Historisch bewijs laat zien waar de sabbat werd gevierd vanaf de vroegchristelijke tijden tot op de dag van vandaag. Door Gordon Anderson

Leestijd: 17 minuten

God heeft Zijn heilige Sabbat door de eeuwen heen op indrukwekkende wijze bewaard, tot op de dag van vandaag.

Hoewel de geschriften van de martelaren vaak in vlammen opgingen of anderszins vernietigd werden, hebben we ruimschoots bewijs van christenen die de sabbat hielden: in geschriften uit hun eigen pen die de vervolging overleefden, en in sommige gevallen zelfs in rapporten van hun vijanden.

De Waldenzen stonden eeuwenlang bekend om hun sabbatviering. Om deze reden werden ze vaak Sabbati of Insabbati genoemd. Beschermd door de Italiaanse, Franse en Zwitserse Alpen trotseerden ze eeuwenlang de edicten van Rome.

Hele landen vierden de sabbat: In Bohemen (Tsjechië) en Schotland werd de sabbat gevierd tot de 12e eeuw. In Abessinië (Ethiopië) zelfs tot in de 17e eeuw.

Het bewijsmateriaal van de Oosterse Kerk is fascinerend. Omdat mensen in Perzië, China en India de sabbat al heel vroeg adopteerden.

Hieronder staan ​​slechts enkele van de vele honderden historische documenten die voor de sabbat bestaan. Dit zijn geen geschriften van sabbatsvierende joden, maar uitsluitend van christenen uit het hele christelijke tijdperk die de sabbat vierden die hun Heer en Meester Jezus ook hield.

EERSTE EEUW

Vroege christenen
“Toen vluchtten de geestelijke nakomelingen van Abraham naar Pella, aan de andere kant van de Jordaan, waar ze een veilige haven vonden en hun Meester konden dienen en zijn sabbat konden houden.”¹
"De zevendedagssabbat werd gevierd... door Jezus, de apostelen en de vroege christenen totdat het Concilie van Laodicea de viering ervan feitelijk afschafte."²

TWEEDE EEUW

Vroege christenen
“De sabbat was een sterke band… en door de sabbat te heiligen volgden ze niet alleen het voorbeeld maar ook het gebod van Jezus.”³
“De heidense christenen hielden ook de sabbat.”⁴

oostelijke kerk
"Het is zeker dat de sabbat uit de oudheid... meer dan driehonderd jaar na de dood van onze Verlosser door de christenen van de oosterse kerk werd gevierd."⁵

DERDE EEUW

Afrika – Alexandrië
“Het vieren van de sabbat is passend voor iedere rechtvaardige persoon onder de heiligen. Daarom blijft er voor Gods volk een sabbatismos, d.w.z. het houden van de sabbat, bestaan ​​[Hebreeën 4,9:XNUMX].’⁶

Palestina naar India (Oosterse Kerk)
"Al in 225 na Christus bestonden er grote bisdommen of verenigingen van de (sabbatvierende) Oosterse Kerk, van Palestina tot India."⁷

India – Boeddhistisch geschil (220 n.Chr.)
»De Kushan-dynastie van Noord-India riep een beroemde raad van boeddhistische priesters bijeen in Vaisalia om uniformiteit onder boeddhistische monniken te bereiken in de viering van hun wekelijkse sabbat. Sommigen waren zo onder de indruk van de oudtestamentische geschriften dat ze de sabbat gingen vieren.”⁸

VIERDE EEUW

Italië en het Oosten (4e eeuw)
"Het [de sabbat] was een gangbare praktijk in de oosterse kerken en sommige westerse kerken..."⁹

Orient en bijna de hele wereld
"De christenen uit de oudheid hielden de zaterdag en de sabbat zeer nauwgezet... Het is zeker dat alle kerken in het Oosten en in het grootste deel van de wereld de sabbat vierden."¹⁰

Ethiopië
»Meer dan zeventien eeuwen lang vierde de Ethiopische Kerk de zaterdag als de heilige dag van het vierde gebod.«¹¹

Arabië, Perzië, India, China
"Mingana laat zien dat het Ethiopische christendom (een sabbatvierende kerk) rond 370 na Christus zo populair was dat zijn beroemde leider Musaeus vele reizen naar het Oosten maakte en voor de kerk werkte in Arabië, Perzië, India en China."¹²

Italië – Milaan
»De beroemde bisschop van Milaan, Ambrosius, zei dat hij in Milaan de zaterdag hield, maar in Rome de zondag. Dit gaf aanleiding tot het gezegde: 'Als je in Rome bent, doe dan wat de Romeinen doen!' (Engels voor: 'Andere landen, andere gebruiken.')"¹³

Spanje – Synode van Elvira (305 n.Chr.)
“Er werd besloten dat de valse leerstelling dat vasten op elke sabbat moet plaatsvinden, moet worden tegengegaan.” Dit synodebesluit verzette zich tegen het beleid dat door de Roomse Kerk was geïntroduceerd om de sabbat in te richten als een dag van vasten om deze te degraderen en weg te nemen de vreugde ervan.

