Hoe moedich gebed makket in ferskil ... By Ellen de Wit

Lêstiid: 7 minuten

Yn in fisioen seach ik dat Gods folk machtich skodde. Guon fan harren lieten sterk leauwe sjen en smeekte God mei pynlike gebeden. Har gesichten wiene bleek en markearre mei djippe soargen. Om't der in slach yn har woede, seagen har gesichten fêst en serieus út en foarmen har switdrippen stadichoan op 'e foarholle en foelen úteinlik op 'e grûn. Sa no en dan ljochten har eagen op, om't se Gods goedkarring fielden. Mar doe kaam dy yntinse, serieuze, soargen útdrukking werom.

De kweade ingels kamen om har hinne, dy't har mei har tsjuster omsingele woene, om Jezus út har gesichtsfjild te setten, sadat har eagen allinich swart sjogge, sadat se God wantrouwen en tsjin him murmele. No wie har iennichste feiligens om rjocht omheech te sjen. Ingels waeken oer Gods folk. Doe't de giftige azem fan 'e kweade ingels har om dizze soargen minsken hinne setten, ferdreaune har beskermingelen it tsjuster boppe har mei har wjukken.

Guon bidden net of pleitten net. Se likeen ûnferskillich en achteleas, en lieten har sûnder fortjittings opslokje troch it tsjuster. Se waarden ferlitten troch Gods ingels, dy't doe de earnstige gebeden te help raasden, elk dy't de kweade ingels mei folle enerzjy fersette en harsels besochten te helpen troch oanhâldend ta God te bidden. Mar wa't der neat oan die, bleau allinne en út myn sicht.

Doe't de oanbidders trochgongen ta God te roppen, soe soms in ljochtstriel fan Jezus har berikke, har oanmoedige en har eagen ljochtsje.

Undersyk nei de betsjutting fan dizze tremor, waard my sjen litten dat it brocht waard troch it dúdlike boadskip fan 'e trouwe tsjûge oan' e Laodiseeërs. It beweecht de herten fan 'e ûntfangers sadat se de latte ferheegje, har leauwe dúdlik belje en suvere wyn skine. Guon minsken kinne dit dúdlike berjocht net ferneare. Se steane der op tsjin, en it feroarsaket in ierdbeving ûnder Gods folk.

It boadskip fan de Trouwe Tsjûge is noch net heal neisjoen. Hoewol't it lot fan 'e Tsjerke derfan hinget, wurdt it licht nommen of sels negearre. It berjocht hat as doel om djippe berou te bringen, minsken op te roppen ta bekearing en dissipelskip, en de herten te suverjen.

De ingel sei: “Oandacht!” Koart dêrnei hearde ik in stim dy’t klonk as in protte muzykynstruminten tagelyk, allegearre perfekt ôfstimd, waarm en harmonieus, moaier as hokker muzyk dy’t ik oant dan ta heard hie. De stim wie ekstreem barmhertich, gefoelich en fol ferheffende, hillige freugde. Se trille troch myn hiele wêzen del oant de lêste hoeke. De ingel sei: “Sjoch!” Doe seach ik de skrokken minsken fan foaren wer. Wylst se eartiids skriemd en bidden hiene mei in eangstige geast, no waarden se omjûn troch twa kear safolle beskermingelen. Se droegen harnas fan kop oant tean en bewege yn perfekte koördinaasje, as in gefjochtsteam. It gewelddiedige konflikt dat se meimakke hiene, stie noch op har gesichten skreaun, de kwellende striid mei it tsjuster. Mar de soarchlinen wiene no omsletten yn it ljocht en de skientme fan 'e himel. De oerwinning waard helle. Se wiene gewoan tankber en fol mei hillige freugde.

