te respecteren en ze in hun ondergang te laten rennen, en zelfs hun wreedheid te kanaliseren op manieren die zijn reddingsplan verder versterken. Dit alles is Gods toorn.

Om af te ronden, een parafrase van ons inleidende gedeelte:

Wie komt er van het slagveld, in rode gewaden uit Bozra, zo getooid in zijn gewaden, wandelend in zijn grote kracht? "Ik ben het die in gerechtigheid spreek en de macht heb om te redden." 'Ik breng een bloedig offer dat geen mens kan brengen. Ik ging met de mensen door diep lijden in mijn hartstochtelijke redderliefde, stuurde mijn zoon naar hen toe, liet hem zelf het diepste lijden ervaren, om mezelf op gelijke voet aan hen te openbaren. Ofwel zijn ze in deze wijnperserij door "mijn bloed" van hun oude zelf bevrijd, ofwel zal hun houding van ontkenning hen doden. In ieder geval is hun bloed ook van mij, maar al te duidelijk zichtbaar in het bloed van mijn zoon. Het heeft op de kleren van mijn hart gespat, en ik heb mijn hele ziel bezoedeld met dit gebeuren. Omdat ik had besloten om het probleem eindelijk op te lossen door mijn volledige toewijding; het jaar om de mijne vrij te laten was aangebroken. En ik keek rond, maar er was geen helper, en ik was verbijsterd dat niemand me hielp. Mijn arm moest me helpen en mijn hartstochtelijke vastberadenheid stond me bij. Ik heb mensen vaak tot het bittere einde de gevolgen laten voelen van hun afstand tot God, ik was zo opgewonden en liet ze afglijden in het bloedbad dat het logische gevolg was van hun beslissingen. Omdat ik ernaar verlang dat sommigen wakker worden en gered worden en dat er eindelijk een einde komt aan het tragische hoofdstuk van de zonde.« (parafrase van Jesaja 63,1:5-XNUMX)

Laten we deel gaan uitmaken van de beweging waarmee God mensen vandaag deze blik in zijn hart wil geven, zodat ze verliefd worden op zijn barmhartige en almachtige karakter.