Perzië – 40 jaar vervolging onder Shapur II (335-375 n.Chr.)
"Zij [christenen] verachten onze zonnegod, houden kerkdiensten op zaterdag en ontheiligen de heilige aarde omdat ze de doden erin begraven."¹⁴
“Heeft Zarathoestra, de heilige stichter van ons goddelijk geloof, niet duizend jaar geleden de zondag ingesteld ter ere van de zon en de sabbat van het Oude Testament vervangen?”¹⁵

Concilie van Laodicea (365 n.Chr.)
»Canon 16 - Op zaterdag moeten de Evangeliën en andere delen van de Bijbel voorgelezen worden...Canon 29 - Christenen moeten op zaterdag niet judiseren en niets doen, maar die dag werken; Maar zij moeten vooral de Dag des Heren eren en er als christenen, indien mogelijk, niet aan werken.¹⁶

VIJFDE EEUW

constant in Opel
“De mensen van Constantinopel en bijna overal komen samen, zowel op de sabbat als op de eerste dag van de week; een gewoonte die in Rome of Alexandrië geen aandacht krijgt.”¹⁷

Paus Innocentius (402-417)
"Innocent heeft bevolen dat het vasten altijd op zaterdag of sabbat moet plaatsvinden."¹⁸

Afrika
'Augustinus klaagde dat een van de twee naburige kerken in Afrika de zevendedagssabbat in acht nam, terwijl de andere daarop vastte.'¹⁹

Dopen
"De Joodse sabbatviering werd zelfs tot in de 5e eeuw door de christelijke kerk gehandhaafd."²⁰
"In de dagen van Hiëronymus (420 n.Chr.) deden zelfs de meest vrome christenen op zondag gewoon werk."²¹

Spanje (400 n.Chr.)
»Ambrosius heiligde de zevende dag als de sabbat (zoals hij zelf zei). Ambrosius had grote invloed in Spanje, waar ook de zaterdagsabbat werd gevierd.²²

ZESDE EEUW

Schotse kerk
'In dit laatste geval volgden ze waarschijnlijk de gewoontesporen die we terugvinden in de vroege Keltische Kerk van Ierland: ze hielden de zaterdag als sabbat en rustten daarop uit van al hun werk.'²³

Ierland
"In de vroege Keltische Kerk van Ierland was de rustdag zaterdag of sabbat."²⁴

Rom
Omstreeks 590 n.Chr. bestempelde paus Gregorius in een brief aan het Romeinse volk degenen die volhielden dat er op de zevende dag geen werk mocht worden gedaan als “profeten van de Antichrist”.²⁵

ZEVENDE EEUW

Schotland en Ierland
“Blijkbaar vierde de vroege Keltische Kerk van zowel Ierland als Schotland de zaterdag, de Joodse sabbat, als een rustdag. Het vierde gebod werd letterlijk op de zevende dag van de week nageleefd.”²⁶

Rom
Paus Gregorius I (590-604 n.Chr.) schreef tegen "Romeinse burgers die het doen van enig werk op de sabbat verbieden."²⁷

ACHTSTE EEUW

Perzië en Mesopotamië
“De heuvels van Perzië en de valleien van de Tigris en de Eufraat weergalmden van hun lofliederen. Ze brachten hun oogsten binnen en betaalden hun tienden. Op de sabbat gingen ze naar hun kerken om God te aanbidden.”²⁸

India, China, Perzië
»De viering van de zevendedagssabbat was wijdverbreid en blijvend onder de gelovigen van de Oosterse Kerk en de Thomas-christenen in India, die nooit met Rome verbonden waren. Het werd ook behouden door de groepen die zich na het Concilie van Chalcedon van Rome afscheidden, namelijk de Ethiopiërs, Syrisch-orthodoxen, Maronieten en Armeniërs.²⁹

China (781 n.Chr.)
In 781 na Christus werd het beroemde China Monument in marmer uitgehouwen om de groei van het christendom in China vast te leggen. De inscriptie werd ontdekt tijdens opgravingen nabij de stad Xi'an in 1625. Hieruit: “Op de zevende dag brengen we offers, nadat we ons hart hebben gezuiverd en vergeving voor onze zonden hebben ontvangen.”³⁰

NEGENDE EEUW

Bulgarije
"Aan het begin van de evangelisatie van Bulgarije werd geleerd dat er op de sabbat geen werk mocht worden gedaan."³¹
Paus Nicolaas I schreef in een brief aan Khan Boris I van Bulgarije: "Men moet op zondag rusten van het werk, maar ook niet op de sabbat."³²

constant in Opel
Photius I, patriarch van Constantinopel, beschuldigde het pausdom [op de tegensynode die Nicolaas afzette]: "In weerwil van de kerkelijke wet lieten ze de Bulgaren op de sabbat vasten."³³

Athingan/Melchizedekites – de onaanraakbaren (Anatolië)
Kardinaal Hergenrother zegt dat ze een nauwe relatie onderhielden met keizer Michael II (821–829) en getuigt dat ze de sabbat hielden.³⁴