It oantal fan dizze krêft wie ôfnommen. Guon fan harren waarden troch de beving fan har paad smiten. De ûnferskilligens en ûnferskilligens, dy't net genôch om oerwinning en heil soarge hiene om dêrfoar te fjochtsjen, troch te hâlden en te pleitsjen, hienen it net krigen en waarden yn it tsjuster litten. Mar har plakken waarden fuortdaliks ynnommen troch oaren dy't har by de fjochters kamen fanwegen de wierheid. De kweade ingels stienen noch om har hinne, mar hienen gjin ynfloed mear.

De Armed Ones fersprate de wierheid mei grut effekt. Ik seach de befrijde: froulju dy't earder troch har manlju holden waarden, bern troch har âlden. De oprjochte minsken, dy't de tagong ta de wierheid wegere wiene, namen it boadskip no grif op. Alle eangst foar famyljeleden ferdwûn. Alles wat har oanbelange wie de wierheid. Ik frege hoe't dizze grutte feroaring kommen wie. In ingel antwurde: Dit is de lêste rein. De ferfrissing fan it oantlit des Heare. De lûde rop fan 'e tredde ingel."

Dizze útkarden hiene grutte ynfloed. De ingel sei: "Sjoch!" No seach ik de kweade of de ûnleauwigen. Se wiene allegear folslein oerstjoer. It entûsjasme en de ynfloed fan Gods folk hie har erchtinkend en lilk makke. Der wie oeral gaos. Der waard aksje nommen tsjin dizze band, trochdreaun mei Gods macht en ljocht. It tsjuster om har hinne waerd dikker, mar hja stiene heech ûnder Gods oanmoediging en betrouwen yn him. Lykwols, hja wiene no by in ferlies. Mar al gau hearde ik har earnstich roppen ta God. Dag en nacht rôpen se tsjin him: "Dyn jins wil, o God! As it jo namme ferhearliket, biede dan in ûntsnappingswei foar jo folk! Rêd ús asjebleaft fan 'e ûnleauwigen om ús hinne! Hja wolle ús allinne mar dea; mar dyn earm kin ús rêde." Dat binne al de wurden dy't ik tink. Se wiene tige bewust fan har ûnweardichheit. Dêrom utere se har folsleine tawijing oan Gods wil. Sûnder útsûndering pleite elkenien yntinsyf en stride lykas Jakob om ferlossing.

Koart neidat se begûnen mei har yntinsyf gebed, woene de ingels har frijlitte út meilijen. Mar in grutte, yndrukwekkende ingel stoppe harren. Hy sei: "Gods wil is noch net folbrocht. De beker is noch net dronken. Se wurde doopt mei de doop."

Koart dêrnei hearde ik Gods stim dy't himel en ierde skodde. Der barde in grutte ierdbeving. Gebouwen stoarten oeral yn. In triomfantlike gjalp fan oerwinning klonk lûd, melodieus en dúdlik. Ik seach nei de groep dy't krekt earder spand en fongen hie. Har finzenskip wie omdraaid. In waarme gloed skynde om har hinne. Wat wiene se no moai! Alle tekens fan wurgens en soargen wiene fuort. Sûnens en skientme waarden wjerspegele yn elk gesicht. Harren ûnleauwige fijannen foelen as dea op 'e grûn, want se koene it ljocht om 'e befrijde hilligen net ferneare. Dizze ljochte útstrieling omjûn har oant Jezus ferskynde yn 'e wolken fan' e himel en it trouwe, suvere selskip waard omfoarme yn ien momint fan de iene gloarje nei de oare. Doe gongen de grêven iepen en kamen de hilligen út, klaaid mei ûnstjerlikens, mei de gjalp fan oerwinning oer de dea en it grêf op har lippen. Hja waerden gearkommen mei de libbene hilligen om har Hear yn 'e loft te treffen; wylst elke ûnstjerlike tonge fol wie fan bewûndering en de gloarje fan 'e oerwinning, song elke hillige lippe lof ta God.

Quelle: Oersjoch en Herald31 desimber 1857