Adiuvare liberos ad sui ipsius reverentiam erga natorum corda

Adiuvare liberos ad sui ipsius reverentiam erga natorum corda
Adobe Stock - pinepix

Loco LICENTIA, hoc ducit ad coexistentiam pacificam et calidam. By Ella Eaton Kellogg

Legere tempus: 6 minutes

Froebel dixit se habere habitum petasum suum cuivis puero obvium habuisse ut ostenderet quid observaret occasiones quae in eis erant.

Quisque puer semen respectu sui in natura fert, sed saepe multum cogitationis et curae parentibus ac magistris suscipit. Nulla certior via est ad observantiam infantis evolvendam quam ad exemplum mirabile Froebelis sequendum et de puero quod observandum est demonstrandum. Puer, qui se observari sentit, multo magis se reveretur: filii, quorum verba constanter interrogantur, stant, et minoris aestimantur difficilem se observantiam evolvere.

Quantum pueros ostendimus?

Scriptura nos docet "omnes homines tractare" (1 Peter 2,17, XNUMX). Hoc pertinet ad iuvenes et adultos. Multi parentes hoc neglegunt et puerum in via tractant ne somnium quidem de senioribus tractandis. Vestis sordida infantis vel incessus inconcinnus explanatur modo qui in adultis tractandis maxime inhumanus haberi debet.

Parva menda corriguntur et reprehenduntur, poenae irrogantur, et haec omnia etiam coram aliis. Parva consideratio puero datur, quasi non sit sensus. De hoc loco dicit Helena Hunt Jackson:

Nulla correctio in conspectu aliorum

“Plurimi parentes, etiam benignissimi, parum mirabuntur, cum dico puerum coram aliis nunquam corrigi debere. Sed hoc toties accidit ut nemo negative notetur. Nemo cogitat utrum optima sit infantis necne. Sed magna iniuria est puero. Firmiter credo hoc numquam esse necessarium. Humilitas nec salubris nec iucunda est. Vulnus a manu parentis inflictum magis nocet et semper nocet.

An puer sentit matrem suam favorem et benevolentiam amicorum sibi conciliare? Tunc non advertet vitia sua. Tamen non obliviscetur postea secreto loqui cum eo, si inepte se gesserit. Sic illi parcit additam dolorem et supervacuam ignominiae publicae correptionem, et puer admodum receptus ad tam privata blanditia sine infelicitate.

Complicatior sed felicior methodus

Novi matrem, quae hoc intellexit et patientiam habuit ut regulam faceret. Quia multo magis patientia ac tempore quam usitate opus est.

In privatis

Aliquando, postquam visitatores exedra reliquerant, filio suo diceret: Age, deliciae, agamus, filia tua sum et pater meus es. Modo visitatorem obtinuit et filiam in hac visitatione ludo. Postea indica mihi an filia tua contentus es. Ea igitur condicionem scite et vivide egit. Aliquot casus similes satis ad sanandum eum a moribus incommodis in perpetuum: assidue interpellantes, in manica matris suae vel in piano pulsantes, et multa alia quae filii animosi temporis facere possunt cum infernis visitatoribus.

Sine alios animadvertentes

Quondam vidi quomodo idem puerulus tam turbulente et impudenter coram convivis in convivio, quod cogitavi, egisset; Nunc certe excipiet et corriget ante omnes. Aspiciebam cum multa subtilia signa dedit, increpans, orans, monitus oculos a teneris oculis, sed nihil adiuvari. Natura fortior eo fuit. Non poterat se paulisper quietum cogere.

Tandem, sono perfecte naturali et tranquillo, dixit, ' Charlie, paulisper me vide. Aliquid tibi indicare volo.' Nemo in mensa suspicatus est se aliquid cum suis malis moribus habuisse. Aliquem animadvertere vel nolebat. Ut illa suggessit, tantum genae ruborem vidi, et lachrymis bene in oculis. Sed caput movit, et fortiter ambulavit, sed red- versis ad sedem suam.

Post aliquantum temporis, deposuit cultrum et fuscinulam, et dixit, 'Mamma, quaeso, stare? Nemo praeter me quid rei esset intellexit. Nemo animadvertit homunculum celerrime e cubiculo, ne prius in lacrimas prorumperet.

Illa mihi postea narravit hoc solum modo puerum e mensa emisisse. 'Sed quid,' inquam, ' faceres,' si nollet, a mensa discedere? " Putasne," inquit, " cum viderit me solum a dolore detinere conari?"

Quod vespere Charlie in meo gremio sedit et valde sensibile erat. Tandem insusurravit mihi: 'Dabo tibi atrox secretum si nemini dixeris.' Putasne me finitum esum cum a mensa hac pomeridiana abieram? Ut 'non est verum. Datum volui quia non feci. Ut id semper quam. Sed non multo tempore factum est. Adolescentulus fui ultimo tempore (Iam erat octo annorum.) 'Non puto futurum esse donec crescam.' Tum cogitabundus addidit, 'Maria in cenaculo meo attulit laminam, sed non feci'. tange eum. Non merui.'

adhortatio

Si serio consideremus, qualis sit correctio parentum et quis finis, respondetur valde simplex: correctio sapiens et docu- menta debet esse. Explicet, ubi puer erravit, imperitia et imbecillitate, ut in futuro errorem vitare possit."

Simon pharisaeus

In via tractavit Iesus pharisaeum Simonem, Docet parentes non reprehendere de malo;

[Et conversus iesus ad eum. Et dicit ei Simon : Domine, habeo tibi aliquid dicere. debebat ei unus denarios quingentos, alius quinquaginta. Neuter illorum debita reddere potuit. Dimisit ergo eos. Quid vobis videtur, uter ei majorem gratiam habitura sit ? Respondit Simon : Credo illum, cui majus debitum condonavit. Ostendens autem mulieri dixit Simoni: « Vides hanc mulierem? Intravi in ​​domum tuam, aquam pedibus meis non dedisti; sed lacrimis rigavit pedes meos, et capillis suis tergebat. Osculum mihi non dedisti ut te salutarem; at non desiit osculari pedes meos quia hic fui. nec unxit caput meum oleo communi, sed unxit pedes meos oleo unctionis pretioso. Dico vobis unde sit. Remissa sunt ei multa peccata, et ostendit mihi multam caritatem. Qui autem minus dimittitur, minus diligit

» Motus est Simon quia satis benignus erat Iesus, ut eum coram omnibus convivis non palam argueret. Sensit Iesum noluisse culpam suam et ingratitudinem coram aliis exponere, sed eum vera quadam suae causae descriptione arguere, cor eius sensim humanitate conciliare. Gravis increpatio cor Simonis obduraverat. Sed persuasio patiens fecit illum intelligere et cor lucratus est. Magnitudinem sceleris sui intellexit et homo factus est humilis, se immolans.

Cum haec res a Luca tantum referatur, probabile videtur Simonem ipsum Lucam dixisse de hoc uno colloquio cum Iesu.

Abbreviata et edita ex: ELLA EATON KELLOGG, Studia in Charactere Institutione, pp. 148-152. Book available via NewStartCenter seu directe ex patricia@angermuehle.com

Eros

Tua inscriptio electronica Quisque sit amet nisl.

Assentio repositioni et processus notitiarum mearum secundum EU-DSGVO et condiciones tutelae datas accipio.