Bulgarije
»In de 9e eeuw stuurde paus Nicolaas I de regerende Khan van Bulgarije een lang document waarin hij zei dat men niet op zondag moest werken, maar op de sabbat. Het hoofd van de Griekse Kerk voelde zich beledigd door de inmenging van het pausdom en verklaarde de paus geëxcommuniceerd.³⁵

TIENDE EEUW

Schotland
'Ze werkten op zondag, maar hielden de zaterdag als sabbat.'³⁶

Koerdistan – Oosterse Kerk
»De Nestorianen eten geen varkensvlees en houden de sabbat. Ze geloven niet in oorbiecht of het vagevuur.”³⁷

Waldenzen
'En aangezien ze geen andere rustdag hielden dan de sabbat, werden ze Insabathas genoemd.'³⁸

ELFDE EEUW

Schotland
"Men geloofde dat zaterdag de juiste sabbat was waarop men zich van werk moest onthouden."³⁹

Synode van Clermont (1095 n.Chr.)
"Tijdens de Eerste Kruistocht vaardigde paus Urbanus II op de synode van Clermont een decreet uit waarbij de sabbat ter ere van de Maagd Maria werd afgeschaft."⁴⁰

constant in Opel
'Omdat u bij de Joden de sabbat viert en bij ons de Dag des Heren, lijkt het erop dat u de sekte van de Nazareners navolgt.'⁴¹ – De Nazareners waren een christelijke religieuze gemeenschap.

Griekse kerk
“Zoals iedereen weet is er een bitter geschil tussen de Grieken en Romeinen over de naleving van de sabbat.”⁴² – Over de scheiding van de Griekse Kerk van de Roomse Kerk in 1054

TWAALFDE EEUW

Lombardije
»Sporen van sabbatvierders zijn te vinden in de tijd van Gregorius I, Gregorius VII en in de 12e eeuw in Lombardije.«⁴³

Waldenzen
Robinson doet verslag van enkele Waldenzen in de Alpen: Sabbati, Sabbatati, Insabbatati of zelfs beter bekend als Inzabbatati. "Er wordt gezegd dat ze zo werden genoemd naar het Hebreeuwse woord Sabbat, omdat ze de zaterdag vierden als de dag des Heren."⁴⁴
Onder de documenten die we van deze volkeren hebben, bevindt zich een verklaring van de Tien Geboden, die Boyer dateert uit 1120. Het vieren van de sabbat door zich te onthouden van werelds werk wordt sterk aangemoedigd.”⁴⁵

Hongarije, Frankrijk, Engeland, Italië, Duitsland
»De verspreiding van ketterij is in deze tijd bijna ongelooflijk. Van Bulgarije tot de Ebro, van Noord-Frankrijk tot de Tiber – we vinden ze overal. Hele landen zijn besmet, zoals Hongarije en Zuid-Frankrijk; In veel andere landen zijn ze in groten getale aanwezig: in Duitsland, Italië, Nederland en zelfs in Engeland zijn ze aan het werk.⁴⁶

Wales
»Er is veel bewijs dat de sabbat in heel Wales werd gevierd tot 1115 na Christus, toen de eerste Romeinse bisschop in St. David's werd geïnstalleerd. Maar de oude kerken in Wales die de sabbat hielden, bogen nog steeds niet volledig hun knieën voor Rome, maar vluchtten naar hun schuilplaatsen.⁴⁷

Frankrijk
»Pierre de Bruys verhuisde twintig jaar lang naar Zuid-Frankrijk. Hij legde in het bijzonder de nadruk op een dag van aanbidding die destijds werd erkend door de Keltische kerken op de Britse eilanden, onder de Paulicianen en in de grote oosterse kerk, namelijk de zevende dag van het Vierde Gebod.⁴⁸

DERTIENDE EEUW

Waldenzen
“Ze zeggen dat… Paus Silvester de Antichrist was, genoemd in de brieven van St. Paulus alsof hij de zoon des verderfs was. [Ze zeggen ook] dat we de sabbat moeten houden.”⁴⁹ (rooms-katholieke auteur)
“De ketterij van de Waldenzen of de arme mensen van Lyon gaat terug tot de oudheid. Sommigen zeggen dat dit al aan de gang is sinds de dagen van paus Sylvester; anderen, sinds de dagen van de apostelen."⁵⁰

Europa
"De Paulikianen, Petrobrusianen, Passagini, Waldenzen en Insabbati waren tot 1250 na Christus belangrijke sabbatsvierders in Europa."⁵¹

passagini
dr. Hahn zegt dat toen de Romeinse priesters naar het Vierde Gebod verwezen ter ondersteuning van de sabbat, de Romeinse priesters antwoordden: "De sabbat is een symbool van de eeuwige rust van de heiligen."⁵²

VEERTIENDE EEUW

Ghana
»In mijn land, Ghana, noemen veel lokale stammen zaterdag Memeneda, letterlijk: “IK BEN Dag”. Omdat het historisch gezien werd aangewezen als een speciale dag voor het aanbidden van God (Onyame), wordt het ook wel Memeneda Dapaa, 'goede of kostbare dag' genoemd. Omdat Gods dag zaterdag is en omdat elk mannelijk kind dat op die dag wordt geboren Kwame wordt genoemd, wordt God vaak Onyame Kwame genoemd, 'de God wiens dag zaterdag is'. Het wordt niet aanbevolen om persoonlijke of wereldlijke activiteiten te ontplooien op Memeneda, inclusief het bijwonen van markten en begrafenissen. Er kunnen geen oorlogen over worden verklaard of gevoerd. Deze gewoonte om de zaterdag te vieren bestond al lang vóór de geboorte van Prins Hendrik de Zeevaarder, een Portugese ontdekkingsreiziger die in de 15e eeuw rooms-katholieke priesters en missionarissen naar Ghana bracht. Maar sinds de komst van deze blanke missionarissen met hun vreemde dag van aanbidding worden alle blanken Kwasi Broni genoemd, 'Witte Mensen van de Zondag'.⁵³

Bohemen
»In 1310, 200 jaar vóór Luthers stellingen, vormden de Boheemse Broeders een kwart van de bevolking van Bohemen. Ze stonden in contact met de Waldenzen, van wie grote aantallen in Oostenrijk, Lombardije, Bohemen, Noord-Duitsland, Thüringen, Brandenburg en Moravië woonden. Erasmus wees erop hoe strikt de Boheemse Waldenzen de zevendedagssabbat vierden.”⁵⁴

Engeland, Nederland, Bohemen
»We schreven over de sabbatisten in Bohemen, Transsylvanië, Engeland en Nederland tussen 1250 en 1600 na Christus.«⁵⁵

VIJTIENDE EEUW

Bohemen
"Erasmus getuigt dat deze Bohemers niet alleen tot ongeveer 1500 gewetensvol de zevende dag hielden, maar ook sabbatisten werden genoemd."⁵⁶

Noorwegen – Kerkraad in Bergen (22 augustus 1435)
"Het was onder de aandacht van de aartsbisschop gekomen dat mensen op verschillende plaatsen in het koninkrijk het hadden aangedurfd de zaterdag heilig te houden."⁵⁷
»Het vieren van de zaterdag mag in de toekomst onder geen enkele omstandigheid worden toegestaan, omdat dit verder gaat dan de instructies van de kerkelijke canon. Daarom adviseren wij alle vrienden van God in heel Noorwegen die gehoorzaam willen zijn aan de Heilige Kerk om zich te onthouden van dit kwaad van het houden van de zaterdag; en we verbieden alle anderen de zaterdag heilig te houden, onder voorbehoud van de strengste straffen van de kerk.”⁵⁸

ZESTIENDE EEUW

Italië – Concilie van Trente, rooms-katholiek
De aartsbisschop van Reggio hield een krachtige toespraak waarin hij zei dat de wijziging door de [rooms-katholieke] Kerk van het vierde gebod ['Gedenk de sabbatdag en heilig hem'] duidelijk aantoont dat traditie de Schrift overtroeft. Het Concilie van Trente bepaalde vervolgens op 18 januari 1563 dat traditie prevaleert boven de Schrift.⁵⁹

Engeland
"Tijdens de regering van Elizabeth merkten veel gewetensvolle en onafhankelijke denkers op (zoals sommige protestanten in Bohemen eerder hadden gedaan) dat het vierde gebod niet van hen verlangde de eerste, maar uitdrukkelijk de 'zevende' dag van de week te onderhouden."⁶⁰

Rusland – Raad van Moskou
»De beklaagden [sabbatvierders/Subbotniki] werden opgeroepen, beleden openlijk het nieuwe geloof en verdedigden het. De meest prominente onder hen... Kuritsin, Ivan Maximov, Kassian en de archimandriet van het Novgorod-klooster werden op 27 december 1503 ter dood veroordeeld en publiekelijk verbrand in kooien in Moskou.⁶¹

Bohemen – de Bohemian Brothers
»Ik las uit een passage in Erasmus dat er in de vroege Reformatieperiode, waarin hij schreef, sabbatvierders in Bohemen waren die niet alleen de zevende dag vierden, maar ook, zoals men zei, uiterst kieskeurig waren wat betreft de sabbatsrust genomen."⁶²

Duitsland – dr. Eck tegen de hervormers
“De Kerk heeft echter op grond van haar eigen gezag en zonder de Schrift de viering van zaterdag naar zondag verplaatst.”⁶³

Europa
Rond het jaar 1520 vonden veel van deze sabbatvierders bescherming op het landgoed van de heer Leonhard von Liechtenstein (in Nikolsburg), "aangezien de prinsen van Liechtenstein zich aan de viering van de ware sabbat hielden."⁶⁴

Indië
»De beroemde jezuïet Francis Xavier verzocht om de inquisitie. Het werd vervolgens in 1560 in Goa, India, opgericht om het ‘Joodse kwaad’ [het houden van de sabbat] op afstand te houden.”⁶⁵

Oostenrijk
“De Sabbatariërs zijn nu in Oostenrijk.”⁶⁶

Ethiopië - Ethiopische legaat aan het hof van Lissabon (1534 n.Chr.)
“Wij imiteren daarom niet de Joden, maar volgen de Messias en zijn heilige apostelen in het vieren van deze dag.”⁶⁷

baptisten
"Sommigen werden gemarteld omdat ze niet zoals de anderen op zondag wilden rusten, en beweerden dat dit de feestdag en de wet van de Antichrist was."⁶⁸

Nederland en Duitsland
Barbara van Thiers, die in 1529 werd geëxecuteerd, verklaarde: ‘God heeft ons geboden op de zevende dag te rusten.’ Een andere martelaar, Christina Tolinger, wordt als volgt geciteerd: ‘Over heilige dagen en zondagen zei ze: ‘In zes dagen zal de HEER maakte de wereld, en hij rustte op de zevende dag. De andere heilige dagen werden ingesteld door pausen, kardinalen en aartsbisschoppen."⁶⁹

Finland - Brief van de Zweedse koning Gustav I Vasa aan het Finse volk (6 december 1554)
"Enige tijd geleden hoorden we dat sommige mensen in Finland de grote fout hebben gemaakt om de zevende dag, die zaterdag wordt genoemd, te houden."⁷⁰

ZEVENTIENDE EEUW

England (1618)
'Omdat ze maar vijf dagen per week lesgaf en op zaterdag rustte, werd ze uiteindelijk naar de nieuwe gevangenis in Maiden Lane gestuurd... Mevrouw Traske zat 15 of 16 jaar gevangen vanwege haar mening op zaterdagsabbat.'⁷¹

England (1668)
"Hier in Engeland zijn er ongeveer negen of tien kerken die de sabbat vieren, naast vele verspreide discipelen die op een heel bijzondere manier bewaard zijn gebleven."⁷²

Hongarije, Roemenië
Omdat ze echter de zondag afwezen en op de sabbat rustten, beval prins Sigismund Báthory hun vervolging. Simon Péchi klom op tot kanselier en was daarmee na de prins de machtigste man in Transsylvanië. Hij bestudeerde zijn Bijbel en componeerde een aantal hymnen, voornamelijk ter ere van de sabbat. Péchi werd gearresteerd en stierf in 1640.

Zweden en Finland
“Destijds konden we deze opvattingen in bijna heel wat toen Zweden was, ontdekken, dat wil zeggen in Finland en Noord-Zweden. In het district Uppsala hielden boeren zaterdag in plaats van zondag. Rond het jaar 1625 werd die religieuze tendens in deze landen zo sterk dat niet alleen een groot deel van het gewone volk de zaterdag als rustdag begon te houden, maar ook veel priesters.⁷³

India – Syrisch-orthodox (1625)
»Ze heiligen de zaterdag. Op zaterdag hebben ze een feestelijke dienst.”⁷⁴

Noord-Amerika
“Stephen Mumford, de eerste sabbatvierder in Amerika, kwam in 1664 uit Londen.”⁷⁵

Zevendedagsbaptisten (1671)
"...afgescheiden van de Baptistenkerk om de sabbat te houden."⁷⁶

Engeland – Karel I (1647)
“Want er staat nergens in de Schrift dat de zaterdag niet langer gehouden hoeft te worden, of dat deze veranderd is in zondag; daarom kan alleen het gezag van de Kerk het ene hebben veranderd en het andere hebben ingesteld.”⁷⁷

Engeland
“Er was in 1618 een verhitte discussie onder de Engelse geestelijkheid over twee punten: ten eerste of de sabbat van het vierde gebod nog steeds van toepassing was; en ten tweede, op welke basis de eerste dag van de week als 'sabbat' gehouden mag worden.⁷⁸

Ethiopië
Jezuïeten probeerden de Ethiopische Kerk ertoe te brengen het rooms-katholicisme over te nemen. Ze beïnvloedden koning Za Dengel om onderwerping aan het pausdom voor te stellen (1604 n.Chr.) En "al zijn onderdanen te verbieden de zaterdag te blijven vieren, op straffe van zware straffen."⁷⁹

Bohemen, Moravië, Zwitserland, Duitsland
'Een van de adviseurs en heren aan het hof was John Gerendi, leider van de sabbatisten, een gemeenschap die niet de zondag vierde, maar de zaterdag.'⁸⁰

Engeland
De inscriptie op het graf van Peter Chamberlain, de koninklijke arts... stelt dat Chamberlain "een christen" was die "de geboden van God en het geloof van Jezus onderhield, gedoopt werd rond het jaar 1648, en de zevende dag hield als een Sabbat gedurende 32 jaar." Had gehouden."⁸¹

ACHTTIENDE EEUW

Ethiopië
"De Syrisch-orthodoxen kwamen op de sabbat vóór de Dag des Heren bijeen in de tempel en vierden die dag, net als de Ethiopiërs, wat blijkt uit hun geloofsbelijdenis door de Ethiopische koning Claudius."⁸²

Roemenië, Joegoslavië, Tsjechoslowakije (1760)
"Het Edict van Toleratie van Jozef II was niet van toepassing op de sabbatvierders, van wie sommigen al hun bezittingen verloren."⁸³

Duitsland – Tennhardt van Neurenberg
"Hij houdt zich strikt aan de leer van de sabbat, omdat het een van de Tien Geboden is."⁸⁴
Zelf zegt hij: “Het kan niet worden bewezen dat de zondag de plaats van de sabbat heeft ingenomen. De HEER God heeft de laatste dag van de week geheiligd. In tegenstelling daarmee heeft de Antichrist de eerste dag van de week ingesteld.”⁸⁵

Bohemen en Moravië (1635-1867)
»De situatie van de sabbatariërs was verschrikkelijk. Hun boeken en geschriften moesten bij de kerkenraad van Karlsburg worden afgeleverd om door vlammen te worden vernietigd.⁸⁶

Moravië – Graaf Zinzendorf
In 1738 schreef Zinzendorf over zijn sabbatviering: "Omdat ik de sabbat al vele jaren als rustdag houd, terwijl ik onze zondag gebruik om het evangelie te prediken."⁸⁷

Noord-Amerika - Boheemse broers nadat Zinzendorf uit Europa arriveerde (1741)
"De bijzondere omstandigheid die aandacht verdient is dat hij en de kerk in Bethlehem besloten hebben de zevende dag als rustdag te vieren."⁸⁸

Pennsylvania
Er was al een kleine groep Duitse sabbatvierders in Pennsylvania.⁸⁹

NEGENTIENDE EEUW

Rusland
»De meerderheid verhuisde echter naar de Krim en de Kaukasus, waar ze ondanks vervolging tot op de dag van vandaag trouw zijn gebleven aan hun leringen. Ze worden Subbotniki of Sabbatariërs genoemd.”⁹⁰

China
“Op dat moment verbood Hung het gebruik van opium en zelfs tabak, evenals alle bedwelmende dranken; en de sabbat werd gevierd als een religieuze dag.”⁹¹
»De zevende dag wordt uiterst nauwgezet en nauwkeurig gevierd. De Taiping-sabbat wordt gevierd op onze zaterdag.”⁹²
"Toen de Taiping-bevolking werd gevraagd waarom ze de zevende dag sabbat hielden, antwoordden ze dat dit kwam omdat de Bijbel dit leerde, en omdat hun voorouders het als een dag van aanbidding hielden."⁹³

India en Perzië
“Bovendien blijven ze in ons hele rijk hun zevendedags-christelijke diensten vieren.”⁹⁴

Dänemark
»Deze opwinding bleef niet zonder effect. Pastor MA Sommer begon de zevende dag te vieren en schreef een krachtig artikel over de ware sabbat in zijn kerkkrant Indovet Kristendom, nr. 5, 1875.⁹⁵

Zweden – Baptisten
"We zullen nu proberen aan te tonen dat de heiliging van de sabbat zijn grondslag en oorsprong heeft in een wet die God zelf bij de schepping voor de hele wereld heeft ingesteld, en daarom te allen tijde bindend is voor alle mensen."⁹⁶

USA (1845)
“Zo zien we Daniël 7,25:XNUMX in vervulling gaan, de kleine hoorn die ‘tijden en wet’ verandert. Daarom lijkt het mij dat allen die de eerste dag als sabbat vieren, de zondagsvierders van de paus en Gods sabbatsbrekers zijn.”⁹⁷

Zevende-dags Adventisten
Zevende-dags Adventisten ontstonden in 1844 in Noord-Amerika en hadden zich tegen het einde van de 19e eeuw over het grootste deel van de wereld verspreid. Hun naam is afgeleid van hun leer over de zevendedagssabbat en de wederkomst (advent) van Jezus. In 1874 kwamen ze naar Europa; 1885 naar Australië; 1887 naar Afrika en 1888 naar zowel Azië als Zuid-Amerika.

vandaag De vraag blijft nog steeds of volgelingen van Jezus zijn sabbat gedenken en heilig houden, of dat zij een dag eren die uitsluitend gebaseerd is op menselijke traditie. De viering van de zondag is gebaseerd op het gezag van de Roomse Kerk, de sabbat op het gebod van de HEER. Zoals uit deze geschreven verslagen blijkt, gaven getrouwe christenen liever hun leven op dan ontrouw te zijn aan de Heer van de sabbat.

“Zalig zijn zij die zijn geboden onderhouden, dat zij recht mogen hebben op de boom des levens en door de poorten de stad mogen binnengaan.” (Openbaring 22,14:XNUMX).

Het onverkorte manuscript kan online worden gelezen op het volgende adres: www.hwev.de/Publikationen/Der-Sabbat.pdf
Gordon Anderson, gebaseerd op John F. Coltheart, De sabbat van God door de eeuwen heen (1954)
Titel van de originele Engelse editie The Sabbath of Jesus Christ Through the Ages
Vertaling: Andrea Kotlow
Taalkundige redactie: Kai Mester, Edward Rosenthal

eindnoten

1 Eusebius, Kerkgeschiedenis, Boek 3, Hoofdstuk. 5
2 William Prynne, Proefschrift over de sabbatsdag, (1633), pp. 33, 34, 44
3 Theodor Zahn, Geschiedenis van de zondag, in: Schetsen uit het leven van de oude kerk, pp.160-238, Deichert'sche Verlagsbuchhandlung: Leipzig (1908), p.206. blz. 13, 14
4 Johann Carl Ludwig Gieseler, Textbook of Church History, Bonn (1845), deel 1, hoofdstuk. 2, paragraaf 30, blz. 83
5 Edwards Brerewood, A Learned Treatise of the Sabbath, Oxford (1630), blz. 77
6 Origenes, Homilie over Numeri 23, paragraaf 4, geciteerd in: Jacques-Paul Migne, Patrologia Graeca, (1856-1861) deel 12, blz. 749, 750
7 Alphonse Mingana, Early Spread of Christianity in Central Asia and the Far East, Manchester (1925), deel 10, blz. 460
8 Arthur Lloyd, The Creed of Half Japan, Londen (1911), blz. 23
9 Peter Heylyn, History of the Sabbath, Londen (1636), deel 2, paragraaf 5, pp. 73, 74,
10 Joseph Bingham, Antiquities of the Christian Church, Londen (1708-1722), deel 2, boek 20, hfst. 3, paragraaf 1, blz. 1137-1138
11 Ambrosius, De Morbius, Brachmanorium Opera Omnia, 1132, geciteerd in Jacques-Paul Migne, Patrologia Latina, (1844-1855) deel 17, blz. 1131, 1132
12 Benjamin George Wilkinson, Truth Triumphant, Mountain View, CA (1944), pagina 308, voetnoot 27
13 Heylyn, blz. 1612
14 Wilkinson, blz. 170
15 De Lacy O'Leary, The Syriac Church and Fathers, Londen (1909), blz. 83, 84
16 Charles Joseph Hefele, Een geschiedenis van de raden, Edinburgh (1895), deel 2, boek 6
17 Socrates Scholasticus, Kerkgeschiedenis, Boek 7, Hoofdstuk 19
18 Heylyn, deel 2, hoofdstuk. 2, blz. 44
19 Heylyn, blz. 416
20 Lyman Coleman, Ancient Christianity Exemplified in the Private, Domestic, Social and Civil Life of the Primitive Christians, Philadelphia (1853), hfst. 26, lid 2, blz. 527
21 Francis White, Lord Bishop of Ely, Treatise of the Sabbath Day, Londen (1653), blz. 219
22 Wilkinson, blz. 68
23 Cain Adamnan, Leven van St. Columba, Dublin (1857), blz. 96
24 Bellesheim, History of the Catholic Church in Scotland, deel 1, blz. 86
25 James Trapier Ringgold, The Legal Sunday, blz. 267
26 James Clement Moffat, The Church in Scotland, Philadelphia (1882), blz. 140
27 Vaders uit Nicea en Post-Nicea, serie 2, deel 13, blz. 13, brief 1
28 Real Encyclopedia for Protestant Theology and Church, Artikel: Nestorianen; Henry Yule, The Book of Ser Marco Polo, Londen (1903), deel 2, blz. 409
29 Schaff-Herzog, The New Encyclopaedia of Religious Knowledge, (1891), artikel: Nestorians; ook echte encyclopedie voor protestantse theologie en kerk, artikel: Nestorianen
30 M. l'Abbe Huc, Christianity in China, Londen (1857), deel 1, hfst. 2, blz. 48, 49
31 Responsa Nicolai Papae I en Consulta Bulgarorum, Responsum 10, geciteerd in: Mansi, deel 15, blz. 406; ook Hefele, deel 4, paragraaf 478
32 Hefele, deel 4, blz. 368-352, paragraaf 478
33 Joseph Adam Gustav Hergenröther, Photius, Regensburg (1867) deel 1, blz. 643
34 Hergenröther, Handbook of General Church History, (1879), deel 1, blz. 527
35 Wilkinson, blz. 232
36 Andrew Lang, A History of Scotland From the Roman Occupation, Edinburgh (1900), deel 1, blz. 96 30 122010 Stichting voor een bevrijd leven
37 Schaff-Herzog, ibid.
38 Jean Paul Perris, Luther's Fore-Runners, Londen (1624), blz. 7, 8
39 William Forbes Skene, Celtic Scotland, Edinburgh (1876-80), deel 2, blz. 350
40 John Nevins Andrews, Geschiedenis van de sabbat, Battle Creek, MI (1859/61), blz. 672
41 Migne, Patrologia Latina, deel 145, blz. 506; Hergenröther, deel 3, blz. 746
42 John Mason Neale, A History of the Holy Eastern Church, Londen (1850), deel 1, blz. 731.
43 John McClintock, James Strong, Cyclopaedia of Biblical, Theological and Ecclesiastical Literature, (1867-1881), deel 1, blz. 660
44 David Benedict, General History of the Baptist Denomination, Boston/Londen (1813), deel 2, blz. 431
45 Adam Blair, History of the Waldenses, Edinburgh (1833), deel 1, blz. 220
46 Christoph Ulrich Hahn, History of Heretics in the Middle Ages, Stuttgart (1845-50), deel 1, blz. 13, 14
47 Abram Herbert Lewis, Seventh Day Baptists in Europe and America, Plainfield (1910), deel 1, blz. 29
48 Bron ontbreekt, noot d. Redactie]
49 Peter Allix, Oude Kerk van Piemonte, Oxford (1821), blz. 169
50 Reinerus Sacho, de Romeinse inquisiteur, rond 1230
51 [Bron ontbreekt, noot d. Redactie]
52 Hahn, deel 3, blz. 209
53 Samuel Koranteng-Pipim, Denk aan de sabbatdag; K. Owusu-Mensa: Onyame Kwame, de Akan-god van zaterdag.
54 Thomas Armitage, A History of the Baptists, New York (1890), blz. 318; Robert Cox, The Literature of the Sabbath Question, Edinburgh (1865), deel 2, blz. 201
55 Wilkinson, blz. 309
56 Cox, deel 2, blz. 201, 202; Wilkinson, blz. 246
57 R. Keyser, De geschiedenis van de Noorse Kerk onder het Katholicisme, Oslo (1858), Deel 2, blz. 488.
58 Duik. Norveg, deel 7, blz. 397
59 Heinrich Julius Holtzmann, Canon en traditie, Ludwigsburg (1859), blz. 263
60 Chambers, Cyclopedia, (1867), artikel: Sabbath, deel 8, blz. 462
61 Herman Sternberg, Geschiedenis van de joden in Polen onder de Piasten en Jagielloniërs, Leipzig: (1878), pp. 1117-1122
62 Cox, deel 2, blz. 201, 202
63 Johannes Eck, Enchiridion, Keulen (1573), blz. 78, 79
64 Andrews, blz. 649
65 Walter Frederic Adeney, The Greek and Eastern Churches, New York (1908), blz. 527, 528
66 Maarten Luther, Lezing over het boek Genesis, (1535-45)
67 Michael Geddes, Kerkgeschiedenis van Ethiopië, Londen: (1696), pp. 87, 88
68 Sebastiaan Frank, (1536)
69 Thieleman Janszoon van Braght, Martyrology of the Churches of Christ, gewoonlijk Baptists genoemd, tijdens het tijdperk van de Reformatie, Londen: (1850), Deel 1, pp. 113, 114
70 Staatsbibliotheek nabij Helsingfors, keizerlijk register uit 1554, deel BB blad 1120, pp. 175-180a
71 Ephraim Pagitt, Heresiography, Londen (1654), blz. 196
72 Stennets brieven, 1668 en 1670, geciteerd in Cox, deel 1, blz. 268
73 Geschiedenis van de Zweedse Kerk, deel 1, blz. 256
74 Samuel Purchas, Hakluyutus Posthumus of Purchas, His Pilgrimes, Londen (1625), deel 2, blz. 1268 31
75 James Bailey, Geschiedenis van de Algemene Conferentie van de Zevende Dags Baptisten, Toledo, Ohio (1866), blz. 237, 238
76 Ibid., blz. 9, 10
77 Robert Cox, Sabbatwetten en sabbatplichten, Edinburgh (1853), blz. 333
78 Joseph Timothy Haydn, Dictionary of Dates, (1841), artikel: Sabbatariërs, blz. 602
79 Geddes, blz. 311; Edward Gibbon, Verval en ondergang van het Romeinse rijk, (1776-78), hfst. 47
80 Lamy, Geschiedenis van het socinianisme, (1723), blz. 60
81 [Bron ontbreekt, noot d. vertaler]
82 Joseph Abudacnus, Historia Jacobitarum, Oxford (1675), blz. 118, 119
83 Deel 2, blz. 254
84 Johann Albrecht Bengel, Leven en werk, Stuttgart (1836), blz. 579
85 Johann Tennhardt, Geschriften van God, Tübingen (1838), blz. 49
86 Adolf Dux, uit Hongarije, Leipzig: (1880), blz. 289-291
87 Nikolaus Ludwig von Zinzendorf, Büdingischesammlung, paragraaf 8, Leipzig (1742), pagina 224
88 Idem. blz. 5, 1421, 1422
89 Israël Daniel Rupps, Geschiedenis van religieuze denominaties in de Verenigde Staten, Philadelphia (1844), pp. 109-123
90 Sternberg, blz. 124
91 Augustus Frederick Lindley (Lin-Le), De geschiedenis van de Ti-Ping-revolutie, deel 1, blz. 36-48, 84
92 Ibid., blz. 319
93 Abram Herbert Lewis, Een kritische geschiedenis van de sabbat en de zondag, Plainfield (1903)
94 Claudius Buchanan, Christian Researches in Asia, Cambridge (1811), blz. 143
95 Adventstijd, mei 1875
96 Evangelisten, Stockholm, 30.05 mei - 15.08.1863 augustus 169, pagina XNUMX - Orgel van de Zweedse Baptistenkerk
97 TM Preble, Een traktaat, 13 februari 1845; in: George R. Knight, 1844 en de opkomst van het sabbatarian adventisme, (1994)